Paranın ne önemi var?
TÜİK 2019 yılına ait Yaşam Memnuniyeti Araştırmasını yayımladı. Genel mutluluk düzeyi düşmeye devam ederek yüzde 52.4’e geriledi. Son 9 yıldır genelde azalan mutluluk düzeyi 2010 yılında yüzde 61.2 idi. 2019’un mutluluk düzeyi aynı zamanda 2003 yılındaki 59.6 düzeyin de altında.
-Kendini mutsuz olarak tanımlayanların oranı da giderek artıyor. 2003’te yüzde 7.3 olan mutsuzların oranı 2019’da yüzde 13.1’e yükseldi.
-Geriye kalan yüzde 34.6’lık grup ise ortada yer alıyor, ne mutlu ne mutsuz olarak kendini tanımlıyor.
ERKEKLER NEDEN DAHA MUTSUZ?
-Kadınlar ise erkeklere göre daha mutlu ve aradaki fark giderek de açılıyor. 2010 yılında mutluluk düzeyi kadınlarda yüzde 62.7’den yüzde 57’ye gerilerken erkeklerde yüzde 59.6’dan yüzde 47.6’ya indi. Son 9 yılda mutluluk düzeyi kadınlarda 5.7 puan, erkeklerde 12 puan azaldı. Son yılların daha çok mutsuz olanı erkekler.
-Bunun bir nedeni son yıllardaki ekonominin bozulması olabilir. Artan işsizlik ve yükselen enflasyon, kendini daha çok hanenin geçimini sağlamakla sorumlu gören erkekleri mutsuzluğa itebilir.
-Eğitim durumuna göre bakıldığında hiçbir okul bitirmeyenlerin mutluluk düzeyi yüzde 55.4 iken, yüksek öğretimde yüzde 52.7’ye geriliyor. Bu da bize “bilmek eziyettir” sözünü doğruluyor.
ÖNCE SAĞLIK SONRA SEVGİ YETER Mİ?
-Bitişikte yer alan tablodan izlenebileceği gibi, Türkiye’de yaşayanların mutluluk kaynağı olan değerler de ilginç sonuçlar ortaya koyuyor. Hanehalkı için mutluluğun kaynağı olarak sağlık 100 üzerinden 70 paylık önemde. Yıllar itibariyle bu oranda pek bir değişme yok. Sağlığımız önemli.
-Sevgi ihtiyacı yıllara göre yüzde 13-17 arasında değişmekle birlikte son yıllarda artıyor ve mutluluk kaynağı arasında ikinci sırada geliyor.
-Başarının mutluluk kaynakları arasındaki payı yüzde 7-9 arasında değişiyor ve düşük düzeyde yer alıyor.
-Paranın mutluluk kaynağı olarak önemi çok az, payı ancak yüzde 4 düzeyinde.
-İş veya istihdamın mutluluk kaynağı olarak payı sadece yüzde 2 düzeyinde.
İTİRAZIM VAR
-Tam olarak Özdemir Erdoğan’ın şarkısındaki “Paranın ne önemi var, mühim olan insanlık” durumu yani.
-Asıl büyük itirazım da burada. İş ve para olmadan, çalışmadan toplum olarak hayatta nasıl kalacağız ve gelecekte nasıl var olacağız? Kendimizi geçindirecek, sağlığımızı korumamızda bize yardımcı olacak, başarılı olmak için gerekli koşulları sağlayacak parayı iş olmadan nereden sağlayacağız ki?
-Seçimlerin temel belirleyicisi, iktidarların devamında belirleyici olan ekonomi değil mi yani?
-Para ve iş istemeyenlerle dünyada rekabet gücümüzü nasıl koruyacağız?
MAL CANIN YONGASIDIR
-Ancak gerçeğin böyle olmadığını biliyoruz.
Türkiye ekonomisinin temel sorunu, insanımızın ülkeyi yönetenlerden temel isteği iş. Herkes iş derdinde. İş olmadan para, para olmadan sağlıklı kalmak zor.
-Dünyadaki savaşların gerisinde hep ekonomik bir nedenin yattığı bize öğretildi.
Bizim toplumumuz için de “mal canın yongasıdır.” Mal, mülk, sermaye, para yaşamın temel koruyucusudur.
-Araştırma bu sonuçlarıyla sınırlı bir enformasyon üretiyor. Bize genel bir eğilim veriyor, mutlu veya mutsuz olma konusunda. Ama mutluluğun kaynağı konusunda yetersiz. Araştırmanın gerçeği yansıtacak şekilde yeniden düzenlenmesi gerekli.
