'Burada en azından karnımız doyuyor'

VOLKAN ÖZTÜRK - GAZETE HABERTURK - ANKARA

Savaştan kaçıp Türkiye’ye sığınan 150’ye yakın Suriyeli, Bergama’da ‘kamp’ kurdu. Savaşın gittikçe alevlendiği Suriye’den, topların ve tankların gölgesinden kurtulan aileler, Türkiye’de mevsimlik işçiler arandığını duyunca çocuklarını kucaklayıp yola koyulmuş.

Sınıra geldiklerinde de önceden konuştukları gibi kendilerini İzmir’e götürmek için bekleyen kamyonun kasasına doluşmuşlar. Saatler süren yolculuk sonucunda Bergama’ya ulaşmışlar. Dilini, izini bilmedikleri İzmir’in Bölcek Köyü’ndeki çadırlara yerleşmişler. İlk gün yapacakları işle ilgili bilgi aldıktan sonra ertesi gün tonlarca domatesi doğrayıp, serili bezlerin üzerinde kurumalarını sağlamak için işe koyulmuşlar. Savaştan kaçıp canlarını kurtaran Suriyeli aileler, şimdilik yaz aylarında domates kesme işi yapıyorlar ama bu iş bittikten sonra ne yapacaklarını ve nereye gideceklerini bilmiyorlar.

Bir kasa 45 kuruş

Domatesleri ikiye bölüp kurutan aileler, bir kasa domates başına sadece 45 kuruş alıyor. Gün boyu çalışsalar bile kazandıkları para 25 lirayı geçmiyor. Az para kazansalar bile aileler, Suriye’deki savaşa geri dönmek istemediklerini söylüyor.

Doğulular gitti, Suriyeliler geldi

DOĞU’dan gelen ailelerden daha ucuza çalışan Suriyeli aileler, toprak sahiplerinin de işine geliyor. Bergamalı çiftçi Adem Taşçı’nın tarlalarında çalışan Suriyeli aileler savaş başladıktan sonra başlarına gelenleri Habertürk’e anlattı:

Ebuzahir Nahsan: “Suriye’de savaş kızıştı, insanlar yiyecek yemek bulamıyor. Elektriğimizi, suyumuzu kestiler. Türkiye’ye gelince canımızı kurtardık.”

Adnan Ali: “Türkiye çok pahalı. Para yetmiyor. Kalmak istiyoruz ama burada da karnımızı doyuramamaktan korkuyoruz.”

Mahmut İsmail: “Arkadaşlarımız, akrabalarımız Suriye’de kaldılar. Şu an onlarla görüşemiyoruz. Onlar için endişeleniyoruz.”

Sara İsmail: “Çocukların bakımları çok zor. Suriye’deki okullar kapandığı için çocuklarımızın eğitimleri yarım kaldı.”

Abdullah Hamo: “Zor ama bize iş ve para verirlerse çadırda kalmaya razıyız. Burada en azından karnımız doyuyor.”

Dilo Mehmet: “Babam, kardeşim ve karım orada kaldı. Karımı annesi bırakmadı. Kardeşim pasaportu olmadığı için sınırdan geçemedi. Onlar için çok endişeliyim.”