Tatlı yerine bal!

Beslenme disiplininizi kaybetmeden sadece fiziksel açlığınızı giderecek kadar yeme çalışın. Yemek yeme telaşında olmak yerine beraber yapılan sohbetlerin keyfini çıkarmaya çalışın.

Bayramı sadece yemek yeme eylemi olarak değil, sevdiklerinizi görmek, onlarla vakit geçirmek için iyi bir fırsat olarak değerlendirin. Bayramın diğer günlerinde hafif bir kahvaltıyla güne başlanmalıdır. Kahvaltıda peynir, zeytin domates, salatalık, bal ve tam tahıllı ekmek gibi hafif besinlerle başlanmalıdır.

Gün içinde suyu ihmal etmeyin

Vücudu yeni sisteme hazırlamak için gün boyu öğün atlanmayın

Öğün düzeni 3 ana, 2 ara olacak şekilde ayarlanabilir. Ara öğünlerde süt, meyve, yoğurt, kepekli yağsız tost gibi besinler biri tüketilebilir. Öğle ve akşam yemekleri de küçük porsiyonlarda, yağ miktarları düşük, kan şekerini hızla yükseltmeyecek besinlerden oluşmalı. Çorba, ızgara et veya etli sebze yemeği, salata, yoğurt gibi besinler ana öğünler için tercih edilebilir. Bayram süresince ve bayramdan sonra da sıvı alımı artırılmalı, günde yaklaşık 1.5-2 lt su içilmeli, sıvı tüketimin artırmak amacıyla öğünlere ayran, komposto gibi sıvı gıdalar eklenmelidir.

Ramazan boyunca önerilen sahur yemekleri gece yemek şeklinde sürdürülmemelidir. Gece yemek yeme kilo almanın en önemli nedeni olup araştırmalar gece yemek yeme alışkanlığı kazanan kilolu bireylerin yaşam boyunca zayıflamada başarılı olamadıklarını bildiriyor.

Hazımsızlığa karşı meyve-sebze

Star'dan Uzman Diyetisyen Selahattin Dönmez'in yazısına göre, Ramazan ayı süresince oruç tutma nedeniyle yaşanan kabızlık gibi bazı sindirim sistemi rahatsızlıklarının önlenmesi açısından mevsiminde bol sebze ve meyve tüketimi önemlidir. Yetişkin bireylerin imkânlar dâhilinde toplamda günde en az 4-5 porsiyon sebze ve meyve tüketmeleri gerekmektedir.Kronik hastalıkları olanlar kalp, böbrek, şeker hastaları gibi bayramın heyecanına kapılıp özel bir beslenme planlarının olduğunu unutup, kendileri için risk teşkil edecek beslenme davranışlarından kaçınmalılar. Artık güncel beslenme çalışmaları kronik hastalıkları olan bireylerin aşırı yemek yeme özgürlüğü sağladıklarında oluşan vücuttaki zararların geri dönüşümsüz olduğunu bildiriyor. Örneğin böbrek süzüm işlevi yapan kanallarda yıpranma, kalbe giden damarlarda geçirgenliğin artması, safra kesesinin aşırı yorulması ile oluşan taş oluşumu gibi.