'Sevgiler, Barack': Obama'nın 20'li yaşlarında yazdığı aşk mektupları
Eski ABD Başkanı Barack Obama'nın üniversite yıllarında uzak mesafe ilişki yaşadığı kız arkadaşına gönderdiği mektuplar sevgi dolu olsa da, hayat yolunun başındaki genç bir adamın yaşadığı endişe ve sıkıntılar göze çarpıyor.
Eski ABD Başkanı Barack Obama'nın üniversite yıllarında, uzak mesafe ilişki yaşadığı kız arkadaşına yazdığı mektuplar ABD'deki bir üniversite kütüphanesi tarafından paylaşıldı.
1982-1984 yıllarında yazmış olduğu mektuplarda, 20'li yaşlarının başında bir genç olarak Obama'nın geleceğe dair endişeleri dikkat çekiyor.
Obama'nın kolejde öğrenciyken California'da tanıştığı Alexandra McNear'a yazdığı 9 mektup, 2014 yılında Emory Üniversitesi'nin Rose Kütüphanesi'ne bağışlandı.
Kütüphane müdürü Rosemary Magee, "Çok hoş bir kompozisyona sahip mektuplar, genç bir adamın anlam ve kimlik arayışını gözler önüne seriyor. Öğrencilerimizin, tüm öğrencilerin hissettiği arzuları, endişeleri taşıyor" diyor.
Uzak mesafe ilişki
Son mektup, Barack Obama'nın eşi Michelle'le ilişkisi başlamadan 5 yıl önce yazılmış.
İlk mektuplardan birinde Obama "Seni özlediğimi bildiğine inanıyorum. Sana olan ilgim gökyüzü kadar geniş, sana olan güvenim deniz kadar derin, aşkım zengin ve çok büyük" diyor.
Mektup, "Sevgiyle, Barack" imzasıyla sonlanıyor.
Ancak Obama ve McNear'ın uzak mesafe ilişkileri çok uzun sürmedi. Obama 1983'teki bir mektubunda "Seni çok sık düşünüyorum, ama hislerim allak bullak" yazıyor:
"Görünen o ki ikimiz de hep elde edemeyeceğimiz şeyleri isteyeceğiz; bizi bağlayan da, ayıran da bu."
#resim#297210#- Getty Images
İkilinin, ilişkileri bittikten sonra da mektuplaştıkları görülüyor.
Yolunu arayan Obama
Bir mektupta Obama, aile işlerinin başına geçip düzenli hayata adım atan arkadaşlarından bahsediyor.
Ama Hawaii'de doğmuş, Kenyalı bir babaya sahip ve çocukluğunun büyük kısmını Endonezya'da geçirmiş biri olarak Obama onlardan farklı hissediyor. Yine de aile işlerine geri dönen arkadaşlarını kastederek "İtiraf etmeliyim ki onlara imreniyorum" diyor.
"Sınıfsız; bir yapı ya da gelenek tarafından desteklenmeyen biri olarak, farklı bir yol seçmek tam da bana göre. Soyutlanmışlık hissinin üstesinden gelmenin tek yolu ise tüm gelenekleri, sınıfları özümseyerek kendimin yapmak; benimkini de onlara aşılamak."
Ama bu kolay olmayacaktı.
1983'te mezun olduktan sonra Obama, büyüdüğü ülke olan Endonezya'ya geri döndü ancak artık oraya ait olmadığını gördü. Mektubunda "Artık dili bile iyi konuşamıyorum" yazdı.
"Bana karşı tavırları şaşkınlık, saygı ve hor görme arasında gidip geliyor, çünkü Amerikalıyım - param ve Amerika'ya olan geri dönüş biletim, siyah olmamın üzerini örtüyor"
"Eski, loş yollar, çayırlara yayılmış köhne evler, eskiden yürüdüğüm yollar, artık buralara ulaşımım yok."
Geçim sıkıntısı ile değerler arasında bocalama
Yeni mezun bir genç olarak Barack Obama toplumsal projelerde çalışmak istediğini biliyordu. Ama birçok genç gibi o da pratik olmak zorundaydı.
1983'teki bir mektubunda Obama "Bir hafta postayla iş başvurusu yapacak kadar bile param olmuyor, öbür hafta bir çek bozdurup daktilo kiralayabiliyorum" yazıyor.
"Sivil toplum örgütlerinde maaşlar geçinebilmek için çok yetersiz. Bu yüzden bir yıl sıradan bir işte çalışıp, ileride gerçek ilgimin peşinden koşabilecek kadar para biriktirebilirim."
Business International adlı yayınevinde işe girdikten sonra Obama "Burada 'gelecek vadeden gençlerden' biri olarak görülüyorum, herkes sırtıma vurup yaptığım işi takdir ediyor" yazıyor.
Ama kurumsal bir işte çalışmanın onu endişelendirdiği de görülüyor. "Bu iş algılarımı köreltip, değerlerime onarılamaz yaralar açabilir" diyen Obama, kısa bir süre sonra işten ayrılıyor.
Mektuplarında Obama'nın ileride başaracaklarıın başka işaretlerini de görmek mümkün.
1984 tarihli mektubunda Obama, daha etkili işler yapabileceğinden bahsediyor:
"Fikirlerim üniversitedeki kadar kristalize değil ama artık daha az gözlemci ve daha çok katılımcı olmamın daha faydalı olabileceğini gösteren bir ağırlık ve aciliyete sahipler."
