Tutya Yılmaz: "Hayatımın notunu aldım"

HABERTÜRK SPOR | MURAT AĞCA

Rio 2016’da artistik cimnastikte final kovalayarak dikkatleri çeken, gülen yüzü ve sempatikliğiyle bir anda Türkiye’nin gündemine oturan 17 yaşındaki Tutya Yılmaz, yarışmanın ertesinde HABERTÜRK’e konuştu.

İşte Tutya’nın ilk olimpiyat tecrübesi sonrası anlattıkları:

İlk olimpiyatın, salona girince neler hissettin?

Heyecandan bayılacaktım. Yarışmaya çıktığımda neredeyse heyecandan bayılacaktım. Herkes izliyordu ve atmosfer inanılmazdı. Ama çok güzel geçti çünkü çok iyi hazırlanmıştım. İlk başta heyecan yaptım ama dediğim gibi her şey iyiydi.

Denge aletinden sonra 41 yaşındaki Özbek sporcu seni kutladı. Neler söyledi?

Evet, Oksana... Ben denge serisindeyken de çok desteklemiş beni. Ben onun sesini duymadım ama antrenörüm söyledi. Sürekli destek vermiş. O zaten çok başarılı bir sporcu. Atlamada da final yaptı. Sarılıp tebrik etti. Beğenmiş seriyi. Onun beğenmesi zaten benim için çok değerli. Efsane bir sporcu ve 7. kez olimpiyatlarda.

Akşam diğer grupları izlerken için içini yedi mi? Sonuçtan memnun musun?

Açıkçası buralara kadar gelebileceğimi beklemiyordum. Hedefim ilk 20, ilk 30 falandı. Sonra bir baktım final kovalıyorum. Acaba finale kalabilecek miyim falan diye düşünmeye başladım. Notumun iyi olduğunu biliyordum ama sonra dedim büyük ihtimalle yedek finalist olacağım. Tabi 13.’lük de benim için çok büyük bir başarı çünkü bunu gerçekten beklemiyordum. O yüzden çok mutluyum. Güzel bir not aldığım için içimde çok fazla bir “keşke” yok. Hayatımın en iyi notunu aldım. Hem de olimpiyatlarda.

Hangi sporcuyu örnek alıyorsun? 2008 şampiyonu Shawn Johnson’ı örnek aldım kendime. Bir de Simone Biles’i. Tıpkı robot gibi. Onunla da tanışma şansına eriştim. Burada rozet değiştirdik. Londra 2012’nin şampiyonu Gabriel Douglas’la yine burada tanıştım. Hepsi rozet değiştirmeye gelmişlerdi. Ve şu anda üç tane Amerika rozetim var.

2020 Olimpiyatları’nda madalya hayali kuruyor musun?

Ben zaten 2020 Olimpiyatları’nı hedefliyordum. 2016 için hiçbir zaman madalya sözü vermemiştim. Her zaman yapabileceğimin en iyisini yapacağım diyordum. Ama dün akşam yatağa girdiğimde “evet 2020’de madalya alabilirim” dedim. Dün gözlerim açıldı. Annem babam da burada beni izlediler. Annem stresten hüngür hüngür ağladı. O normalde gelmez yarışlarıma, babam gelir. Annem bu sefer olimpiyat olduğu için geldi. Onlar da çok mutlulardı.

Türkiye’den de olumlu tepkiler aldın. Sosyal medyada çok konuşuldun.

Sosyal medyada çok güzel tepkiler geldi, yorumlar gördüm. Dün izlemişler ve beğenmişler. Olumlu mesajları ve destekleri görmek beni çok daha mutlu etti. Onların yorumlarıyla daha da mutlu oldum. Yeterince cevap veremiyorum ama herkese teşekkür ediyorum. Artık beni de, cimnastiği de tanıyorlar. Bu beni çok mutlu ediyor