E.K, 17 yaşında... Uyuşturucuya ilkokul 3'üncü sınıfta başladı. Daha 9 yaşındaydı. Sokaklarda yattı, uyuşturucu uğruna hırsızlık yaptı. Geçen ay Sağlık Bakanlığı'na bağlı çocuk bağımlı merkezi ÇEMATEM'e sığındı. Tedavi görüyor. Çok zorlanıyor ama "Başaracağım" diyor. Madde bağımlısı çocuk, hayatının kayıp 8 yılını Habertürk Muhabiri Güngör Karakuş'a anlattı:

- Yaklaşık 3 veya 4'üncü sınıftayken başladım. Çakmak gazı gibi maddelerle başlayıp sürekli farklı farklı pis maddelere yol aldım. Hayatım darmadağın olmuştu. Artık çevremde hiçbir arkadaşım yoktu. Herkes tarafından dışlanıyordum. Sokaklarda kalıyordum, park köşelerinde bayılıyordum.

- "Bir kereden bir şey olmaz, öldürmez, bayıltmaz, korkma, bağımlılık yapmaz, bunları içsen mutlu olursun" gibi cümlelerle bizi resmen büyülediler. Bize de cazip geldi. Daha çocuk aklıydı, cahildik. Bu sepeten dolayı gidip başladım. Başladığıma çok pişmanım, keşke başlamasaydım.

- Ben sokaklarda kalırken ailem peşimden koşup beni buraya yatırmak için çok çaba harcadı, çok cefa çekti. Zaten başımda bir tek annem vardı, o bizim hayat kaynağımız, ondan başka kimsemiz yok bizim. Bu sebepten beni kurtarmayı tercih eden anneme bile sırtımı dönüp sokakları tercih ettim. O kadar çok gözümüzü kör etmişti ki artık hiçbir şeyi göremez hale gelmiştik. 

- Madde kullandığım zamanlarda cebimde 5 kuruş param olmazdı. Ben evdeki televizyonu bile sattığım günleri bilirim. Evdeki kapı kollarından tutun çekyatları spotçulara verdiğim günleri hatırlıyorum. Varlık içinde yokluk yaşayan tek insan bendim, çünkü hayatımda madde vardı. 

- Gittikçe kemiklerim eriyordu, ellerimin kemikleri sayılacak hale gelmişti. Gözlerimin altı öyle bir morarmıştı ki yumruk yediğimi sanardınız. Artık ayakta duracak halimiz yoktu. Hırsızlık yapmaya başladım, gasp etmeye başladım. Bu sefer hasımlarım çoğaldı, silah taşımaya başladım. Genç yaşımda sabıkamı kirlettim.

- Elimde tiner kaplarıyla çıkıp caddelerde 1 lira dilenirdim. Ben bunları da yaşadım. Metrobüs köşelerinde insanlardan 1 lira ekmek parası dilendiğim günleri hatırlıyorum. O günlerden bugünlere geldikten sonra yeniden onları yaşamak istemem. Buraya geldiğimden beri özgüvenim arttı.