Soyan değil soyulan olduğun için şükretmek...

Paulo COELHO/ HT PAZAR

ÇÖL KEŞİŞLERİNİN HİKÂYELERİ

Hıristiyanlık döneminin başlarında Steva Manastırı, sahip olduğu her şeyden vazgeçip çöldeki bu manastırda yaşamaya gelen birçok kişinin buluşma noktası olmuştu. Bu insanların öğretilerinin birçoğu toplanıp kitap olarak basıldı. Bu yazıda ve gelecek yazıların bazılarında işte bu metinlerden seçkiler paylaşacağız.

ORTA YOL

Keşiş Luke, yanında bir öğrencisiyle birlikte bir köyün içinden geçiyormuş. Yaşlı bir adam dervişin yanına gelip sormuş:

“Kutsal adam, Tanrı’ya nasıl yaklaşabilirim?”

“Eğlen. Yaratıcıyı neşe ile yücelt” diye cevap vermiş Keşiş Luke.

İkili yollarına devam etmişler.O sırada genç bir adam yanlarına yaklaşmış:

“Tanrı’ya daha yakın olmak için ne yapabilirim?”

“Fazla eğlenme” demiş Luke.

Genç adam yanlarından uzaklaşırken öğrencisi sormuş:

“Eğlenmeli miyiz, eğlenmemeli miyiz? Görünüşe bakılırsa tam olarak hangisini yapmak gerek bilmiyorsunuz.”

“Ruhani arayış cehennemin üzerinden geçen ve yanlarında tutunacak yerleri olmayan bir köprü gibidir” diye cevap verdi Luke. “Eğer birisi sağ tarafa fazla yaklaşmışsa ona ‘sola git’ derim. Eğer birisi sol tarafa çok yaklaşmışsa ona sağa gitmesini söylerim. Aşırılıklar bizi yolumuzdan çıkarır.”

BİLGE ADAMIN ARAYIŞI

Başrahip Abraham, Steva Manastırı yakınlarında bilge bir adamın yaşadığını öğrenmiş. Onu aramaya gitmiş ve bulduğunda sormuş:

“Bugün yatağında güzel bir kadın bulsan, onun bir kadın olmadığını düşünmeyi becerebilir miydin?”

“Hayır” diye cevap vermiş derviş, “Ama kendimi kontrol etmeyi başarırdım.”

Başrahip devam etmiş:

“Çölde altın paralar bulsaydın, onlara altın değil de taşmış gibi bakabilir miydin?” “Hayır. Ama onları almayıp olduğu yerde bırakarak kendimi kontrol etmeyi başarırdım.”

Abraham ısrar etmiş:

“Peki ya seni arayan iki erkek kardeşten biri senden nefret ediyor, diğeri seni seviyor olsa, her ikisine de eşit şekilde davranabilir miydin?”

Derviş cevap vermiş:

“Acı çekiyor bile olsam, beni seven ile benden nefret eden kardeşlerin her ikisine de eşit şekilde davranırdım.”

O akşam başrahip Steva Manastırı’na döndüğünde keşiş adaylarına şöyle söylemiş:

“Size bilge adam kimdir açıklayacağım. Bilge adam, arzularını öldürmek yerine onları kontrol etmeyi başaran kişidir.”

GERÇEK

Matthew Henry İncil araştırmaları alanında tanınmış bir uzmandır. Bir keresinde Henry, akşam saatlerinde ders verdiği üniversiteden ayrılırken saldırıya uğramış. O gece aşağıdaki duayı yazmış:

Şükranlarımı sunmak istiyorum.

İlk olarak, daha önce hiç saldırıya uğramadığım için.

İkinci olarak, cüzdanımı aldıkları ama hayatımı bağışladıkları için.

Üçüncü olarak, her şeyi almalarına rağmen aslında bu çok fazla bir şey olmadığı için.

Ve son olarak şükranlarımı sunmak istiyorum, soyulan kişi olduğum, soyan kişi olmadığım için.

DEĞERLENDİRME

Kançencunga (Kanchenjunga) Dağı’na tırmanan kaşiften:

“Ülkemin en yüksek dağına tırmandım ve onun çevresindeki dünyanın tamamını gördüm. Orada dağın tepesindeyken anlatabileceğimden çok daha fazlasını gördüm ve ifade edebileceğimden çok daha fazlasını anladım.”

“Ancak, Kançencunga’nın tepesindeyken yaşadığım anları tarif etmem gerekseydi şöyle derdim: Buradan yukarıdan görünen her şey –nehirler, ağaçlar, kar, otlar– hepsi tek bir şey gibi görünüyor ve ben de bunun bir parçası olduğum için kalbim mutlulukla doluyor. Bunu fark ettiğim anda anladım: Bir dağın tepesinde tek başıma olsam bile yeryüzündeki her şeyle birlikteydim.”

Çeviren: Mine Akverdi Denktaş