Sosyal medya insanı yutuyor

Emily FELDMAN /HT PAZAR

Babam, dedikodu yapmamam ve gereğinden fazla bilgi paylaşmamam konusunda beni hep uyarmıştı. Babama göre biri hakkında çok fazla yorumda bulunmak ve dedikodusunu yapmak insanların savunmasız, zor durumda ve aciz kalmalarına neden olabilirdi.

Onun öğütleri kafamda iyice yer etmiş olacak ki hayatım boyunca bu konularda çok temkinli davrandım. İnsanlar hakkındaki düşüncelerimi çok fazla dile getirmedim. Bildiğim sırları ifşa etmeyi düşünmedim ve güvenilir bir insan olarak yaşadım.

Ama günümüzde işler böyle yürümüyor. Sosyal medyada özellikle de Twitter’da insanlar birbirleri hakkında yalan, yanlış, eksik ve bir sürü haber paylaşıyor. Bu bilgileri doğrulama gereği duymuyorlar, çünkü bu onlar için zaman kaybı... En taze bilgiyi en kısa sürede paylaşmak moda haline geldi. Bilgiler tsunami etkisiyle oradan oraya savruluyor ve içine aldığı insanları da yutuyor diyebilirim.

GÜNDE 6 TWİT ATMAK ZORUNDAYIM

Sosyal medyanın faydalarını inkâr edemem. Birçok haberi ve bilgiyi en kısa sürede bize ulaştırıyor. Geleneksel kanallar tarafından manipüle edilen veya engellenmeye çalışılan haberlere de sosyal medyadan ulaşıyoruz. Ama sevimsiz yüzünü de görmemiz gerek. İnsanlar kendilerini pazarlayabilmek adına diğerlerini aşağılıyor. Bunun bir akım olduğunu düşünüyorlar ve gerçekten berbat bir dil kullanılıyor. Üzerinde düşünmedikleri fikirler paylaşıyor ve ağır hakaretlerde bulunabiliyorlar. Sosyal medya kara deliklerle dolu bir labirent. Her an elinizde tuttuğunuz bir bomba gibi...

Ama internet çağında yaşayan bir gazeteciyseniz, sosyal medyada da etkin bir olmanız gerekiyor. Günde ortalama 6 paylaşım yaparak gündemi takip ettiğinizi göstermelisiniz. Takipçileriniz, burada olduğunuzu bilmeli. Onlarla etkileşimde bulunmanız, ilgili davranmanız ve konuşmalarının bir parçası olmanız çok önemli.

CİHATÇI JOHN KARMAŞASI

Lâkin sadece gazeteciler değil herkes online hayatta gerçek bir yer kaplamak ve fark edildiğini görmek istiyor. Bazı arkadaşlarım ise daha fazlasını istiyor. Beğendikleri ünlülere gün içerisinde twit’ler atıyor; sürekli onlarla etkileşimde kalmayı umuyorlar. Ünlülerin binlerce, milyonlarca takipçisi var. Bunu nasıl kontrol edecekler veya herkese nasıl yakın davranabilirler gerçekten aklım almıyor. Ortalama kullanıcılar ise kendileriyle ilgili mesajları veya toplumsal olayları paylaşıp tepkilerini gösteriyorlar.

Dünyanın en ünlü gazetecileri de geri kalmıyor. IŞİD üyesi Cihatçı John’un kafa kesme videosunun nasıl yayıldığını hatırlayın! Herkes, John’un aslında kim olduğuna dair bilgiler paylaştı; bazılarıysa işi şakaya vurmuş maskeli cellatla ilgili şakalar yapıyordu.

YALAN BİLGİLER CAN YAKIYOR

Bu noktada bir gazeteci olarak meseleye nasıl katkıda bulunabilirim ki? Ben yeni bilgiler hakkında konuşmak için önce üzerinde biraz araştırma yapılması gerektiğini savunuyorum. Biliyorum ki, Twitter’da dönen yalan bilgiler yüzünden çok kişinin canı yandı. Hatta yazıyı okuduklarında “Evet ya benim de başıma bu gelmişti!” diyecek takipçilerim olduğuna eminim. Ama bu bilgi kirliliği ortamını, sosyal medyada popüler olmak adına kullanan insanlar olduğunu da düşünüyorum.

Mesela, terör gibi konular üzerinden paylaşılan her türlü içerik inanılmaz rağbet görüyor. İnsanların zayıf noktalarını bulup kaşımak ve bu yolla popülerliklerini artırmak isteyen insanlar olduğuna eminim. Gündemi değiştirmek, yeni gündem yaratmak ve gündemi belirlemek için böyle yöntemler tabii ki kullanılıyor. Ama terör zanlıları da olsa onların ailelerini ve tanıdıklarını düşünerek paylaşımlarımızın biraz daha kontrollü ve teyit ederek yapılmasını tavsiye ediyorum.

TWITTER’DAN KOPMAYACAĞIM AMA

Twitter insanların hayatlarını mahvedebiliyor. Ve nasıl belirlendiği belli olmayan kişisel gündemleri takip etmek için insanlar Twitter’da sürekli bulunmaya devam ediyor. Benim de o kişisel gündemlerle ilgili etrafımda olan bitenden haberdar olduğumu belli etmem için en az 6 tane twit atmam gerekiyor. Çünkü kendimizi pazarlamak, gündemi takip etmek, duyarlı görünmek ve takipçiler tarafından vazgeçilmemek için aktif kullanıcılar olmak zorundayız.

Twitter’dan hiçbir zaman tam anlamıyla kopamayacağım ve vazgeçemeyeceğim; bunun farkındayım. Ama bazı olaylara ve durumlara karşı tedbirli olmayı elden bırakmayı düşünmüyorum. En azından diğer insanların hakları için bunu yapmalıyım. Düşüncelerimi düşünüp tartarak yazmayı tercih edeceğimden emin olabilirsiniz.