Habertürk
    Takipde Kalın!
      Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin
        Haberler Yaşam HT Pazar Ekin Türkantos Ali İsmail Korkmaz yazısı, Ali İsmail Korkmaz'ın doğumgünü

        Ekin Türkantos/HT PAZAR

        eturkantos@htgazete.com.tr

        Eskişehir’deki Gezi olaylarında dövülerek katledilen Ali İsmail Korkmaz’ın ailesi onun adını yaşatmak için Ali İsmail Korkmaz Vakfı’nı kurdu. Lise yıllarında “Toplum İçin Gençlik” hareketini başlatan, arkadaşlarını bir araya getirerek engelliler için mavi kapak toplayan, köy okullarına kitap yardımı yapan, yaşlıları unutmayan Ali İsmail’in hayalleri artık bu vakıfla gerçekleşecek. 18 Mart’ta doğum günü olan Korkmaz’ın anısına ağabeyi Gürkan Korkmaz ile Ali İsmail’in hayallerini ve vakfın projelerini konuştuk. En yakın arkadaşı Emrah Bucak ve ev arkadaşı Fırat Köse’den de Ali İsmail’i dinledik.

        Ali İsmail, lisedeyken ‘Toplum için Gençlik’ hareketini kuruyor. Buna nasıl karar verdi?

        Ali İsmail, her zaman duyarlı ve araştırmacı bir gençti. Lisedeyken Litvanya ve Romanya’ya gitti. Oradaki benzer çalışmaları gördü. Proje yazma konusunda araştırmalar yapıyor ve düşündüğünü hayata geçirmek istiyordu. Bunlarda biri de ‘Toplum İçin Gençlik’ oluşumuydu. Her şeyi benimle paylaşırdı. Ve her konuda izin alırdı.

        Kafasındaki projelerini aktardığı bir ajandası varmış. Projelerini kaleme aldığını biliyor muydunuz?

        Biz bu ajandayı sonradan fark ettik ve çok şaşırdık. Gerek bu ajanda gerekse “Her düzen kendi isyancısını oluşturur” başlıklı yazısı; sanki geleceğe belge bırakmak için kaleme alınmış gibi.

        Ajandasına “Bu yazıları yazma amacım, sadece kendi kafamda toparlayıp gerçekten toplum için çalışan gençleri bir yere vardırmak. Ekibi resmiyete dökmek ve tanınmak istememdi” demiş. istememdi” demiş. En büyük hayalini gerçekleştirmiş gibi hissediyor musunuz bu vakfı kurarak?

        Kesinlikle evet; zaten vakıf kurma fikri de bu yazıyı okuduktan sonra oluştu. Biz aslında Ali İsmail’in yarım kalan düşlerini hayata geçirmek ve gençleri bu düşe ortak etmek için vakfı kurduk. Çünkü o yaşıyor olsaydı toplum yararına etkinlikler, projeler yapıyor ve bu faaliyetlere kurumsal bir kimlik kazandırma düşüncesi taşıyor olurdu. Özetle Alikev, Ali İsmail’in ölüm şekliyle değil, yaşam şekliyle ilgili bir proje oldu.

        Yardımsever, doğaya düşkün, fotoğrafa meraklı, sinemasever, vefalı, yaşlılara karşı hassas, engellilere duyarlı ve hayvansever yanlarıyla anlatmışsınız sitede. Peki başka ne gibi özellikleri vardı bizim bilmediğimiz?

        Araştırmacı’yıdı. Ben ona “Boş Bilgiler Müdürü” derdim. Bir keresinde “Abi avukatsın, avukat kelimesinin nereden geldiğini biliyor musun?” diye sordu. Bilmiyordum, öğrendim. Mesela “Abi ödüm patladı deriz ya, oradaki öd ne biliyor musun?” demişti. Ama hep şunu derdim; bir gün bir bilgi yarışmasına katılırsam telefonla arama hakkımdan birini Ali İsmail’e ayırırdım.

        Vakfın yürüttüğü şu anda iki proje var değil mi? Burs fonu için para ve köy okullarındaki çocuklar için kitap bağışlayabiliyorlar. Evet bu projeler var. Bunların yanında GençBank projesini yürütüyoruz. 15-25 yaş arasındaki gençlerin sosyal sorumluluk projelerine katılmaları için eğitim ve destek veriyoruz.

        Sitede Ali İsmail’in fotoğrafının bulunduğu “Düşlerinde Özgür Dünya” yazılı tişörtler de satışa sunuluyor ve ünlüler de giyerek destek verdi bu projeye. İleriye yönelik başka ne gibi çalışmalarınız olacak?

        Evet, öncelikli projelerimiz gençlerin üretkenliğini artıracak etkinlikler yapmak. 18 Mart, Ali İsmail’in doğum gününde vakfımızın açılışını yapıyoruz. Gençleri sanata teşvik etmek amacıyla bir resim yarışması düzenledik. Açılışta gönderilen resimler sergilenecek ve akşamında yapacağımız anma gecesiyle dereceye girenlere Ali İsmail Korkmaz ödülü vereceğiz.

        Emrah Bucak, Ali İsmail’in projelerde birlikte çalıştığı yakın arkadaşı:

        “Ali İsmail’le çocukluktan beri tanışırız. Okul çevresinde mavi kapak toplar, sonra yıkardık. Bir gün de huzurevi ziyaretine gidecektik. ‘Ben servisi kendi harçlığımdan tutacağım. Siz yeter ki gelin, yaşlılarımız mutlu olsun’ dedi. Antakya’da Reyhanlı Bitirim İlköğretim Okulu için kitap ve kıyafet topladı, birlikte götürdük. Genel itibarıyla toplum için bir şeyler yapmaya çalışıyor, bizi de bilinçlendiriyordu. Bunları yaparken 17 yaşındaydı. Metallica’yı, Haluk Levent’i, Pink Floyd’u çok severdi. Aramızda en iyi İngilizce’yi o konuşurdu. Film izlemeyi çok severdi. Bu vakıf onun düşlerindeki özgür dünyayı gerçekleştirmenin en iyi yoluydu. Gezi’nin ilk günlerinde konuştuk. ‘Kendine dikkat et’ dedim. ‘Beni merak etme. Bu toplumu ilgilendiren bir olay. İstesem de kayıtsız kalamam’ dedi. Son konuşmamız bu oldu.” Ali İsmail ve Emrah Bucak ‘Onun gibi bir arkadaşa sahip olduğum için çok şanslıyım’

        GÜNÜN ÖNEMLİ MANŞETLERİ