Sizce burası neresi?

Semtin en eskileri arasında yer alan kahvehane sahibi İsmail Toker ise eski Küçükpazar'ı böyle anlatıyor;

Yaklaşık 30-40 yıl öncesi buralar hep konaktı. Her katta 3-4 oda, 3-4 tane de kiracı vardı. Bahçe vardı, tulumba vardı, kuyu vardı... Her evin bahçesinde de hurma ağacı vardı. Kar yağdığında kadınlar kızağa binerdi. Öyle bir semtti burası.

Eskiden bu sokakta üç kahvehane vardı. Aşağıdaki kahvehaneye esnaf, namazında, evden işine, işinden evine giden insanlar, bu kahvehaneye gece alemlerini, gazinoları seven ama efendi insanlar, yukarıdaki kahvehaneye ise bitirimler dediğimiz, kurnaz, esrar içen, dalavereci insanlar giderdi ama biraz yukarıya doğru çıktığınızda ise kendinizi kabadayılar aleminde bulurdunuz.

Küçükpazar'ı bundan 6-7 sene önce İstanbullular'a sorsaydık büyük ihtimal bizlere eski günlerle alakası olmadığını, genelde alt tabaka kesimden insanların yaşadığı bir sığıntı semt olarak cevap verirlerdi. Bugün sorduğumuzda ise yine eski günlerle alakasının olmadığını söylüyorlar fakat yanına da eklemeden yapamıyorlar. 'Küçükpazar artık dibin de dibini yaşıyor'. Semtin artık tek kurtuluş yolu ise kentsel dönüşüm.

Suriye'de yaşanan iç savaş nedeniyle İstanbul'a kaçan Suriyeli ailelerin buradaki ilk duraklarından bir tanesi olan Fatih Küçükpazar'da yıkıntıların ve harabelerin çoğu Haliç manzaralı.

Son 4-5 yıl içerisinde ise ülkelerinden kaçan Afgan, Suriyeli, Bangladeşli ve Pakistanlılar Küçükpazar'ın popülasyonunu büyük ölçüde ele geçirdi. Merkezi ve ucuz yollu oldukları için otellere de yerleşen mülteciler, terk edilmiş ve harabe haldeki binaları da boş geçmiyorlar.

Semtin üst kesimlerinde yer alan yıkık dökük binalar Küçükpazar'ı Suriye'den farksız kılıyor. Kentsel dönüşüm firmaları satın aldığı binaların kapılarını, tavanlarını, merdivenlerini yıkarak yerleşimi engellemeye çalışıyor. Ortaya çıkan görüntü ise savaşta bombaların yerle bir ettiği bir şehri andırıyor.

Kentsel dönüşüm firmalarının gerçekleştirdiği bu yıkım tabiki de yerleşime engel olmuyor. Küçükpazar'a gelen mülteciler ellerine geçirdikleri halı, kilim, naylon gibi malzemelerle binanın etrafında bulunan açıklıkları kapatarak binaları yaşamaya hazır hale getiriyorlar. Çevre sakinleri ise odaların içinde yakılan ateşler sebebiyle mültecilerin kaldığı binalarda sık sık yangın çıktığını söylüyor.

Yerleşimin yoğun olduğu bu üst kesimlerde ise farklı sürprizlerle karşılaşabiliyorsunuz Küçükpazar'da. Çöp atmak için yaklaştığınız bir çöp konteynırının içerisinden gelen sesler sizde kedi hissi uyandırsada gerçek bu semtte çok farklı olabiliyor. Yiyecek ya da oyuncak bulmak amacıyla konteynırların içine giren çocuklar, Küçükpazar'da çocukların akıbetini en iyi şekilde özetliyor.

Okul çağında olan çocukların %90'ı okula gitmek yerine gün boyu dilenerek topladıkları paralar ile ailelerinin geçimlerini sağlıyor.

Daha küçük yaş grubuna ait bakıma muhtaç çocuklar ise ilgi ve alakadan yoksun şekilde çocuk yaştaki günlerini boş sokaklarda geçirmeye devam ediyorlar.

Semtte nadiren yaşamaya devam eden eski Küçükpazarlılar 'Kentsel dönüşümün Küçükpazar'a minimum 5 yıl içerisinde uğrayacağı söyleniyor. Daha bugün Küçükpazar bu kadar dipte ise 5 yıl sonra durum ne olur varın siz düşünün' diyerek Küçükpazar'ın geleceği için fazla umutlarının olmadıklarını söylüyorlar.

Geçimini çöpten sağlayan Afgan bir toplayıcı, bulduğu basketbol formasını göstererek NBA maçlarını seyretmeyi özlediğini söylüyor.

Mahallede yabancı bir insan görür görmez para istemeyi alışkanlık haline getirmiş çocuklardan biri ise, objektife girmeyi bu şekilde başarıyor.

Kalacak herhangi bir baraka, harabe ya da oda bulamayan mültecilerin akşamları terk edilmiş halde bulunan otomobilin içini ve kaportasını yatak olarak kullandıkları söyleniyor.

Küçükpazar'ın şimdilerde sosyal yaşantısını oluşturan tek yer olan bitpazarında tezgah açanlar ise insanların güvenilirliği sıfırın altında olduğunu söylüyorlar. 'Burada herkes aç' diyen tezgahtarlar 'Kimsede para yok. Hırsızlık, dolandırıcılık alabildiğine gidiyor burada.

Küçükpazar'da kimseye güvenmeyeceksin, kimseye para vermeyeceksin, kimseye ödünç kalem dahi vermeyeceksin. Burada herkes üç kağıt için fırsat kolluyor. Adamı ayakta uyutuyorlar' diye konuşuyorlar

Küçükpazar'ın en önemli sosyal damarı olan bu bit pazarı cumartesi ve pazar günleri semt sokaklarında kuruluyor.

Gözlerimizin Yeşilçam'dan aşina olduğu Recep Bülbülses'de, bu sokaklarda şarkı söyleyerek ekmeğini çıkartmaya çalışanlardan sadece bir tanesi.

Kıyafet alışverişlerini genelde ikinci el eşyaların satıldığı bu bitpazarından gerçekleştiren kesim para kazanmak için İstanbul'a göç etmiş bekar erkeklerden oluşuyor.

Para biriktirip memleketlerinde yaşayan ailelerin geçimlerini sağlamaya çalışan bu kesim barınma ihtiyaçlarını ise bu tarz hanlardaki bekar odalarında karşılıyorlar.

Göç eden bazı erkekler ise yanlarına ailelerini de alarak İstanbul'a yerleşiyorlar. Bu ailelerdeki kadınlar genelde çalışmazken, halı temizliği gibi bir takım işlerini sokak aralarında görüyorlar.

Semtte sokaklar bu kadar hareketli olunca da özellikle temizlik malzemesi satan nayloncularla da sık sık ara sokaklarda karşılaşabiliyorsunuz.

Küçükpazar'da yoksul insan sayısı kadar da yardıma muhtaç hayvan bulunuyor. Genelde özellikle çevrede bulunan esnaf lokantaları yemek artıklarıyla bu yardıma muhtaç hayvanları besliyorlar.

Küçükpazar sayısız olumsuzluğa ev sahipliği yapsa da bu semtte gülmeyi sürdürebilen insanlar da hayatlarına devam ediyor.