Kutlu Doğum Haftası ile ilgili şiirler

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v)'in doğduğu haftaya denilen Kutlu Doğum Haftası 14-20 Nisan arası kutlanmaktadır. 14 Nisan itibariyle girdiğimiz Kutlu Doğum Haftası ile ilgili şiirler vatandaşlar tarafından araştırılmaya başlandı. Kutlu Doğum Haftası ile ilgili şiirleri sizler için hazırladığımız haberimizin detaylarından ulaşabilirsiniz...

KUTLU DOĞUM HAFTASI İLE İLGİLİ ŞİİRLER

ADI GÜZEL, KENDİ GÜZEL MUHAMMED

Canım kurban olsun senin yoluna,

Adı güzel, kendi güzel Muhammed,

Şefâat eyle bu kemter kuluna,

Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Mü'min olanların çoktur cefâsı,

Ahirette olur zevk-u sefâsı,

On sekiz bin âlemin Mustafâ'sı,

Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yedi kat gökleri seyrân eyleyen,

Kûrsûnün üstünde cevlân eyleyen.

Mi'râcda ümmetin Hak’dan dileyen,

Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Ol çâriyâr anın gökler yâridir,

Anı seven günahlardan beridir,

On sekiz bin âlemin serveridir,

Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Aşık Yunus neyler iki cihânı sensiz,

Sen Hak Peygambersin şeksiz, gümânsız

Sana uymayanlar gider imânsız,

Adı güzel, kendi güzel Muhammed.

YUNUS EMRE

KIRK MIZRAB YA MUHAMMED

Şimdi seni ananla,

Anıyor ağlar gibi,

Ey Yetimler Yetimi,

Ey Garibler Garibi,

Düşkünlerin kanadıydın,

Yoksulların sahibi...

Nerde kaldın Ey Rasul,

Nerde kaldın Ey Nebi.

Günler ne günlerdi Ya Muhammed

Çağlar ne çağlardı?

Daha dünyaya gelmeden,

Mü'minlerin vardı.

Ve bir gün ki gaflet,

Ö, çöller kadardı,

Halime'nin kucağında,

Abdullah'ın yetimi,

Amine'nin emaneti ağlardı!

Hatice'nin goncası

Aişe'nin gülüydü,

Ümmetinin göz bebeği,

Göklerin Rasulüydün

Elçi geldin,elçiler gönderdin,

Ruhunu Allah'a

Elini ümmetine verdin

Beçiğin, yurdun yuvan...

Mekke de bunalırsan

Medine'ye göçerdin

Vicdanlar sakat çıkmadan,

Ya Muhammed yarına

İyiliklerle gel, güzelliklerle gel,

Adem oğullarına!

Gel Ey Muhammed bahardır.

Dudaklar ardına saklı, aminlerimiz vardır,

Hac'dan döner gibi gel, Miraç'dan iner gibi gel,

Bekliyoruz yıllardır.

ARİF NİHAT ASYA

BİR GECE

Ondört asır evvel, yine bir böyle geceydi,

Kumdan, ayın ondördü; bir öksüz çıkıverdi!

Lakin, o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler;

Kaç bin senedir, halbuki, bekleşmedelerdi!

Nerden görecekler? Göremezlerdi tabii,

Bir kerre, zuhut ettiği çöl en sapa yerdi;

Bir kerre de, ma'mure-i dünya, o zamanlar,

Buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi.

Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;

Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!

Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin,

Salgındı, bugün Şark'ı yıkan, tefrika derdi

Derken, büyümüş, kırkına gelmişti ki öksüz,

Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!

Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sum,

Bır hamlede kayserleri, kisraları serdi!

Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi;

Zulmün ki, zeval aklına gelmezdi, geberdi!

Alemlere, rahmetti, evet şer'-i mübini,

Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.

Dünya neye sahipse, onun vergisidir hep;

Medyun ona cemiyetti, medyun ona ferdi.

Medyundur o mas'uma bütün bir beşeriyyet...

Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.

MEHMET AKİF ERSOY