Yaşadığı mağaradan çıktı

Zonguldak'ta işlerinin bozulması üzerine iş yerini kapatan, kalacak yer bulamadığı için de 3 aydır 2 metrelik mağarada yaşayan ve ormandan topladığı yiyecekleri tüketerek yaşamını sürdüren kişiye, Zonguldak Belediyesi sahip çıktı.

Barış DOĞAN / ZONGULDAK (AHT)

Diyarbakır'da yufkacılık yaparken 1997 yılında işlerinin kötü gitmesi nedeniyle iş yerini kapatmak zorunda kalan, ailesiyle kavga etmesinin ardından şehri terk ederek 2003'te geldiği Zonguldak'ta işsiz kalması üzerine mağarada yaşamaya başlayan 47 yaşındaki Turan Altundağ'ın durumundan haberdar olan belediye yetkilileri konuyu belediye başkanına iletti.

Zonguldak'ın CHP'li Belediye Başkanı İsmail Eşref'in talimatıyla Zabıta Müdürü Necat Uludüz, Altundağ'ı kent merkezinin yaklaşık 7-8 kilometre dışındaki ormanlık alanda 3 aydır yaşadığı 2 metrelik mağarada ziyaret etti. Ağaçlardan topladığı meyveleri ve bazı bitkileri yiyen Turan Altundağ, dereden de su içerek yaşamını sürdürüyordu. Altundağ'ın yaşadığı koşulları gören Uludüz, Zonguldak Belediye Başkanı Eşref'e durumu aktardı. Altundağ'ın maden ocaklarında çalışabileceğini öğrenen Eşref, kentte iş adamlarından Erdoğan Demir ile görüştü. Demir'in Altundağ'ı istihdam edebileceğini söylemesi üzerine Zabıta Müdür Yardımcısı Murat Hamzaçebi, vatandaşı mağaradan aldı. Kozlu Beldesi'nde bir hamamda temizlenen Turan Altundağ, daha sonra berbere götürülerek yaklaşık 3 aydır kesmediği sakalları ile saçları tıraş edildi ve fön çekildi. Yeni kıyafetler de satın alınarak terzide ölçüsüne göre pantolonunun paçaları yapılan Altundağ, giyinmesinin ardından bir lokantadan satın alınan yiyecekler isteği üzerine paket yaptırıldı.

Adeta yeniden hayata dönen Turan Altundağ, Belediye Başkanı İsmail Eşref'den iş isterken, ''Alın terim kalmayınca nerede kalayım? Hırsızlık yapamam, kaldırımda da yatılmaz. İşini gücünü kaybetmişsin, mağdur, ortadasın. Ya bu yaştan sonra kötü yola düşecek hırsız olacaksın, ya da kaldırımda kalacaksın. Bu yaşıma kadar namusum, şerefimle yaşamışım. Burada fasülye, erik, elma yiyerek ve insanların getirdiği yemekle besleniyorum. İş bulana kadar böyle yaşamaya devam edeceğim. İş bulursam kendime çeki düzen vereceğim. Bir ekmek alacak param yok. Buna rağmen hayata küsmüş değilim'' dedi.

Otele yerleştirilen ve 3 aydan sonra bir yatakta uyuyacak olmanın mutluluğunu yaşayan Altundağ, "En mutlu günüm. Taştan yastığım vardı. Artık sıcak bir yatakta yatacağım. Bana sahip çıkan herkese teşekkür ediyorum" dedi.