Yazık oldu

Bu tür maçların ne derece zor olduğunu söylemeye gerek yok. Aylardır hesap yapıyoruz zaten, bu şunu yenerse, şu bundan puan alırsa, diye... Nihayetinde hesap işi bu... Şu da ayrı bir gerçek... Öncelikle Hollanda’yı düşündük bu süreçte... Letonya’yı bir kenara bıraktık. Çantada keklik olarak gördük. “Ezer geçeriz” diye düşündük.

Aslında dün işimizi çok erken bitirebilirdik. Şu kadarını söyleyeyim... Volkan Şen 7 dakikalık bir bölümde 3’lük yapabilirdi. Hepsini kaçırdı. Oysa değil 3’ünü, 2’sini atsa, bilemediniz 1’ini atsa, maç daha 12. dakikada bitebilirdi bizim için!.. Hadi bunu da geçtik. Sonrasında Burak’ın harcadığı bir fırsat vardı ki, inanılacak gibi değildi.

Aslında iyi bastırıyorduk, iyi fırsatlar yakalıyorduk. Ha geldi, ha gelecek, diyorduk. Her atağımızda çok ümitleniyorduk. Ama ilk yarı bittiğinde tabelamızda hala 0 yazıyordu.

Bu işte bir terslik vardı. Artık top mu bizi sevmiyordu, yoksa olmayınca olmuyor muydu!

İkinci devre öncesi “Bu şanssızlık kırılır elbet” diye düşünüyorduk... Daha ne kadar kaçacaktı ki... Elbet bir kurtarıcı çıkacaktı... Belki Burak, belki Arda... Belki de Selçuk ya da Çalhanoğlu... Kurtarıcımızı hasretle bekliyorduk.

İkinci yarının genel görüntüsünde de pek bir farklılık yoktu. Sürekli bastıran ve sürekli kaçıran yine bizdik. Hani biraz dikkatli davransak, yarım düzine yapardık dün inanın.

Ha bu arada, şaka gibi ama, bir kontrada eloğlunun bir topunu Hakan Balta çizgiden çıkarmaz mı! Gol olsa toplu halde çıldırmamız işten bile değildi. Tamam top yuvarlaktır ama bu kadar da yuvarlaklık insanı üzüyor!

Selçuk’un golü ile inanılmaz ümitlendik. İşte kurtarıcımız sahneye çıktı dedik. Ama bitime saniyeler kala yediğimiz o gol yok mu... Bu hiç aklımızda yoktu. Olmaz ki, böyle de gol yenmez ki...

Ne diyeceğimizi bilemiyoruz.

Artık yeni hesaplar yapacağız. Yine kalemi kağıdı elimize alacağız. Ama böyle de olmaz ki kardeşim... Büyük bir fırsatı elimizin tersi ile ittik.

Yenseydik. Geçseydik. Her şey çok daha güzel olacaktı.

Ama unutulmasın... Bu iş daha bitmedi.

Belki son bir ümit... Belki son bir gayret... Pekala Hollanda’yı altımıza alabiliriz.

Bizimki de son bir ümit işte...

Şimdilik... Geçmiş olsun.

Pazar günü hep beraber ayağa kalkmak ümidi ile...

ALKIŞLAR KONYA'YA

Konya dün mükemmel ev sahipliği yaptı. Mükemmel stadında son derece güzel destek sağladı. Bu stat öyle böyle değil, Avrupai güzellikte... Konyalı futbolseverler de her bakımdan tam not aldı. Bundan böyle tüm milli maçların Konya’da oynanmasında büyük yarar var.

MİLLİ HAYAL KIRIKLIĞI

Bazı oyuncularımız dün beklenenin çok altındaydı. İsimleri tek tek yazmaya gerek yok. Ama böyle tarihi bir sınavda her oyuncunun çok daha dikkatli ve verimli olması gerekirdi.