Ege'den Akdeniz'e mekânlar ve lezzetler
Bu sene yazı yaşamaya doyamadık. Ege’den Batı Akdeniz’e, oradan tekrar Ege’ye kaç kere gittik geldik. Her biri ayrı güzeldi seyahatlerin. Yaz bitti. Murathan Mungan’ın şiirindeki gibi “Yaz biter ve sonra hiçbir şey olmamış gibi ağır, usul bir hazırlık başlar uykuya benzer yeni bir mevsime...”
YAZ bu sene bitti lakin tekrar gelecek ve belki de siz de benim gibi kışınızı yazın nerelere gideceğinizi hayal ederek geçiriyorsunuz... İşte bunun için mevsime uygun olmasa da akıllarda kalsın diye birkaç küçük gezi notu... Bir uyarı: Tatil anlayışınız sakin bir yer, güzel bir doğa, sessizlik ve yüzmekse bu yazıyı okumaya devam edebilirsiniz. Aktivite, animasyon, açık büfe, paralı plaj, tatile gittiğiniz yerde İstanbul insanlarıyla omuz omuza yürümek gibi şeyler seviyorsanız o zaman başka bir yazarın önerilerine doğru döneceksiniz. İlk durak:
YEDİ BİLGELER
Selçuk, İzmir ile Aydın arasında küçük bir kasaba. Efes’le, Meryem Ana Evi’yle, Şirince’siyle, Ali Nesin’in Matematik Köyü’yle ünlü... Dağların arasındaki tarihin kalbi Selçuk. Yedi Bilgeler ise Selçuk’un 5 km ötesinde konuşlanmış bir tesis. Üzüm bağları, lavanta tarlaları arasına konuşlanmış, bir bağ evi, otel ve restoran. Evler zevkle döşenmiş, doğayla uyum içinde.
İstanbul’dan Ege’nin en güney ucuna seyahat ederken yolu ikiye bölmek için bu yaz iki kere konakladık burada. Yedi Bilgeler sayesinde yol da seyahat zevkinin bir parçası haline geldi benim için. Sabahları kuş sesleriyle uyandığınız bir yer burası. Denize 20 km uzaklıkta. Tesisin içinde çok şık bir havuz ve türlü türlü meyve ağaçları var. Sessizce oturmak, doğa yürüyüşleri, çocuklarla bahçe oyunları oynamak için biçilmiş kaftan.
Akşam yemeklerini ayrıca yazmak lazım. Kuru erikli kuzu incik tandırı, ördek ve trüf mantarı aromalı risotto, lavantalı krem brüle gibi pek sık rastlanmayacak, ilginç ve lezzetli yemekler İstanbul’daki muadillerinden çok daha hesaplı. Kendi üzümlerinden yaptıkları şaraplar da cabası. Sadece yol üstünde uğramayı değil, daha uzun zaman ayırmayı hak ediyor kesinlikle.
GELENBE CEREN TUR TESİSLERİ
Balıkesir-Manisa yolu üzerinde, özellikle bilmiyorsanız dikkatinizi çekmeyecek bir tesis burası. Biz hiç bilmeden ve şans eseri yol üstünde diye burada durduk bir şeyler yemek için ve çok şaşırdık. Herhangi bir yol üstü yeme içme tesisinden çok, Moda’da ya da Nişantaşı’nda bir kafeye gelmiş gibi oldum. Yemekler çok lezzetli, çalışanlar güler yüzlü, dekorasyon çok şık lakin beni en çok hayrete düşüren filtre kahvenin lezzeti ve servis edildiği bardağın güzelliği oldu.
VİLLA FLORYA-KUMLUBÜK
Bayramda Ege’de ve Akdeniz’de nereye giderseniz gidin çılgın kalabalıkla ve onu yarattığı trafik sorunu, restoran sorunu, yer kapma sorunuyla boğuşursunuz. Bayramda Türkiye’de kalmanın ve tatilde olmak istemenin bedeli budur. Bir yer hariç: Villa Florya.
Kumlubük, Marmaris’in küçük bir koyu. Tertemiz ve nadiren dalgalanan bir denizi ve adından anlaşılacağı gibi kumlu bir sahili var. Koyda tesis çok az. Bu yüzden etraf ne kadar kalabalık olursa olsun Kumlubük’te huzur var.
Villa Florya, denizin hemen kıyısında. Çevreyle uyumlu bir mimarisi var. Yemekleri gerçekten şahane. Oğlum Uzay hamburgerini, ben çamfıstıklı humusunu çok sevdik ama bunların dışında mezeler de dahil dünya mutfağından çok çeşitli seçenekler bulmak mümkün. İşletmecileri çok tatlı insanlar.
Datça bunu hak etmiyor
Datça doğasıyla ve denizinin güzelliğiyle tam anlamıyla bir cennet. Biz bu sene birkaç kere datça mesudiye’ye gittik. maalesef buradaki işletmeler içinde datça’nın güzelliğine ve zarafetine yakışır olanlar pek az. Yazın başında gittiğinizde “daha kimse gelmedi nasıl olsa” diye bayat mercimek köftelerine garip fiyatlar istenirken, yazın sonunda gittiğinizde “Bunlar son bayram turistleri, nasıl gagalasak?” diye düşünen birçok restoran ve pansiyon sahibiyle karşılaştık.
Hele son gittiğimiz, internet sitesi şahane olup da hakikatte bir eziyet olan mekânı anlatmak bile istemiyorum. suratsız pansiyon sahipleri, mini mini porsiyonlara fahiş fiyatlar, oynayan çocukları tehdit eden başka garip işletmeciler... Özellikle ovabükü bizi kendinden bezdirdi. Bir tek yer hariç...
POYRAZ RESTORAN OVABÜKÜ
Yolunuz datça’ya düşerse iyi yemek, güler yüzlü hizmet ve makul fiyat için mutlaka gidilecek yer. dikkat, önceden rezervasyon yaptırmazsanız kapıdan dönme ihtimaliniz var. Poyraz restoran yaz, kış açık. deniz kıyısında, en lezzetli balıklar, çağla badem turşusu, bademli börülce salatası gibi yöreye özgü mezeler ve yemekten sonra en diyetteki insanın bile dayanamayacağı tatlıları var. orada yediğim her yemeğin ardından bir porsiyon ev baklavası yemiş olmam tamamen onların suçu. ovabükü’ne sadece Poyraz’da yemek yemeye gidin ve sonra hemen oradan uzaklaşın.
KIZILBÜK AHŞAP EVLERİ
Kızılbük yine datça mesudiye’de küçücük bir koy. Koyda toplam iki işletme, birkaç tane de ev bulunuyor. Kızılbük ahşap evleri devasa ağaçlarla bezenmiş, şahane bir bahçeye sahip bir konaklama tesisi. Bahçeye serpiştirilmiş irili ufaklı bungalovları var. sade, temiz, huzurlu bir yer. denize kısa bir yürüme yolundan sonra ulaşılabiliyor ama o bahçe için değer.
Tünelin ucundaki ışık
UZAY küçükken birlikte çıktığımız her tatilde bir kriz yaşardık. Ya hasta olur ya yolda durmazdı, yanımızda çok fazla eşya taşımamız gerekirdi. Bebek ya da küçük bir çocukla tatil, tatilden başka her şeye benzerdi ve eve koşarak dönerdik. Çocukları küçük olanlara 6 yaş annesi olarak bildiriyorum; artık tatiller çok kolay ve çok zevkli... Umudunuzu yitirmeyin.
Çocukluk aşkına veda
Ben çocukken Tarık akan vardı. Tarık akan başkaydı. uzun boylu, zümrüt gözlü, zarif, efendi, süper yakışıklı... onun filmlerini izlemek 8 yaşındaki halim için büyük bir keyifti... şimdi ona veda vakti. iyi ki vardın Tarık akan. Hem yakışıklı, hem duyarlı, hem sağlam bir adam modeli olarak iyi ki yaşadın bu topraklarda. sen bizim aydınlık yüzlerimizden biriydin. Huzur içinde uyu.
