Hayat tek kullanımlık!
Geçen gün bir tabelada “Dünyaya bir kere geleceksiniz” yazıyordu. Hoş; daha havalı olsun diye ingilizce yazmışlar ama olsun, her iki dilde de anlayan anladı. İlk defa haberim olmadı ama inanın, bu gerçek bana pek koydu. Sahi ya düşünsenize, dünyaya bir daha gelemeyeceğiz. Ya da en azından elimizdeki somut veriler, hayatın tek kullanımlık olduğu yönünde. Ne hikmetse, alakasız bir zamanda, saçma bir tabelada görünce kafama dank etti. Sonra düşündüm; hayat zaten bildiğimiz gerçeklerin, başkası söyleyince ya da birisi yazınca, farkına varılmasından ibaret değil mi?
En sevdiğiniz yazarı düşünün. Sizce neden seviyorsunuz? Bence kitaplarını yaz aylarında çıkartıyor ve güneşlenirken iyi gidiyor gibi bir gerekçeniz yoktur. Büyük olasılıkla, sizin de durmadan kafanızda evirip çevirdiğiniz, ancak onun kadar ustalıkla, kelimeleri süsleyip dile getiremediğiniz ifadelerinden ötürü, sizin için “en”.
Hatta muhtemelen kurduğu pek çok cümlede, karakterine söylettiği pek çok ifadede, “ben de hep aynı şeyi düşünürdüm” diyorsunuz. Ama kader bu ya düşünüyor fakat söyleyemiyorsunuz. Bu sebeple dört gözle yeni bir ktiap çıkarsın da, bakalım bu sefer uzun zamandır kafayı taktığınız hangi duruma değinecek ve tam da sizin gibi düşünecek diye bekliyorsunuz.
YETİŞKİNLERE AYNA ŞART
Hayatında hiç psikoloğa gidip, kendiyle ilgili bir detayla ilk kez müşerref olan birini tanıdınız mı? Herkes malını biliyor, kapasitesinin farkında, eksiklerinin, fazlalıklarının bilincinde, ancak gelin görün ki başkası söyleyince kulağından içeri daha yüksek performansla giriyor, ötekinden de çıkmıyor. Bana sorarsanız insanoğlunun ihtiyacı olan en temel şey “ayna”. İster gerçek anlamda, isterseniz de mecazi anlamında kullanın.
İnsanın kendi kendine düşündükleri, içinden konuştukları, karnından yaptığı özeleştiriler ya da kendi kendine filozofluk çabaları sonuçsuz kalıyor.
Her yetişkinin sık sık hayat ve mevcut hayatın içerisindeki yeri için ayna tutulmasına gereksinimi oluyor. Bir de bana sorarsanız, her yetişkinin kendine 10 ya da 15 cümle belirlemesi gerekiyor.
Günde 5 dakika gibi bir zaman ayırıp, aynanın karşına oturup yüksek sesle tekrar etmesi lazım geliyor. Misal; “Dünyaya Bir Kere Geldim, Başka Bir Şansa Sahip Olamayabilirim. Üzüleceğim, Sevineceğim, Şaşırıp, Korkacağım Ancak Mümkünse, Hepsini Eşit ve Dozunda Yaşayacağım”. Ancak böyle olursa, hayatımızın en temel ve kaçınılmaz gerçeğini, arabada giderken tabelada okuyup, bir yaşımıza daha girmeme ihtimalimiz olabilir.
