Daha çok sanatçı ilgi göstermeli
BU sene 15’incisi düzenleniyor Frankfurt Türk Film Festivali’nin. Dile kolay. Bir festivali bu kadar sürdürmek, bu kadar istikrarlı bir şekilde yürütmek zordur. Festival Başkanı Hüseyin Sıtkı bunu başarmış. Festivalin temellerini attığı günleri anlattığı anda heyecanı, duygusu hâlâ ilk günkü gibiydi. Sinemayı sevmek, ona gönül vermek böyle bir şey. Oyuncular da kendisine destek oluyor ki zaten olmaları da gerekiyor. Sonuç olarak onların filmlerinin yurtdışında yeniden gösterilmesini sağlayan birileri var. Sanatçıların herkesten çok ve daha çok destek olması şart.
Ben de bu sene ilk kez katıldım. Benim katılmam bavuluyla 20 yıldır dolaşan kitap ve sinema âşığı Sayım Çınar sayesinde oldu. Sayım, bu festivalin Türkiye’de tanıtımını yapan bir ekipten ve bunu çok güzel başardılar. Ben de bir günlüğüne bile olsa bu festivalin havasını koklamak, hissetmek istedim. İyi ki de gelmişim. Güzel ve keyifli bir organizasyon gerçekleşiyor.
Dün gece ödül töreni yapıldı. En iyi film belirlendi. Almanların da ilgi gösterdiği festival kapsamında Frankfurt, Offenbach, Friedberg ve Langen şehirlerindeki 35 sinema 30’un üzerinde Türk filmine ev sahipliği yaptı. Bu gerçekten Türk sineması için harika bir şey. Filiz Akın, Serap Aksoy gibi isimlerin katıldığı festivale geçmişten günümüze Kadir İnanır ve Türkan Şoray gibi önemli isimler de destek vermiş.
-Benim orada olduğum gün Vildan Atasever, Barış Kılıç, Başak Sayan gibi isimler vardı. Festival boyunca da birçok ünlü isim gidip geldi.
-Festivalin Türkiye Koordinatörü Serap Gedik danışmanları Alican Sekmeç, Caner Ural ve Sayım Çınar ile çok sıkı hazırlandı. Festival süresince Türkiye’den gelen sayısız konuğu ağırladılar.
-Frankfurt Başkonsolosu Mustafa Çelik, Türkiye Cumhuriyeti Başkonsolosluğu’nda özel bir davet verdi. Davette Türk yemeklerinden seçmeler vardı. Suböreği, baklava gibi. Yemek masalarında Türk bayrağı unutulmamıştı.
HER YERDE TÜRKÇE KONUŞULUYOR
BİR başka ülkeden pasaport kontrolüne takılmadan iç hatlardan bir başka ülkeye geçmenin ne kadar keyifli bir duygu olduğunu hissederek Nice’den Frankfurt’a geçtim. Almanya’da asla yabancılık çekmiyorum. İki adımda bir Türkçe duyabiliyorsun. Kendi ülkende dolaşıyor gibisin. O kadar çok Türk var ki...
O gün beni havaalanından alan Almanya’da doğmuş, büyümüş aslen Denizlili olan bir arkadaş “Burada Alman arkadaşlarıma ‘Türkçe öğrenin bir gün işinize yarayacak’ derdim. ‘Neden öğrenelim? Türkçe neden işimize yarasın?’ diye dalga geçerlerdi. Şimdi Türk nüfus inanılmaz. İleride Almanya’nın bir Türk başbakanı bile olacak” diye kendinden emin konuşuyordu.
"BİZ ANNELERİMİZ-BABALARIMIZ GİBİ DEĞİLİZ"
BAHSETTİĞİM Türk arkadaş “Eskiden anne-babalarımız bu bölgede yaşarken kendi kurallarını devam ettirmeye çalışmışlar. Ama bizler öyle değiliz. Biz yeni nesil çok farklıyız. Kendimizi çok geliştiriyoruz. 2-3 dil öğrenmeye çalışıyoruz. Okuyoruz, görüyoruz. Artık onların dönemindeki gibi ‘Hadi çalışalım biz işçiyiz, sonra memleketimize döneriz’ gibi düşünmüyoruz” diyerek Almanya topraklarında yaşayan gurbetçilerin farklı bakış açılarında olduklarını anlatıyordu.
Sık sık Almanya ve şehirlerine gelip buralarda gözlemlediklerimi ve duyduklarımı yazıyorum. Ama uzun yıllardır ilk kez bu kadar cesur ve farklı cümleler kurulduğunu duydum. Bu da her haliyle beni sevindirdi.
FRANKFURT GECELERİ
-Berlin’e hiç benzemiyor. Daha sakin ve hatta oldukça sessiz.
-Türklerin gittiği birkaç kulüp var. Onun dışında genellikle Yunan restoranları daha çok dikkat çekiyor.
-Yemekleri gerçekten güzel olan Dorade isimli Yunan restoranında, gezmeye gelen Sibel Bilgiç’le karşılaştım. Dünya küçük diye boşuna demiyorlar.
-Frankfurt tam bir iş merkezi şehri. Ve bu şehir sabahın ilk saatlerinde başlıyor koşuşturmaya. Geceyse bir o kadar sessiz ve tenha.
-Amsterdam’ın ünlü sokağı Red Light’ın bir benzeri de Frankfurt’ta var.
