Hayatı durdurmayalım

GEÇEN hafta tam da bugün yine ülkede yaşanan acılardan bahsetmişim. Önceki gün gibi. Evet ülkemiz son zamanlarda zorluklardan geçiyor olabilir ama isyan mı edeceğiz? Tabii ki hayır. Daha çok çalışacağız. Daha çok koşacağız. Daha güçlü olacağız. Öyle pes etmek yok. Hemen yelkenleri suya indirmek yok. Son aylarda etrafımdaki herkesten sıkça duyduğum “B planın var mı?” konuşmalarına kulaklarımızı tıkayacağız. Gitmek isteyene, B planını hayata geçirmek isteyene güle güle. Benim herhangi bir B planım yok. Düşünmedim bile. Nereye gideceğim? Hangi ülkenin üçüncü sınıf vatandaşı olacağım? Hiçbir yere gitmem. Ben çok umutluyum. Ülkemiz harika günler görecek. O yüzden bırakın korku dolu senaryoları. Duymayın, dinlemeyin. İşinize gücünüze bakın. Çünkü herkesin bir fikri var. Çünkü herkes her şeyi biliyor. İnsanlar bir başlıyorlar konuşmaya, ilgili, ilgisiz öyle ağızları dolu dolu iddia ederek konuşuyorlar ki. Yok yok, ben son iki gündür kulaklarımı tamamen kapadım. Sadece ilgili insanların yazılarını okuyorum ve ekranda izliyorum. Onun dışında kimseyi dinlemiyorum. Siz de dinlemeyin ve hayatı durdurmayın. İşimize, gücümüze, ülkemize daha çok sarılma vaktidir.

Kadir İnanır’sız Türkan Şoray mı olur?

CUMARTESİ günü Cihangir’de bir kafede oturuyorum. Ot Dergisi geçti elime. Dergiyi çok severim, takip de ederim ama bu hafta kafam kırıştığı için atlamışım. Neyse, kapakta Türkan Şoray vardı ve “Sevgi de yetmiyormuş çok eskiden rastlaşacaktık” yazıyordu. Açıp baktım, içinde Selim İleri’den bir yazı ve iki sayfa Türkan Şoray röportajı. Keyifle okudum. Türkan Şoray yine kendini tamamen açmamış tabii. Her zaman olduğu gibi kontrollü yanıtlar. Röportajın sonunda, “Türkan Şoray’ın gözünden” Tarık Akan, Şener Şen, Cüneyt Arkın, Yılmaz Güney, Kemal Sunal, Filiz Akın, Fatma Girik, Ediz Hun, Hülya Koçyiğit, Yağmur Ünal, Zülfü Livaneli ve Sezen Aksu ile ilgili yorumlar var. Bir tek Kadir İnanır yok. Şaka mı diye tekrar baktım, yok. Onca hayranın hatırına, hayır hepsini geçtim ‘Selvi Boylum Al Yazmalım’ın hatırına bir kelime edilemedi mi? Çok üzüldüm şahsen.

Ah 90’lar ah

ÖNCEKİ gün Sibel Arna’nın Sema Şimşek, Ceylan Saner Deniz Pulaş, Begüm Özbek ve Sabahat Doğanyılmaz’ı buluşturduğu röportajı görünce o yıllar geldi aklıma. Ben o dönemde haftada sayısız açılış, davet ve defileyi takip eden bir muhabirdim.

- 90’lar ne güzelmiş. Çok özlüyorum o yılları. Çünkü magazinin altın çağıydı.

- O yıllarda herkes manken olmak isterdi.

- O yıllarda günde neredeyse dört saatlik uykuyla yaşardık. Aynı günde davet, defile, gala ve açılışa giderdik. Nasıl anlatılır bilinmez ki.

- O yıllarda her sanatçı her gün stüdyoda bir şey yapar, her gün klip çekilir, her gün reklam filmi çekilir, her gün bir televizyonda şov programı çekilirdi.

Say say bitmez. Hangisini anlatayım bilemedim. Ama önceki gün çok acayip bir nostalji günü yaşadım.