Fark beklerken

Rakip G.Antep’in ilk yarıdaki görüntüsünün özeti şuydu: “Ben defansif oyunu da defansif oyunu da beceremiyorum.” Kalesinde çok tehlike yaşayan, rakip kaleye gitmeyi beceremeyen G.Antep karşısında F.Bahçe maçı istediği gibi oynadı.

Düşünün; ilk yarıda kaleci Volkan Demirel’e ciddi tek top gelmedi. Rakibe orta alanda baskı kuramayan, çok pas hatası yapan G.Antep karşısında ilk yarıda sahanın tek hakimi F.Bahçe oldu.

F.Bahçe sağdan Van der Wiel ve Lens ile soldan da Hasan Ali ve Volkan Şen’in bindirmeleriyle rakibine nefes alırmadı.

Fenerbahçe’nin çok adamla hücuma kalkması, geride sadece Skrtel ve Kjaer’i bırakması bile G.Antep’i ofansa yöneltmedi. Oyunun ilk 45 dakikası içerisinde 3. bölgede Volkan Şen ile Ozan Tufan biraz becerilerini konuştursalar oyunun ikinci yarısı idman maçına dönerdi.

İlk yarıdaki görüntüye bakınca, Antep’in maçı döndüremeyeceğini düşündük. Misafir takım ikinci bölümde biraz hareketlenip önde baskı yapmaya başlayınca pozisyonlar da buldu. F.Bahçe’nin ise kale önündeki beceriksizliği ve vurdumduymazlığı devam etti. Advocaat ilk hamleyi son 20 dakikada yaptı. Volkan Şen ve Ozan Tufan’ı dışarı alıp Sow ve Alper Potuk’u sahaya sürdü. Oyunun son bölümünde beklenen gol F.Bahçe’den değil rakipten gelince, maçın havası da rengi de değişiverdi. Sarı-Lacivertliler büyük yara alacakları bir 90 dakikayı yine bir duran top ve Souza’nın kafa vuruşuyla kazandılar. “Çok kolay” denilen bir maçı bile zora sokup fark yapacağı maçta ecel terleri döken F.Bahçe, aldığı 3 puan için mutlu olmalı. “Oynadığı futbol taraftarlarını mutlu eder mi?” derseniz, ona da “Evet” demek çok zor.