Seni benden ötürü biliyorum

Koşarak geldiğim senden şimdilerde kaçarak gidiyor olmak gerçeğini yükleniyorum.

Bizde bitmiş ve sen konuşmasan da duyabildiğim cümlelerin var. Ben o sessizlikte ki, için de eski sen olmayan cümlelerinle sohbeti biraz önce bitirdim.

Bu kararla senden yol alıyorum.

Sen…

Yokluğunun bir anlamı olduğunu hissedeyim diye…

Sarıldığında bedeninde ki sıcaklığın ne anlama geldiğini sonradan fark edeyim diye…

İnsanlarda senin gibi bakan gözler ayarayım diye, kendine âşık ettin beni.

Ve çok âşık olduğumu kendime itiraf ettiğim zaman azaldın… Tabi ki bu itirafıma şahit olmadın. Zaman sonra bende ki o sen odaklı tavırlardan anladın.

Yine de hiç pişman değilim, bencilliği ile kalbini yöneten seni seçtim diye. Ben de çoğu kişi için senin gibi biriydim. Seçtiğim kalplere gösterdiğim özen ile onları etkiler, esir eder ve sonra da zengin iken yoksulluğu yaşatan kıtlığımdan doğan açlıkla, orada kendi hallerine bırakırdım.

İlişki de düpedüz bencillik işte…

Övünerek anlatılacak bir şey değil bu. Üstelik böyle bir kalp taşırken hayatına seçtiğin insanlarında kurban değil.

Çok yükselmek ve zamanla tükenmişliği kabul ederek bulunduğun noktada asılı kalmak yerine alçalmak diyebilirim.

Bencilliğinin net tavrını karşındakine yaşatmak diyebilirim.

Gerilerde kalmış çokluk ile şimdi ki azlık arasında sıkışıp kalmak yerine vazgeçmeyi istemek diyebilirim.

Aşina olduğum kalbi taşıyan başka bir bedene rast geldim işte…

Senden yol alırken bu yüzden mi bu kadar sakinim bilmiyorum. Seni benden ötürü biliyorum…

Bana doydun.

Tenime doydun.

Cümlelerime doydun.

TOKSUN…

******

Bana sizde biriken her ne ise yazın…

Ben de kalbimin, ruhumun ve hatta bedenimin biriktirdikleri ile sizlere cümleler kurayım. fkazanci@haberturk.com