Amerika'nın istediği ve bölgenin anlamadığı...
Amerika’da küresel pazarlama konusunda ciddi iş deneyimine kavuşan bir Türk, bir gün memleketine döner. Hem savunma sanayiinde, hem de havacılıkta faaliyet gösteren bir mümessillik şirketinde işe başlar. Savunma tarafı devletle ilgili olduğu için Türkiye’deki işadamlarına, para ve mülk sahiplerine özel iş jetleri satmak üzere küresel pazarlama tecrübesiyle ekip kurar. Tüm illerdeki vergi rekortmenlerini araştırır. Kategorize eder. Rakamsal büyüklüklerine göre bir liste yapıp, irtibat telefonlarını bulup randevular alır. Ve Konya’daki vergi rekortmeniyle görüşmek üzere yola koyulur. Ancak Konya’da vergi rekortmeni olarak karşısına külüstür bir ofiste, yaşını almış bir keresteci çıkar. Hal hatır, hoşbeşten ve çay faslından sonra keresteci merakını gidermek ister.
Bizimkisi yanındaki arkadaşıyla dünyadaki bazı özel iş jeti üreticilerinin Türkiye temsilcisi olduklarını ve özel uçak satmak için kendisini ziyaret ettiklerini söylerler. Doğal olarak keresteci sorar: “İyi de niçin bana geldiniz? Ve beni nasıl buldunuz?” “Siz Konya’nın vergi rekortmeni değil misiniz?” sorusuyla cevap verilince, keresteci muhasebecisinin tüm sülalesini sıradan geçirir. Hiddetlenir. Hızını alamaz, Konya’da çok para kazanıp da vergi kaçırmayı beceren zenginleri de aradan çıkarır. Bizimkilerini de tersler, fırçalar. Bir süre sonra kendine gelince, “Sizin bir kabahatiniz yok. Üzerinize alınmayın. Buyurun etli etmek yemeğe gidiyoruz’ der. Amerika’da edindiği birikimle Türkiye’de uçak satmaya gidenler, bir fırça darbesi ve midede etli etmekle geri dönerler.
Bu yaşanmış hikâye Türkiye’nin Irak’la yapmaya çalıştığı enerji pazarlıklarına benzemiyor mu? Kasım 2013’ten bu yana Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi (IKBY) ve enerji kaynaklarıyla hemhaliz. Bu süreç ve tartışmaların Türkiye’yi, Kuzey Irak’ı nereye götüreceği ise gerçekten meçhul. Çünkü bölgenin 5 yıl ötesi için kafa yoran, strateji geliştirenler Ortadoğu’nun sakinleri değil, başta Amerika, İngiltere...
SİLAH ŞİRKETLERİ İSRAİL'E Mİ HAMAS'A MI ŞÜKRAN BORÇLU?
IKBY yetkililerinin anlamadığı şu; “Amerika neden şu günlerde onların bağımsızlık taleplerine hayır diyor.” Çünkü Amerika böylesine silik, denizle buluşamamış bir devlet istemiyor. Amerika’nın bazı müttefikleri ise planlandığı şekilde hadiselerin gelişmemesi üzerine bölgedeki yeni oluşumlara fırsat tanınmasından yana. İngiltere ve İsrail en azından mevcudu değerlendirelim temayülünde...Barzani-Maliki, Erbil- Bağdat sarmalında gelişen Türkiye’nin yeni Ortadoğu stratejisi, Kerkük-Yumurtalık Ham Petrol Boru Hattı ile Ceyhan’a ulaşan ve United Leadership adlı tankerle de Akdeniz’de kendine pazar aramaya başlayan Kürt petrolünde sahnenin nasıl kapanacağı belli değil. Fakat tartışmaların bölgemizde jeopolitik dengeleri değiştireceği de ortada. Irak Şam İslam Devleti (IŞİD) örgütü mensuplarının ellerindeki Türk rehineler, Gazze’den fırlatılan 250 dolarlık Filistin füzelerine karşı Amerika’dan ithal edilen bir milyon dolarlık füzeler bir oyunun oynandığını ortaya koymuyor mu? Mesela dünyanın en büyük savunma sanayii şirketlerinden Raytheon, HAMAS’ın attığı ucuz, el yapımı füzeye karşılık, kendi üretimi yaklaşık 1 milyon dolarlık füzeyle cevap verilirken kime teşekkür ediyordur? İsrail’e mi, HAMAS’a mı?
COLA İÇİP KENDİMİZDEN GEÇELİM!
İçimizdeki bazı beyinsizler yüzünden helak olur muyuz, bilemem, ama zararlarını görüyoruz. İsrail’in Gazze saldırıları ramazanda gerçekleşince, Türkiye’de birileri güya İsrail’e tepki vermek için Coca-Cola üzerinden atış yapmaya başladılar. Gelirleri İsrail’e aktarılıyormuş, falan gibi...
Yıllar önce de bu tartışmalar olmuş, en yetkili kişiden bilgi almış, yazmıştım. Coca-Cola, % 100’ü halka açık bir şirket, üstelik CEO’su da bizleri gururlandıran Muhtar Kent, yani bir Türk. İşin Filistin cephesi ise daha enteresan. Coca- Cola, Filistin’deki üçüncü en büyük işveren, beşinci en büyük yatırımcı ve 1998 yılından bu yana Filistin’de faaliyet gösteriyor. Böylesine bir tablo ortadayken, tepki gösteren zevat Coca-Cola değil, başka bir şey içiyor olmalı...
