Merkezin oluşumu
KÖY odası, kent parkı gibi, bütün kesimlerin herhangi bir engel hissetmeden gidebildiği toplumun buluşmasını oluşturan zeminler uzun süredir unutulmuştu.
Yenikapı mitingi bu nedenle sadece bir olaya karşı ortak paydada buluşup karşı durmayı sağlamadı.
Ötekini de saygıyla dinlemenin yolunu açtı.
Hatta ötekinin cümleleri arasında kendi düşüncelerinin de barınabileceğini görmesini sağladı.
O nedenle Yenikapı mitinginde yapılan konuşmalar çok önemliydi; kürsüde söz alanların hepsi de çok iyi performans sergiledi.
Muhalefet liderlerinin duruşu ve uyarıları kadar, Başbakan Yıldırım’ın, “Siyasette meydana gelen birlikteliği bozmayacağız; uzlaşmayı, işbirliğini daha da güçlendireceğiz” sözü çok önemliydi.
Çünkü siyaset, bugüne kadar dışarıdan gelen olumsuzluklar veya silah gücüyle sağlamaya çalıştığı bütünleşmeyi ilk kez kendi başardı.
Deprem anında toplanılacak noktada buluşma gibi herkesi bir araya Yenikapı’da toplayan neden de karşılaştığı sorunun ortak olmasıydı.
Ya da toplumsal tabanlarının destansı duruşunun ruhu...
ORTAK EKSEN
O nedenle amasız, gerekçesiz net bir üslupla birlikteliğini gösterdi.
Karşılaştığı olumsuz durumun ortadan kaldırılması konusunda ayrışmadı, ortak çözüm modelinde uzlaştı.
Siyasette ortaya çıkan derin fay hatlarına yüklenen enerjiyi ortak değer ekseninde boşalttı.
Fikrinde, inancında, âdetinde, yaşam biçiminde farklı olanla kendisini ulus yapan değerlerde bütünleşebileceğini sergiledi.
Yenikapı’da merkezin inşasının temeli atıldı.
Bir zamanlar var olan bu yapının tekrar inşası için atılan temeli siyasetin heba etmemesi gerekiyor.
Meclis’ten varlık barışını sağlayan yasa çıkmadan önce hükümet ve CHP milletvekillerinin ortak çalışmasıyla maddelerde yapılan düzenlemeye benzer adımların gelmesi gerekiyor.
Nasıl ki o gün CHP milletvekili Zekeriya Temizel, kara para konusundaki haklı kaygılarını hükümete iletmekten kaçınmadı, hükümet de bunları haklı bulduysa, yarın da bir başka konuda benzer gelişmelere kapının aralanması lazım.
KANONİK
Bunun yolu da TBMM’deki ihtisas komisyonlarını bürokratik ve teknokratik tahakkümden kurtarmaktan geçer.
Modern bürokrasinin mimarı Weber’in vurguladığı gibi, “İdarenin personeli, şahsi statüsünde hürdür ve yalnız işinin tanımlanmış görevlerini yerine getirmekle yükümlüdür”...
Tanımlanmış görevinin dışına çıkınca sistemin başına ne işler açtığı da yaşanmışlıkla ortadadır.
Dolayısıyla Türkiye’nin ortak değerlerinde, sorunlarının çözümünde buluşulduğunda yaratılacak çözüm tarafların da işini kolaylaştırır.
En azından bir yasanın, daha yönetmelikleri ve genelgeleri çıkmadan tekrar değişikliğe uğrayıp karmaşık hale gelmesinin önü tıkanır.
Yormaz, tam tersi ortaklaşılan alanları çoğaltır; siyaseti rahatlatır ve parlamentoyu rasyonellik içinde yeniden üretir hale getirir.
Kanonik okuma gibi, toplumun ortak değerlerini canlandırır; Nasreddin Hoca, Köroğlu, Dadaloğlu, Kâtip Çelebi, Yunus Emre, Yusuf Has Hacip’ten alınan ortak tadın tekrar canlanması sağlanır.
Bu da toplumsal sigortayı güçlendirir, sürekli atarak sistemi karanlıkta kalmaktan kurtarır.
