ABD'nin tutumu: Irak'ta müttefikim olanları Suriye'de karşıma almam
HÜKÜMETE sınır dışına asker gönderme ve operasyon yapma, bunun yanı sıra yabancı devletlerin askerlerinin konuşlanmasına/ geçişine olanak tanıma yetkisi veren Suriye-Irak Tezkeresi, Meclis’ten geçti.
2003’te ABD’nin haksız ve hukuksuz Irak işgalini kolaylaştırmamayı seçmişti Meclis. Bu yıl öyle olmadı. Gelişmelerin herhangi bir safhasında, halkın iradesini gerekçe göstererek taleplere direnme şansı azaldı.
ABD sonuçtan memnun ve fakat uçuşa yasak bölge şartını kabul etmeye de niyetli değil. Yani yine o noktaya, ABD’nin Suriye samimiyetsizliğine geliyoruz.
Sahi “IŞİD Şengal’e, Sincar’a zarar verince, ABD vatandaşı gazeteciyi öldürünce mi tehlike oldu?” sorusu da hâlâ yanıtlanmış değil.
Deyrizor’daki muhalifleri muhasara altına alan, kendisine isyan eden Sünni Suaytat aşiretinin üyelerini esir alıp feci şekilde öldüren de IŞİD’di. “İşte IŞİD’in yaptığı Ezidi katliamı” diye paylaşılan fotoğrafların çoğu bu kişilerin naaşlarına aitti.
IŞİD muhaliflerin komutanlarını öldürürken, Ahrarüş Şam, Livau’t Tevhid ile savaşırken ortada ne koalisyon vardı ne de ufukta bir ABD açıklaması, kınaması, tedbiri, yardımı söz konusuydu
Dahası “yabancı savaşçılar” ve onların geçişleri dile getirildiğinde sadece Türkiye’nin adının geçmesine ve sadece IŞİD üyeleri seyahat ediyormuş gibi yapılmasına ne demeli? Hizbullah ve Ebu Fazl Abbas militanları, Lübnan ve her nasılsa hiçbir şekilde “mülteci” sorunu olmayan İran’dan Şam’a yaya değil, uçaklarla gelip gittiler. Hiçbir müeyyideye maruz kalmadıkları gibi bu ülkelerin adı hiçbir zaman “yabancı savaşçılar” ile anılmadı.
Geçen hafta peş peşe iki yazı yazdım. Türkiye’nin Suriye politikasının temel hatları ve ana ekseni itibarıyla doğru olduğunu, aksi yönde hareket edilseydi de ödenecek bedellerin azalmayacağını, lakin o ihtimalde moral üstünlükten bahsedilemeyeceğini ifade ettim. 1.5 milyon insanın can güvenliğini sağlaması bile tüm sıkıntılara değerdi.
IŞİD’in hem Türkiye hem de bölge açısından tehdit olduğuna şüphe yok. Ama ABD’nin “terörle mücadele” konseptini benimsememiz halinde geçen üç yıldaki doğruların silinmesi an meselesi olacak. Bu tercih rasyonel sonuçlar üretecekmiş gibi de görünmüyor. Neden?
ABD’nin “terörle mücadele” konseptini benimseyip de abad olmuş bir ülke var mı bilmiyorum. Pakistan en iyi örnek.
Türkiye, IŞİD sorununu Suriye merkezli bir sorun olarak görürken, ABD Irak merkezli bir sorun olarak görüyor. Irak’ta dost olarak konumlandırdığı unsurları Suriye’de karşısına almaya da hiç niyeti yok. İşini ve şovunu bitirdikten sonra çekip gidecek, olan bu savaşın altında imzası bulunan ve bölgeyle bin kilometrenin üzerinde bir sınıra sahip olan Türkiye’ye olacak.
Irak’ı bir yana bırakın, Suriye’de Batı’ya daha yakın liberal ÖSO ve yakın geçmişte IŞİD ile savaşmış gruplar bile ABD öncülüğünde yapılan operasyonlara karşı. Zira kör kasap gibi önüne çıkan her sakallıyı vurma eğiliminde olan bir zihniyet söz konusu ve daha şimdiden saldırılarda ne IŞİD ile ne El Kaide ile alakası bulunmayan Liva’ül Hak gibi farklı İslami cephe tugayları vurulmuş durumda. (IŞİD’e ait olmayan cesetler için nasıl hızlı bir kılıf bulduklarını da gördük: “Horasan grubu” na mensuplardı, IŞİD’den daha tehlikelilerdi.” O kadar tehlikeli idilerse nasıl oldu da bunca zaman, bunca insan bu grubun adını hiç duymamıştı?) İşler ters giderse sınırımızda söz konusu koalisyon ve işlerinden zarar görmüş ve koalisyonun üyesi olan Türkiye’ye de düşman kesilmiş unsurlar bulunacak.
Sözün özü, IŞİD ile mücadele edilmeli.
Ancak şu unutulmamalı: CHP’nin ve HDP’nin 2013 başından beri hükümeti “IŞİD’e destek veriyorsun, hesap ver” diye itham edip sonra “tezkereye hayır” demesi nasıl tuhaf bir çelişki ise, kukla diktatörlere karşı halkların yanında durmuş AK Parti hükümetinin ABD öncülüğünde Irak ve Suriye’deki halkların kanını dökecek bir koalisyona dahil olması da aynı derecede sorunlu bir karar olur.
Not: Bayramınız kutlu olsun.
