Seksen bir kere

Biz, güzel bir aileyiz.

Biz, farklılıkları zenginlik bilen; kendinden ayrı düşüneni düşman bellemeyen; kirli savaş senaryolarına rağmen komşusunu, arkadaşını ‘canı’ kadar çok seven, iş yerini ya da parti binasını ateşe vermeyenlerin çoğunlukta olduğu bir ülkeyiz.

Düşmanımız dahi olsa ona yapılan haksızlığa en yüksek sesle tepki gösterecek karaktere sahip olanların ülkesiyiz.

Ülkenin dört bir yanında yaşanan zulmü görüp de susanlardan, kafasını başka yöne çevirince gerçeğin yok olacağını sananlardan, saçma sapan iddialarla kötülük tohumu ekmeye çalışanlardan değiliz.

Biz halkız. Biz, ülkenin dört bir yanında can cana yaşayan; düğünleri ve cenazeleri tek yürek sahiplenen, mutlulukta, ama illa ki en çok acıda birbirine kenetlenmeyi bilen insanlarız. Acının, vatanı olmaz. Acılar, evrenseldir biliriz.

BARIŞTA ISRARCIYIZ

Annelerin evlat acılarını kıyaslayacak kadar alçalmayız. Ölenleri, rakam değil insan olarak görürüz. Ölüleri, ayırmayız. Birimizin evinden Kürtçe, diğerimizin evinden Türkçe barış duaları yükselir.Etle tırnak gibiyiz. Geceyle gündüz, güneşle ay gibi birbirimizi takip ederiz. Tırnağı taşa değse yüreği ateş topuna dönüşecek nice anne, baba, eş, kardeş, çocuk varken geride, “İnadına yaşam. İnadına özgürlük. İnadına barış” diye haykırmaktan başka türlüsünün keder yüklü bulutlara gebe olacağını görürüz.

Sadece sandığa gidip, futbol takımı tutar gibi oyumuzu kullanmayız. 7 Haziran öncesi ve sonrasını da iyi koklayacak burna, öngörüye ve elbette ki tecrübeye sahibiz.

SEVMEYİ ÖĞRENDİK

Sevgimizi, sohbetimizi, tenceremizdeki yemeğimizi, bir bardak çayımızı, kolonya ve şekerimizi esirgemeyiz asla birbirinizden. Her birimiz, 81 kere özel ve değerliyiz. Sevmeyi, güvenmeyi, dostluğu, kardeşliği Anadolu’nun koynunda öğrendik.

Köklerimiz bunca derine kök salmışken toprağa, bu özel bağı hiç kimsenin bozmasına asla izin vermeyeceğiz. Biz, birlikte Türkiye’yiz. Nice güzel bayramlar herkese...