Efsaneler veda ediyor
MICHAEL Jackson’ın ölüm haberini aldığım zaman kapıldığım hisleri anlatmak zordu. Yaptığı inanılmaz güzel müziği eşi benzeri olmayan dans figürleri ile karşımıza çıkaran bir adamı kaybetmiş olmak fena halde üzücüydü. Justin Timberlake adının oluşmasında bile parmağı olan bir efsaneydi kendisi. Sonrasında eşsiz ses Whitney Houston da aramızdan ayrıldı. Christian Aguilera da Rihanna da onun gibi şarkı söylemeye çalıştılar hep. Mariah Carey’nin ona benzeme çabalarını saymıyorum bile. Sonrasında David Bowie... Kadın ya da erkek olsun, dünya üzerinde onun sahne ritüellerinden, duruşundan etkilenmemiş bir şarkıcı yoktur herhalde. Perşembe akşamı Prince’in 57 yaşında hayata veda ettiğini öğrenince iyice yıkıldım. “İkon” diyebileceğiniz sanatçılar yetişmiyor çünkü artık. En fazla 10 sene hayatımızda bir noktayı besleyip, sonra kendi kendilerini yok ediyorlar. Prince gibi yaşarken efsane olmuş biri ülkemizde çok fazla tanınmasa da müzik dünyası adına ciddi bir kayıp. Şimdi bakıyorum da, pop dünyasının son kalesi Madonna kaldı. Kendisini kopyalayarak ortaya atılan Lady Gaga, Britney Spears ve Miley Cyrus gibi isimleri ortaya çıkaran son efsaneye belki de daha olumlu bakmak gerekiyor artık. Ne de olsa saygı ayrı, sevgi ayrı bir konu.
Aykut Gürel
ATTİLA Özdemiroğlu’nun ardından “O hangi şarkıları yazmıştı” diye soranları, Prince’in ölümü üzerine “Oyuncu muydu” diye soranları gördükten sonra algı ve ilgi farklılığı nedeniyle gözden kaçmaması gereken isimlerin bir şekilde ıskalanabildiğini fark ettim. Bu yüzden Aykut Gürel isminin yansımalarını merak ediyorum mesela. Türkiye’deki en önemli müzisyenlerden biri olan Gürel’in harika bir basçı olduğunu, Timur Selçuk’un okuluna gidip Neşet Ruacan’dan müzik teorisi dersleri aldığını ve kendi efsanesini yarattığını biliyor musunuz acaba? Bugüne kadar Sezen Aksu, Nilüfer ve İlhan İrem’in orkestra şefliğini yapan, Melih Kibar, Garo Mafyan gibi Türk pop müziğinin kilometre taşları ile birlikte çalışan, sayısız albümde sihirli dokunuşu olan gerçek bir müzisyen. Nereden çıktı bu yazı derseniz, kendisi bu ara tüm bilgi birikimini bir caz albümü yaparak ortaya koydu. Solist olarak seçtiği Bergüzar Korel’in renk verdiği Sezen Aksu şarkıları caz versiyonlarını içeren albüm piyasada. Zaten derinliği olan şarkılar, Aykut Gürel’in düzenlemeleri ile 10 kaplan gücünde bir etkileyiciliğe kavuşmuş. Günümüzdeki teknolojik müzik adamlarında bulunamayan bir duyguyu içeriyor bu albüm. Müziğin teknoloji değil, duygu işi olduğunun altını çiziyor.
Anadolu işi Türk mutfağı
PERŞEMBE günü Tünel’de hemen her gün önünden geçtiğim ama dış görüntüsü itibarıyla beni pek çekmeyen Sahrap Soysal’ın yeni mekânı Sahrap Pera’ya dalıverdim. Sahrap Hanım’ın Anadolu mutfağı konusundaki araştırmalarını biliyordum ama et-tavuk tüketmediğim için kendime göre bir şey bulamayacağımı düşünüp uzak kalmıştım lakin öyle olmadı. Bir kere mekânın içi çok sıcak, çok modern. Kendi özel arşivinden olduğunu tahmin ettiğim aksesuvarlar mekânın her yanına dağılmıştı. Ege otlu mücver, nar ile sunulan ıspanak kökü harika birer başlangıç olurken, tadına bayıldığım levrek şaşlık günümüzü aydınlattı. Sahrap Hanım kadar ilgili personeliyle Asmalımescit civarındaki favori mekânlarımdan oldu bile Sahrap Pera.
Olan biten
FLAMME’DE İstanbul Life’ın Nissan ile birlikte düzenlediği bir parti vardı. Sosyal hayatın önemli simaları güzel müzik eşliğinde konuşurken ortaya çıkan revü kızları gecenin ısınmasına sebep oldu.
KLEIN’DA Umut Eker ev sahipliğinde bir parti düzenlendi. İngiltere’den gelen Eli & Fur’un DJ kabininde olduğu gecenin müziklerini Anıl Yangın başlattı. Umut Eker’in arkadaşları ile eğlendiği tatlı bir İngiliz gecesi yaşandı.
TEKTEKÇİ’DE çarşamba akşamı 90’lar pop gecesi vardı. Bir ara çok meşhur olan 90’lar gecesi ile ne zamandır karşılaşmamıştım. Kült şarkıları yeniden dinlemek eğlenceli oldu. Gecenin ev sahibi fotoğrafçı Dilan Bozyel olunca katılanlar da sanat camiasından oldu tabii.
