Kurallar yıkılmak için mi var?
KURALLARA uymak konusunda hiç başarılı değiliz. Kurallar değil aslında, medeni olmak desem de yeri. Neden bilmiyorum ama kişisel bencilliklerimiz had safhada gelmişiz dünyaya. En basitinden yurtdışındaki havaalanlarına bakın, check in kuyruğundaki en karışık sıra THY’nindir. Diğerleri dümdüz tek sırayken, bizim sıra eğri büğrü, üçlü beşlidir. Sırf görgü kuralları değil elbet, insan hayatını yakından ilgilendiren birçok konuda böyleyiz. Mesela hâlâ emniyet kemeri kullanmayı sevmiyoruz. O kemerin rahatsız ettiğini düşünüyor ve ne kadar yararlı olduğunu hesaba katmıyoruz bile. Emniyet kemeri hadi romantik bir öneri oldu da, içkili kafayla yola çıkmanın, manasız sollamaların ne kadar gereksiz olduğunu çözemedik gitti. Hepimizin acelesi var, hepimizin işi en önemli iş! Neden bilmiyorum ama Türk halkı olarak sürekli böyle bir tutum içindeyiz. Sigara kanunu da zamanla oturacak diye düşündük ama gece hayatı olan herkes iyi bilir ki gece kulüplerinin ve restoranların yüzde 80’inde sigara içilir. İlk çıktığında zamanla oturur herhalde diye beklediğimiz kanun hakkında çok fazla gelişme olmaması üzücü. Öyle ki sigara içme yasağına uyulan mekânlarda gözlerine inanamayıp sorun çıkaranlar bile oluyor. Geçen gece bir barda ünlü bir ailenin bol steroidli oğlu sigara yüzünden defalarca uyarıldı ve en sonunda dışarı atılmak istendi mesela. İnsanda para olunca (bir de içi kro olunca) “Ne kadar ulan cezası, söyle öderim” gibi cümlelerin havada uçuşması kaçınılmaz tabii ki. İnsanımıza yanlış yaptığını söylediğimizde hatalarını kabul etmek yerine üzerine yürüyorlar. Aynı terbiyesizlik metrodaki yürüyen merdivenleri tıkayıp acelesi olanlara yer vermek istemeyenlerde de var. “Sağda durur musunuz lütfen, sol taraf yürüyerek inmek isteyenler içindir” demen hiçbir şeyi ifade etmiyor. Hemen “Merdiven zaten kendi kendine gidiyor, bekle biraz” gibi manasız cevaplar alıyorsun. Laf yetiştirmeye bayılıyoruz, birbirimizi anlamaya değil. Galiba görgü kuralları ilkokulda ayrı bir ders olarak verilmeli. 6 yaşındaki çocuğa anlatılır gibi cümleler kurulursa belki o zaman bu insanların toplum içindeki yerinde bir iyileşme olabilir.
Uygulanmayan sigara yasağı
KULÜPLERDE sigara içenlerin rahatlığının nereden geldiği ise ayrı bir yazı konusu olabilir. İki dakika kapı önüne ya da terasa çıkıp sigaranızı tellendirmek (ki bu aynı zamanda başka bir sosyalleşme imkânı veriyor) yerine bencilce sigara içmeyenlerin yaşam kalitesini etkileme hakkını kendilerinde görmelerine şaşırıyorum. “Lütfen sigaranızı dışarıda içer misiniz” dediğim her kişi şaşkın gözlerle bana bakıp “Aaa burada sigara içilmiyor muydu yani” diyor mesela. Sigara yasağı o kadar uygulanmıyor ki şaşkınlık olabiliyor yani. Bu yasak neden var, sen her seferinde dışarı çıkmaya üşen ve sonunda sigarayı bırak diye var. Ben öyle yaptım mesela. Bu yasağı ilk başlatan ülkelerden ABD’de durum bu. Artık sigara içenlere üçüncü sınıf insan gözüyle bakılıyor. ABD’de her yıl 4500 kişi hiç sigara içmediği halde yanında sigara içenlerin yüzünden akciğer kanseri olup ölüyor. Ülkemizde böyle bir araştırma yapılsa rahat davranan mekânlar ve tabii ki bencil insanlar yüzünden ölenlerin sayısı ne çıkar?
Olan Biten
SERTAB ERENER yeni albümünün müjdesini verdi. 3 Haziran’da piyasaya sürülecek olan ‘Kırık Kalpler Albümü’nden alınan ilk single ‘Kime Diyorum’, geri kalan şarkıları fena halde merak ettirdi. Ne kadar mutlu, ne kadar pozitif bir şarkı, yaydığı titreşime bayıldım. Yeni Sertab 10 numara.
MARIAH CAREY bir diva ve efsane arasındaki yaşamını gözler önüne sermek için e! kanalında yayınlanmak üzere hayatından kesitleri reality şov haline getirdi. ‘Mariah’s World’ adındaki programda sahneye çıkar gibi süslü bir şekilde uçaktan inişini görüp biraz eğlenebiliriz sanırım.
