One Direction
BAŞLIĞI okuyunca içiniz coşku ve mutlulukla dolmuyorsa, mutlu olmuyorsanız iki olasılık var demektir.
Birincisi, sizin 13 ile 18 yaş arası bir genç kız olmanıza imkân yok. İkincisi de eğer bu başlığı okuyunca içiniz coşkuyla dolmadığı gibi ayrıca “One Direction” ismini ilk kez duyuyorsanız, o zaman da benim gibi hâlâ Nina Simone’dan “Trouble in Mind”ı dinlemekten keyif alan bir yaşlısınız demektir.
Ben One Direction grubunu ilk kez birkaç gün önce haberlerde gördüm. Orlando’ya konser vermeye gidiyorlardı. Sürat motoruyla konserin yapılacağı sahile yaklaştıklarında orada toplanmış 15 bine yakın genç kız çığlık çığlığa bağırmaya başladı. Gördüğüm, toplanmış gençlerin arasında hemen hemen hiç erkek yoktu.
Ben genç kızları bu kadar ateşleyebilen, heyecanlandıran grubu en son “Beatles” olarak bilirim. Onlar da New York’a geldiklerinde ortalık birbirine girmişti. 1960’lı yılların genç kızları, onlar için ölüp bitiyorlardı.
Şimdi milenyum kızlarına baktığımda, onların da aynen şimdilerde nine olan 1960’lı kızlar gibi davrandıklarını gördüm. One Direction grubu da 20 yaş civarı genç erkek çocuklardan oluşuyor. Çoğu şu anda ergenlik sürecinde olduğu için yaşlarını uzaktan bakarak tam kestirmek zor.
Bu çocuklar 45 milyona yakın albüm satmışlar. Her yaptıkları single, hemen dünya listelerinde bir numaraya oturuyor. Örneğin, Amerika’nın önemli listelerinde konser günü tam üç adet single’ları yer alıyordu ve hepsi de çok satıyordu.
Dünyada böylesine bir takipçi profiline sahip bir kişinin, hangi iş dalında olursa olsun başarısız olması ihtimali yok. Yaş ortalaması 13 ile 18 yaş arası olan bir hayran kitlesi, bir insanın arkasında durduğu takdirde başarısız olmak imkânsız.
Çünkü en fazla tüketen insanlar bunlar, en fazla dedikoduyu bunlar yapıyor, kulaktan kulağa reklamın en kralını (veya kraliçesini) onlar sağlıyor, sosyal medyayı da en çok onlar kullanıyorlar. Ve böylece One Direction grubu, bugün dünyada en fazla konuşulan, en çılgın hayran kitlesine sahip grup haline gelmiş durumda.
Grubun bu kadar hızla başarıyı yakalayabilmesinin gizeminin anahtarı da onların sosyal medyayı en çok, en verimli kullanan grup olmasında yatıyor. Böylesine bir hayran kitlesini sosyal medyayı kullanmadan oluşturmak artık imkânsız.
Yaşadığımız yıllarda başarıyı yakalamanın bir diğer formülü de bu oldu. Özellikle medya ve şov dünyasında iş yapıyorsanız, sosyal medyayı bir şekilde mutlaka kullanacaksınız. Artık bir TV dizisinin başarıyı yakalayabilmesi de sosyal medyayı kullanmasıyla olabiliyor.
Eğer yazı yazıyorsanız bunu da sosyal medyada paylaşacaksınız. One Direction gibi genç bir grupsanız sosyal medyada hayatınız hakkında bilgiler vereceksiniz, güzel fotoğraflarınızı paylaşacaksınız ve eğer o fotoğraflar seksi pozlardan oluşursa çok daha iyi olur tabii ki.
Benim televizyonda yüz ifadelerini gördüğüm genç kızlar, konsere sadece müzik dinlemek için gelmemişlerdi. O kızlar, bu yaşlara özgü ve “crush” diye tanımlanan yoğun duygular içindeydiler. Hani bir genç kız, hayranı olduğu insanın elini sıktığında o elini birkaç hafta yıkamamaya kalkışır ya, işte crush böyle bir duygu. “Çok önemli kalıcı sonuçları olmayacak, anlık çılgınca aşk demek.”
Evet o genç kızların hepsi, One Direction’daki çocuklara âşıktılar ve onlar da bu sevgi selinden büyük mutluluk duyuyorlardı.
Geçmişte Beatles grubunu görenler veya Mick Jagger’e yaklaşabilen kızlar bayılırlardı. Bu yalandan yapılmış bir şey değildi; içlerindeki coşku ve mutluluk onları bayılmaya itiyordu. Şimdi de genç kızlar, One Direction’u görünce hoplayıp zıplıyorlar, bayılanlar oluyor.
Müziklerine gelince, pek benim zevkime uygun değil, bu da size sürpriz olarak gelmiyordur herhalde (Beni ciddiye almayın, “Yaşlı ne olacak” deyip geçin). Benim zevkim artık önemli değil, çağımızdaki zevk düzeyini 13 ile 18 yaş arası çocuklar belirliyor. Siz de onlara hitap ediyorsanız başarılı olabiliyorsunuz.
Ben, One Direction’ı müziklerinden zevk aldığımdan değil, belki de onları kıskandığımdan seyrediyorumdur. “Keşke ben de o yaşlarda onlar gibi sevilseydim, bu kadar genç kız hayranım olsaydı hayat ne güzel olurdu” diye düşünüyorum ve bu da hoşuma gidiyor.
