Yolda koşan o minik yüreği görünce
Bayramın ilk akşamı haberlerde olanları görünce derinden üzüldüm.
Ama duygularımı size aktarmak için bayramın bitmesini beklemeye karar verdim.
Bayramı herkesin güzel duygularla kutlamaya çalıştığı günlerde insanların canını sıkabilecek bir konuya girmenin manası olmayacaktı.
Bu yüzden yazmak için bugünü bekledim.
Böylesine bir giriş yaptığım için çok büyük bir laf söyleyeceğimi de sanmayın ama çoğunuza detay, küçük bir fikir olarak gelse de bu diyeceğimin hepimizin daha duygulu daha insani bir hayatı paylaşarak yaşamamıza katkısı olacağına samimi bir şekilde inanıyorum
*
Aslında haberde gördüğüm kurban bayramlarında hepimizin görmeye alışık olduğumuz adeta bir bayram klasiğiydi.
Haberin videosunda kurbanlık hayvan can derdine düşüp kaçmış otoyolda iki yanından geçmekte olan arabaların arasında şaşkın biçimde koşup duruyordu.
Üzerinde fazla düşünmediğimiz için arada bir gülerek de izleyebildiğimiz kurban bayramına özel bu tür manzaralar aslında bizlerin biraz durup üzerinde düşünmesini gerektiriyor.
*
Nereye gittiğini bilemeden kaçmaya çalışan o hayvanın kafasından o anda neler geçmekte olduğunu hiç düşünmeye çalıştınız mı? Korku, panik ve acı hepsi vardır onun beyninde o anda.
Yıllar önce yaşadığım bir deney nedeniyle ben o hayvanın paniğini içimde gerçekten hissedebildim o anda.
*
Yıllar önce Habertürk TV'ye Mr. Gurme adlı bir yemek kültürü programı yapıyordum. Programın etlerle ilgili bölümü için etin ve kasaplığın usta ismi Cüneyt Asan ile İstanbul mezbahasına çekime gitmiştik.
Hayvanların kesildiği alana girişte gördüklerimi yıllardır kafamdan atamadım.
Arkadaki bir kapıdan sırayla alınıyordu içeriye hayvanlar. İlk önce biraz ileride kesimlerin yapıldığını göremiyorlar bunun için sola bir dönüş yapmaları gerekiyordu. O dönüş anına kadar hayvanlar fazla bir şey görmediklerinden oldukça sakin yürüyorlardı.
Ama dönüp de kesimlerin yapılmakta olduğunu görünce hepsi geriye doğru kaçmaya çalışıyorlardı. Yerler kan içinde olduğundan geriye doğru gitmeye çalışan ayakları da kayıp duruyordu. Birden inanılmaz bir panik atak yaşamaya başladıkları her hallerinden belliydi.
Korkunç bir manzaraydı. Hayatımda ilk kez "Vejetaryen olmalıyım artık ben" diye düşündürdüydü o gördüklerim bana.
*
Durum böyle diye kurban kesmekten vazgeçecek halimiz yok diye düşünüyorsanız…
Gayet tabi ki bunu söylemiyorum. Herkes bu konuda bireysel kararını istediği gibi versin.
Ama kesim işi öncesinde hayvana işkence olabilecek ortamları düzenleyelim lütfen. İstersek bunu rahatlıkla yapabiliriz.
Özellikle herkesten rica ediyorum kurban edeceğiniz hayvanın kendi kesimi öncesinde başka hayvanların kesildiği bir ortamda bulunmasını lütfen, insanlık namına engelleyin, çünkü onların yoğun duyguları var ve korkabiliyorlar. Hiçbir dindarın da bunu istemeyeceğine eminim ben.
Ritüellerimizi yapacağız diye hayvanların ölmeden önce bu dünyada cehennemi yaşamalarını engelleyelim ve kurban işinin daha insani ortamda yapılması için kafa yoralım. Bunun yöntemini bulmak için bir yıl daha vaktimiz var.
