İkisi bir arada
MÜZİKSEV’de yine harika bir gece. Müzik ve şiir, İkisi Bir Arada. Ve bu özel gece için sahnede göz kamaştıran bir ekip. Konuklarımızdan biri “afişi gördüğümde gözlerime inanamadım. Günler öncesinden belirlediğim programımı iptal edip koştum” dedi. Konuğumuzun gözlerini kamaştıran afişe bir göz atarsak, “İkisi Bir Arada”nın niçin çok güzel ve de çok özel bir gece olduğu anlaşılabilir.
Kaçıranlar için üzgünüm ama biz şanslı olanlar o MÜZİKSEV Gecesinde Prof. Dr. Murat Tuncay’ın “Hınzır Kaygılar” ve “İşte Böyle Hanım Kızım” kitaplarındaki şiirlerini Gürol Tonbul’un metin ve sahne düzenlemesi ve Ahmet Kahyaoğlu’nun müzikleriyle, Altuğ Dilmaç, Alpaslan Mater, İbrahim Raci Öksüz, Hülya Savaş, Gürol Tonbul ve Murat Tuncay’dan dinledik. Bariton Altuğ Dilmaç’a liedlerde Lale Efendiyev (çello) ve Ahmet Kahyaoğlu (piyano) eşlik etti. Levent Berber ve Işınsu Ersan’ın düzenlediği slaytlarla Tuncay ailesinin en küçük hanım kızı Lila Nova Tuncay ile de tanıştık.
DOST YÜZLERLE DOLDU
Bu sıra dışı gece saat 19.00’da MÜZİKSEV bahçesinde Prof. Dr. Murat Tuncay’ın imza günü ile başladı. Bahçe bir anda dost yüzlerle doldu. Bir süredir, uzun zamandır ve çoook uzun zamandır görüşemediğim dostlarla buluşu verdik. Yaşınız kaç olursa olsun okul arkadaşlığı başka oluyor. Güzel Sanatlar Fakültesi’nin ilk öğrencileri olan bizler için, dönemin de özelliği nedeniyle bu arkadaşlık, dostluk bambaşka. O akşam, hepimiz olmasak da pek çoğumuz sevgili Murat hocamızın etrafındaydık. Bilenler için söylemeye gerek yok ama Prof. Dr. Murat Tuncay’ın olağanüstü bir espri anlayışı vardır. Deha ürünü esprilerdir bunlar. Sizi güldürür güldürmesine de zamanı gelir bir çakar, oturtur adamı. Damdan düşmüşe dönersin. Her şeyin en ince ayrıntısını nasıl, ne zaman görür, ne ara yakıştırır kelimelere döker anlamazsınız bile.
ÇOK DEĞERLİ HOCAM
Üzerimde çok büyük etkileri olan, örnek aldığım çok değerli hocalarımdan biri Prof. Dr. Murat Tuncay. Ve hala öğretmeye devam ediyor. Kitaplarını imzalarken, hayatlarına bir şekilde dokunduğu bütün o iyi isimlerle aynı sahneyi paylaşırken öğrencisi olmaktan gurur duydum.
Şiirlere gelince, kendisinin de söylediği gibi şiirler şairlerinin değil onlara ihtiyacı olanlarındır. Gecenin sonunda sahnedekiler de salondakiler de o şiirlere ihtiyacımız olduğunu anladık.
