Adam arıyorum, adam!

Diyojen, bir antik çağ filozofu. MÖ 412 yılında Sinop’ta doğmuş, sürgün olarak gittiği Yunanistan’ın Korinthos kentinde 91 yaşında ölmüş.

Her şeye ve herkese karşı çıkarak bir fıçı içinde yaşamasıyla tanınır.

Bu yaşam tarzı nedeniyle çevresindekiler ona kynikos yani köpek gibi yaşayan, adını vermiş...

Birçok özlü sözün ona ait olduğu kabul edilir.

İşte birkaçı;

- Korinthos’ta Diyojen’le karşılaşan Büyük İskender; “Bir dileğin var mı?” diye sorar. Diyojen, bugün herkesin dilinde olan ünlü sözünü söyler; Gölge etme başka ihsan istemem!

- Diyojen bir gün sokak ortasında, “Adamlar, adamlar!” diye bağırmaya başlar. Halk çevresine toplanınca bu kez sopası ile onları kovmaya başlar; “Ben adamları çağırıyorum!”

- “İnsan ne zaman evlenmeli,” diye soran kişiye şöyle der; “Genç ise henüz evlenme zamanı gelmemiştir. İhtiyar ise vakti geçmiştir!

- Karşıdan gelenin geçmesinin zor olduğu çok dar bir sokakta kibirli biriyle karşılaşır. Biri kenara çekilmek zorundadır. Kibirli adam Diyojen’e; “Ben bir serseriye yol vermem!” der. Diyojen, “Ben veririm!” diye karşılık verir.

- Çeşmeden avucu ile su içmekte olan bir çocuğu görünce; Bu çocuk bana fazladan eşyam olduğunu öğretti,” der.

- “Yeryüzünde en önemli şey nedir?” diye soranlara, “Özgürlük,” yanıtını verir.

- Büyük İskender, Diyojen’in insan kemikleri arasında bir şeyler aradığını görünce, ne aradığını sorar; Diyojen; Babanızın kemiklerini arıyorum,” diye yanıt verir. “Ama hangisinin kölelere, hangisinin babanıza ait olduğunu kestiremiyorum!”

- Diyojen’e, bir adamın ne kadar akıllı olduğu nasıl anlaşılır, diye sorarlar. Kısa bir yanıt verir; “Konuşmasından!”

Bu kez, peki adam hiç konuşmazsa, diye sorarlar. Diyojen, “O kadar akıllı olanı yok bu dünyada,” diye yanıt verir.

- Diyojen’in hayvan eti yemediği ve, “Hayvan eti yiyenler, insan eti yiyebilir!” sözünün ona ait olduğu söylenir.

- Şu söz de Diyojen’den; “İki kulağımız ve bir dilimiz var: Çok dinleyip az konuşmak gerekir.”