Galatasaray - Alanyaspor maçı yazar yorumları

Bunca -kağıt üzerinde- topa hükmedebilecek oyuncuya rağmen oyunu soğutamadılar. Bunun sebebi, ben de dahil hemen herkesi çok heyecanlandıran Seri ve N’Zonzi’nin Lemina’ya uyum sağlayamayışı...

Lemina bireysel olarak hemen her şeyi yapıyor. Her şeyi tam yapıyor. Her şeyden fazlasını da yapmaya çalışıyor. N’Zonzi zaman zaman Lemina’nın önünde bağlantı oyuncusu olarak görev aldı ancak o işte de istenen seviyeye çıkamadı. Belhanda’nın biraz kıpırdadığını söyleyebiliriz.

Galatasaray’ı ayakta tutan temel oyuncuların performansı oldu. Savunma hattı, Ömer ve tabii Muslera... İlk 25 dakika için kendi iç saha standardında olmasa da diriydiler ancak sonrası için Muslera’ya teşekkür etmeliler. Bu şartlarda mükemmel sonuç.

Seri ve N’Zonzi’nin bu kadar sıradan oyunlarını neye bağlayacacağız? Kiralık olmanın umursamazlığına mı? Peki Lemina’nın bundan hiç etkilenmeden fazlasını yapmaya çalışması hiç örnek olmuyor mu?

ÖMER ÜRÜNDÜL

Galatasaray ilk yarıda çok etkili bir takım presi uyguladı. İkili mücadelelerde de oldukça agresiftiler. Galatasaray'ın baskısı sonucu N'Sakala'nın neden olduğu gereksiz penaltıyla skor avantajı yakalandı. Hücumda üretkenlik sıkıntısı çekilse de takım presi sayesinde savunma güvencesi oluşturuldu.

2. yarı da aynı görüntüde başladı. Galatasaray yine pres yapıyor, baskı uyguluyor ama pozisyon bulamıyordu, rakibi de oynatmıyordu. Ancak 60'tan sonra her şey tersine döndü. Aşırı fizik zorlanmadan dolayı takım halinde düşüş başladı ve bir anda Alanyaspor'un yoğun baskısı ve tehlikeleri gündeme geldi.

Ama o dakikaya kadar kalesine hiç top gelmeyen büyük kaleci Muslera, öyle bin yerde sahne aldı ki takdir etmemek mümkün değil. G.Saray bana göre son bölümde en doğru yaptığı arka arkaya ciddi tehlikelerden sonra kendi oyun anlayışını bırakıp geride alan daraltan takım savunmasına geçmesiydi.

Bu da son dakikaları kısmen rahat geçirtti ve çok önemli 3 puan kazanıldı. Alanyaspor'da bir düşüş var. Bu da şuradan belli, Galatasaray'ın etkili takım presi yaptığı ilk 60 dakikada ofansif açıdan hiçbir varlık gösteremediler. Beğendiğim oyunculardan Efecan ve Fernandes'i hiç bu kadar kötü oynarken seyretmemiştim.

LEVENT TÜZEMEN

Fatih Terim'in C.Brugge maçıyla yakaladığı ezber kadro, son dakikada gol yiyerek galibiyeti kaçırmıştı. Terim'in kadroya inancı Trabzon'da 1 puan getirdi, Alanya önünde de ezber kadro dengeli, uyumlu ve birbiri ile oynama alışkanlığı olan bir görüntü sergiledi.

Türkiye'nin hücuma en iyi çıkan takımlarından Alanya'ya karşı G.Saray, akıllı savunma yapmaya çalıştı, oyun olarak belki çok etkili değillerdi ama tüm oyuncular fikstür avantajının Alanya maçını kazanma adına coşkulu, istekli ve mücadele gücü yüksek bir oyun ortaya koydu. Adem'in kıl payı ofsayt poziyonunda sayılmayan golü G.Saray'ın kazanma isteğinin habercisiydi.

Alanyaspor, G.Saray kalesine kanatlardan etkili geldi ancak bu pozisyonlar Mariano, Lemina, Seri ve Ömer Bayram'ın hücuma çıkarken kaybettikleri topların eseriydi. Seri'nin mükemmel uzun ortasına koşan Mariano'nun indirdiği topu N'Sakala'nın eliyle kesmesi haklı bir penaltıydı. Maç öncesi seyircilerin çağırmadığı Belhanda mükemmel bir vuruşla golü attı.

Terim, Feghouli ve Falcao gelinceye kadar bu kadroda ısrar edecektir. G.Saraylı oyuncular ikinci yarıya önde başlamalarına rağmen 'eyvah gol yemeyelim' psikolojisinden kurtulamayarak mücadele sergilediler. Lemina, Seri, Ömer, Nzonzi topla buluştuklarında ayakları titriyordu. Skor avantajlarından sonra yenilen goller G.Saraylı oyuncuların Alanya karşısında da tedirgin telaşlı ve panik içinde hareket etmelerine neden oldu.

Geldiği günden beri G.Saray tarihine geçen Muslera kaptanlığın ötesinde arkadaşlarının panik havasıyla rakibe sundukları pozisyonlara tek başına dalgakıran oldu. Zirvede kalmak adına bu maçı kazanmak G.Saray için çok önemliydi, futboldan çok tabela geçerliydi. Terim'in öğrencileri 3 puan alırken mücadele olarak alkışlandı ama zihinsel performans olarak vasatın altındaydı. Terim öğrencilerine, korkunun ecele faydası olmadığını öğretmeli.

ŞANSAL BÜYÜKA

Galatasaray’ın iştahı ve niyeti iyi olursa, sorun yok, kazanır. Belli ki hafta içinde yedeklerin “Tuzla faciası” kendilerine ders oldu mu bilemem ama, ustaları ciddi şekilde uyarmış olmalı ki, sahaya çıkan 11 iyi bir başlangıç yaptı. Nitekim daha 5. dakikada bir duran top organizasyonunda Adem’in kafasından gol geldi. VAR’ın ofsayt gerekçesi ile iptal ettiği bu gol, VAR’a rağmen çok su kaldırır. Çok kritik bir pozisyon, “kılpayı” bir pozisyon, VAR’a rağmen çözmenin ve doğruyu bulmanın gerçekten çok zor olduğu bir pozisyondu.

Galatasaray’ın bu istekli başlangıcı, Marcao’nun iyi hamleleri, Nagatomo’nun soldan iyi toplar taşıması ile penaltıya kadar, yani 20. dakikaya kadar devam etti. Sonrası “Eski hamam, eski tas...” Penaltı demişken, Alanyalı oyuncular bu penaltı kararına niye itiraz ettiler anlamadım. N’Skala iki kolunu açmış “çiftetelli” oynuyor, penaltı daha nasıl olacak?

Bu penaltı sonrası Alanya kendini bulmaya başladı, oyuna bir denge geldi. Fernandes kendine oynamasa, sağ kenarda Efecan biraz daha etkili olabilse, Alanya belki pozisyon bulabilirdi. Alanya’nın oyunda dengesine rağmen akıllarda kalan tek pozisyonu bile olmadı. Üstelik, 40’lı dakikaların başında Alanya kalecisi Marafona, bir dakika içinde mutlak iki golü önlemese, “Oyuna denge geldi” dediğimiz dakikalarda skora 3-0 Galatasaray üstünlüğü gelebilirdi.

Dikkatimi çekti; Fatih Hoca maça Belhanda ile başladı. Bu kadar sakatın olduğu bir ortamda herhalde Belhanda’yı kenarda oturtamazdı. Bir de; Belhanda’yı seyirci dahil hedef alırsanız, Fatih Terim bu, oynatmayacağı varsa da oynatır, inadına oynatır.

Maça iyi başlayan ve hiç olmazsa 20 dakika iyi oynamaya çalışan Galatasaray, ikinci yarıda resmen durdu. Öyle durdu ki, Muslera olmasa skor tabelası kesin olarak 3-1 Alanya’ya dönecekti. İlk yarıda pozisyon bulamayan Alanya, ikinci yarının ortalarında çok net üç pozisyon buldu. Önce Bakasetas vurdu, Muslara lastik gibi uzadı. Hele Caulker’in ilk kafası... Ters ayağında yakalanmasına rağmen ağlara gitmekte olan o topu nasıl çıkarttı, i-na-nıl-maz... Hemen sonrasında bir Caulker kafası daha... Gene Muslera... Bitti sanmayın, bitmedi... Bammou’nun iki metreden şutunda da gole izin vermedi. Alın size 4-1...

Galatasaray yatıp kalkıp bu Muslera’ya dua etsin. Galatasaray bu sezon kötü futboluna rağmen halen zirve umudunu taşıyorsa, bunu takıma, hocaya ya da herhangi bir futbolcusuna değil, sadece Muslera’ya borçlu... Galatasaray takımı, Galatasaray Kulübü, Galatasaray taraftarı çok ciddi, çok gerçekçi bir özeleştiri yapmak zorunda... Transferde bu kadar para harcıyorsun, bu kadar iddialı oyuncu alıyorsun, takımın başında ülkenin en iyi hocası var, ayakta kalan sadece Muslera...

Düşünün, pek de beğenmediğimiz Alanya takımı, Cisse’siz, daha geçen hafta üç gol atan Djalma’sız Alanya, Galatasaray kalesine 20’den fazla şut attı. Rakibin bu kadar şut atmasına, Muslera’nın bu kadar büyük tehlikelerle karşı karşıya kalmasına nasıl izin verirsiniz? Aslında Alanya, Galatasaray’ı yendi, Muslera’yı yenemedi.

Bu galibiyet amigolar, gözü karalar dahil, kimseyi kandırmasın. Koca Galatasaray takımı, Alanya karşısında son dakikaları “Çanakkale geçilmez” savunmasıyla eritmeye çalışır mı? Bu futbol değil, bu Galatasaray’a yakışan bir oyun değil... Sahadaki bu takım bizim bildiğimiz, tanıdığımız, alıştığımız Galatasaray değil... Maçın özeti şu: Galatasaray 0 - Muslera 10...