Diyanet FETÖ Raporu: İkinci Sahabe Nesli

nuraniyeti ile bir alem bir şehbâl idi ve imdatlarına yer yer

koşuyor, ellerinden tutuyor, saadet ve mutluluk ufuklarını onlara

gösteriyor, pişdarlık yapıyordu…”

09.04.1989 tarihinde Pendik Çarşı Camii’nde yaptığı konuşmada şu ifadelere yer vermektedir:

“ …dünün insanlarını gelecek nesiller, bizler alkışladığımız gibi,

bir gün gelecek ikinci kuruluşun ilkleri diye sizi de alkışlayacak

ve tarihçe-i hayatınızı yazacaklardır. Birinciler, birinci kuruluşun

ilkleri sahabeyi kiramdı; onlar, birinci cahiliyeyi ellerinin tersleriyle

sildiler, aydınlık bir dünya kurdular. 20. asırda dünyanın dört

bir yanında ikinci bir cahiliye aşılmaya çalışılıyor ve bu ikinci

cahiliyeyi aşacak insanlar da ikinci kuruluşun, ikinci dirilişin

ilkleri olacaktır. Dünyanın çeşitli yerlerinde bu büyük hakikati kim

temsil ederse etsin, belli ki Türkiye’de Allah (c.c.), definelerden

daha kıymetli, bu çok kıymetli mükellefiyet ve vazifeyi ihsan-ı

ilâhîsi olarak sizlerin omuzunuza yüklemiştir. Hakka hizmetle sizi

şereflendirmiş, bir zamanlar peygamberlere gördürdüğü, sahabe-i

kirama gördürdüğü, Ömerlere, Ebû Bekirlere, Osmanlara, Alilere

(R.anhüm ecmain) gördürdüğü vazifeyi, 20. asırda ter-ü taze şu pırıl

pırıl gençliğe gördürecek.”

Bu ifadelerinde Gülen’in başlıca iki iddiasının olduğu görülmektedir:

1. Bağlılarını, ikinci sahabe nesli olarak nitelemekte ve onları buna inandırmaya

çalışmaktadır.

2. Kendi örgütünü ve elemanlarını tüm diğer dinî yapılardan üstün görmektedir.

Gülen, yukarıda yer verilen konuşmalarıyla kendi örgüt mensuplarını sahabeden sonraki

en hayırlı nesil olarak sunmaktadır. Bu tavrıyla hem asırlar boyu İslam dinine hizmet

etmiş Müslümanlara karşı saygısızlık etmekte hem de Kur’an, Sünnet ve kutsal sayılan

bütün değerlerle birlikte sahabe-i kiramı da istismar etmektedir. O kadar ki, neredeyse

bağlılarını sahabe seviyesine çıkarmaktadır. Bunu yaparken kendi konumunu doğal

olarak bu ikinci sahabe neslinin önderi konumuna yükseltmiş olmaktadır. Çünkü ona

göre birinci dirilişi Resûlullah (s.a.s.) sahabesiyle yaptığı gibi, ikinci dirilişi de kendisi,

grubuyla birlikte yapacaktır.

Gülen bu ifadeleriyle Hz. Peygamber’in “Sizin en hayırlınız şu benim içinde bulundu-

ğum nesil, sonra ondan sonra gelenler, sonra da ondan sonra gelenlerdir.”(Buhârî,

Şehâdât, 9; Müslim, Fedâilü’s-sahabe, 214) hadisinde zikredilen ikinci hayırlı neslin, kendi bağ-

lıları olduğu yorumunda bulunarak hadisin manasını tahrif etmektedir. Bağlılarını ikinci

sahabe topluluğu olarak nitelendirdiği böyle bir tabloda kendisini nerede konumlandırdığının

da düşünülmesi gerekir.

Bu konumlandırmanın tabii bir sonucu olarak bağlıları İslam itikadına aykırı bir şekilde

Gülen’i sürekli Allah ve Hz. Peygamber’le görüşüp onlardan talimatlar aktaran,

meleklere ve cinlere emir veren, geçmiş İslam büyüklerinin bile vaazlarını dinlediği bir kişi

olarak görmektedir. Bu bağlamda Gülen, bağlıları nezdinde hakikatin yegâne kayna-

ğı gibi algılanmaktadır. Onun hata yapmayacağına ve hatalardan korunmuş olduğuna

inanılmaktadır.

Nitekim bazı örgüt mensuplarının kullandığı şu cümleler onun bağlıları nezdinde nasıl

bir konuma yükseltildiğinin göstergesidir:

“İster vehbî, ister kesbî yollarla elde edilen ışık tayfları misillü

bilgilerin, önce tasnifinin yapılıp sonra zaman, mekân ve şahıs

unsurunun nazara alınarak muhataplarının idrakleri ölçüsüne

“indirgendiği” bir kitaptır PRİZMA”, (Gülen, Prizma 1, Zaman Gazetesi Yayınları,

İstanbul 1997. s. I-J) “…kalbine akan çağlayanlardan taşarak bir namaz

sonrası yağmur damlaları gibi fem-i mübarekinden dışarıya sızan

gönül nağmeleri…”, (Gülen, Ümit Burcu, Gazeteciler Ve Yazarlar Vakfı, İstanbul 2005,

s. 17) “Zira onlar, hakka’l-yakini temaşa eden nazar ve bakışlarıyla

her türlü delil ve burhan ihtiyacından müstağnidirler.”

“İster vehbî, ister kesbî yollarla elde edilen ışık tayfları misillü

bilgilerin, önce tasnifinin yapılıp sonra zaman, mekân ve şahıs

unsurunun nazara alınarak muhataplarının idrakleri ölçüsüne

“indirgendiği” bir kitaptır PRİZMA”, (Gülen, Prizma 1, Zaman Gazetesi Yayınları,

İstanbul 1997. s. I-J) “…kalbine akan çağlayanlardan taşarak bir namaz

sonrası yağmur damlaları gibi fem-i mübarekinden dışarıya sızan

gönül nağmeleri…”, (Gülen, Ümit Burcu, Gazeteciler Ve Yazarlar Vakfı, İstanbul 2005,

s. 17) “Zira onlar, hakka’l-yakini temaşa eden nazar ve bakışlarıyla

her türlü delil ve burhan ihtiyacından müstağnidirler.”

Kendisini sahabe konumunda gören ve dini temsil etmede kendini diğer dinî oluşumlardan

ayrı bir konuma yerleştiren böyle bir yaklaşımın tahakküm anlayışından salim

kalması düşünülemezdi. Nitekim ellerine fırsat geçtiği her seferinde kendi örgütlerinin

dışındaki hiçbir kişiye imkân tanımamaları ve yayılmacı mantıkla hareket etmeleri, bu

anlayışın çirkin bir tezahürü olarak kendini göstermiştir.