Kıvılcım Ural: Göz mü kırptım da karısından boşandı?
Seçkin Piriler ve Kıvılcım Ural birbirine girdi. Duman’ın solisti Kaan Tangöze suskunluğunu bozmadı. Çocuklar arada kaldı. Ve bu aşk üçgeni son zamanların en çok konuşulan olayı oldu. Kıvılcım Ural, Posta Gazetesi'ne konuştu. İşte Ural'ın açıklamalarından satırbaşları:
* Sustukça ben suçlu ilan edildim. Kaan’la Duman’ın İzmir’deki bir konserinden sonra tanıştık. 15 yaşındaydım. Konserden sonra bir parti vardı. Benimle inanılmaz ilgilendi. İlk başta korktum ama sonra hoşuma gitti. Bir süre sonra ilişkimiz başladı. Ama o İstanbul’daydı, ben İzmir’de... İlk aşkımdı.
* 1 buçuk yıl sevgili olduk. Birbirimizin yanına gidip geliyorduk. Bu şekilde devam etti, masal gibiydi. Ama korkularım ağır bastı. Ailemi, okulumu bırakıp İstanbul’a taşınamazdım. Karar verdim ve bir anda ortadan kayboldum. Telefon numaramı değiştirdim, bağlantılarımızı kestim. Bana ulaşmaya çalıştığını yakınlarımdan duydum. Çok zorlandım ama bu ilişkiyi bitirmeye kararlıydım.
*Evlilik haberini öğrendim. İçim burkuldu ama o mutludur diye mutlu oldum.
* Onlar evlendikten bir süre sonra yönetmen bir arkadaşım aradı. “Kıvılcım, klip çekiyorum oynamak ister misin?” dedi. Sadece müzik yapmak istiyordum, “Ben oyuncu değilim” diyerek reddettim. “Ne dinliyorsun bu ara sen?” dedi. “Duman’ın albümünü” dedim. Yönetmen arkadaşım, “İşte bu da Duman’ın klibi, Elleri Ellerime” dedi.
* Evet ama “Bizi denk getirme” dedim. Çekimler farklı günlere ayarlandı. Klibi izlediğinde görsün beni istedim. Bizim hikayemize güzel bir son hediye olur gibi hissettim. Klip yayınlanınca beni görmüş ve aramak istemiş. Ben istemediğimi ilettim. Konu orada kapandı.
* Arkadaşça devam etti bir süre. Kendimi geri çekmek zorundaydım, evliydi. Uzaklaşmak için İzmir’e gittim. Evli insanlarla birlikte olan kişileri eleştiren biriydim ben. Ama bu olay bana o kadar büyük bir hayat dersi verdi ki...
* Kimseyi yargılamamayı ve hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını... Gecelerce uyuyamadım, günlerce uyanamadım. Uzaklaşmak istediğim yoldan beni geri çevirdi Kaan. Gözlerimin içine bakıp kendi hayatıyla ilgili öyle ciddi şeyler söyledi ki... Diğer kişi, kendi kendine neye inanıyordu, ne yaşıyordu bilmiyorum. Ben Kaan’a inanıyorum. Ve sonsuza kadar Kaan’ı savunuyorum.
* Bana kendi evliliğiyle ilgili anlattıklarını söylesem herkesin gözünde aklanırım. Fakat bu hikayede herkes antidepresan kullanıyor, kimsenin riskini alamam. Kimse kimsenin mutlu yuvasını yıkamaz.
*Evliliği sadece kağıt üzerinde kalmıştı. Sokakta o kadar rahat el ele geziyorduk ki, bu öbür ilişkinin zaten bitmiş olduğunu kanıtlıyordu. Bir şeyden çekiniyor olsak Asmalımescit’te ne işimiz var? Sadece bazı ani, acı olaylar yüzünden ayrılık konuşmasını yapamamıştı.
* Kaan o kadar çırpınıyor ki, onun mutsuz olmasından, bu kadar değerli bir müzisyenin üretkenliğinin etkilenmesinden rahatsız oluyorum. Varsın bana kızsın ama artık herkes bilsin: Bu oyunun böyle kirlenmesinin sebebi ikimiz değiliz.
* Ben bembeyaz bir sayfayken üzerime sürekli çamur atılıyor. Ben zorla kimseyi almadım. Göz mü kırptım da karısından boşandı? Kimse kimseyi zorla kendine aşık edemez. Kaan da, ben de kötülük peşinde değiliz, sevgili olmaya çalışıyoruz. Aşk bu! Hepinizin içinde var! Bu olayda bir suçlu varsa, o da aşk.
* Utanılacak bir şey yapmadım, ‘kötü kadın’ değilim. Güzel bir aşka sahibim ve bunun değerini biliyorum. Bu hikayeyi ömür boyu gururla taşıyacağım. Aşkın bu kadar çok cezası olamaz, olmamalı.
