Al sana 'ortak akıl'
Son meslek odası seçimlerinden biriydi. Her zamanki başkanın karşısında olanlar, seçimde güçlerini birleştirmek zorundaydı.
Çünkü kendilerine göre yanlışlıklar, eksiklikler, ben bilirim tarzı tek adamcılık vardı. Yalnız farklı tabanlardan hatta zıt siyasi kutuplardan gelenler vardı.
Herkesi aynı kulvara taşımak zor olacaktı. İcraat dilinde buluşabilirlerdi kendilerine Ortak Akıl Grubu adını koydular. Orada bittiler!
Kimsenin ortak akla ihtiyacı yoktu. Onlar konuşarak, müzakere ederek,uzlaşma kültürüyle nasıl daha iyi bir yönetim yaratılır diye kafa patlatırken öte yanda üst ve güçlü akıl taşlarını tek tek oynadı. Elindeki gücü dağıttı ve bingo!
ARKASINDA DURDU
İzmir’in iktidar partisi CHP il başkanlığı seçim sürecinde yaşananlar, o günleri getirdi aklıma. Partinin içinde bir takım Ortak Akıl’cılar kendi cephelerinden ideali yakalamak, klikleri bozmak, tecrübeli, örgüte emek vermiş, seçimlere hazırlayıp dağınık yapıyı toparlayacak isimleri konuşup tartışırken, Başkan Aziz Kocaoğlu, yakın arkadaşlarına dahi sinyal vermeden “ben yaptım oldu” deyip adayını açıkladı. Sevdiği bir portre olan genç, toy, iyi bir aileye mensup Deniz Yücel ismini ortaya attı ve arkasında Osmanlı kapısı gibi durdu. Ortak Akıl, Şaşkın Akıl’a dönüştü.
Şimdi yavaş yavaş sis aralanıyor. Kocaoğlu’na yakın önemli bir kesim çaresiz, güçten yana duracak. Zaten yakınlaşmalar başladı. Sevimli adammış, babası şöyle tanınmış işadamı, namuslu insanlar diyerek işaret edilen saflara yanaşılıyor! Deniz Yücel mutlaka öyledir ama 2019 seçimlerine girerken il başkanı seçiyorsun.
İYİ DERS ALDILAR
Hataya mahal bırakmayacak bir atmosferin içindesin. Yüzyıldır emek veren, güçlü diyalog kuracak, stratejist isimleri en azından değerlendirmen, tartışman gerekmiyor mu? Bir yandan Seferihisar Belediye Başkanı Tunç Soyer’in odun bombaları var. Soyer, “İzmir’de odun koysan seçilir dönemi bitti” çıkışı yaptı, şimdi kıyamet kopuyor. Kentte en mutlu AKP. Gelişmeleri avuçlarını oğuşturarak izliyor.
Ortak Akılcılara gelince, yine iyi bir ders aldılar. Her şey sakin olduğunda düşünceye, duruşa, sisteme, liyakata, emeğe, örgütsel üretime önem veriyor gibi gözükenlerin, ne zaman siyasi ya da ticari bir erk ortamı doğsa, gücünü kullanarak herkesin üzerine çıkma, tek belirleyici olma çabasına girdiğini ağızları açık gördüler. İktidar, muhalefet fark etmiyor. Üst akıl, güçlü akıl, mali akıl varken, zavallı Ortak Akıl gıkını bile çıkaramıyor. Tek avuntuları var; nasılsa tarih güçlü olanın mutlaka haklı olmadığını bir gün yazacak!
