Pahalı ürün ambalajını atmıyor, çevremiz mutluysa eğleniyoruz
IPSOS, HALETİRUHİYEMİZİ ARAŞTIRDI
Araştırma şirketi Ipsos’un Halet-i Ruhiye çalışmasını inceliyorum. Artık tüketiciyi sadece rakamlarla anlamak mümkün değil. Duygular da önemli. Araştırma da bunu amaçlamış.
9 ilde AB, C1, C2 sosyal segmentte, 15-45 yaş aralığında 63 kişi ile daha geniş bir yaş aralığında da 263 kişi ile yüz yüze temas edilerek ortaya konulan bulguları Ipsos Kalitatif araştırmalar Genel Müdürü Yaprak Aykan değerlendirdi.
HAKİKİ ‘YERELİ’ YAKALAMAK
Yerelliğin benimsenmesi, pazarlamacıların başlıca amaçlarından biri oldu. Bu yerellik anlayışına yeniden kazandırılacak alanlardan biri de yer sofrası. Yer sofrasında yemek, tüketicilerin hayatında olağan bir uygulama. Üstelik sadece düşük sosyoekonomik seviye, belli bir etnik kimlik veya hedef kitle için de değil. Ankastre mutfağın, masanın olduğu evlerde bile yer sofrasına rastlamak olası.
HER KADININ GİZLİ BÜTÇESİ VAR
Kadınlar küçük egemenlik alanları yaratıyor. Ataerkil sistem ve sebep olduğu ev içi baskı sonucu Anadolu’daki alt-orta sınıf mensubu kadın tüketicilerin geliştirdiği davranış ‘ev içinde gizli tüketim’. Çeşitli ürün kategorilerinde eşlerinden gizli alışveriş yapmaları az görülen bir şey değil. Altın gününe ek olarak şimdilerde yükselen trend ise ‘Kuran okuma günleri’. Üstelik bu, muhteviyatı sebebiyle eşlerden izin almayı da kolaylaştırıyor.
Türkiye toplumunda, kesintisiz bir keyif fikri günlük hayatın motivasyonları arasında değil. Sırf keyif için bir açık hava etkinliği planlamak, başka hiçbir sebebi olmadan, sadece ‘kafa dağıtmak’ için program dışı faaliyetlere katılmak. Bunlar, ana gündem maddeleri arasında değil. Çünkü endişeliyiz, sorumluluklarımız çok fazla. Kendini ödüllendirmekten utanma hali var. Eğer çevremizdeki insanlar mutlu ve neşeli ise eğlenmek kabul edilebilir oluyor. Futbol, milliyetçilik, birlik beraberlik anları eğlenmek için bahane.
PAHALI ÜRÜN AMBALAJI ATAMIYORUZ
Mutfağımıza giren gündelik atıştırmalık paketler tüketim anı bittikten sonra bazen atılmıyor. “Ben bir zamanlar bu markaya sahip olabilmiştim” diyebilecek şekilde evin bir köşesinde buna yer verebilmek tüketicinin markaya daha fazla bağlanmasını sağlıyor. Özellikle gösterişli-prestij sağladığı düşünülen ve her an tüketicinin alışveriş listesinde olmayan markalar bunu sağladığında daha ulaşılmak istenen bir pozisyona erişebiliyorlar. Gösterişin yanı sıra mutluluk anı, özel anlarını yaşamasına yardımcı olmuş ürünler o hazzı ona tekrar tekrar yaşatmak için bir köşede ‘anı koleksiyonu’ içinde yerini alıyor.
Facebook, kadınların akrabalardan haber aldığı bir kaynak oldu
“Facebook anneler için her an danışabilecekleri bir ‘soy büyüğü’ ya da kendilerini ‘geliştirdikleri’ hatta kendilerini diğer kadınlara karşı bir otorite olarak kabul ettirmeye çalıştıkları adeta çevrimiçi altın günü muamelesi görüyor. Özellikle taşrada Facebook’un günlük hayattaki rolü daha da büyüyor. Adana’da Serpil Hanım (41) çocuklarını okula gönderdi, yemeği ocağa koyduktan sonra bir bakmışız ki oğlunun bilgisayarını açmış, bir şeylere bakıyor. Açık olan sayfa Facebook, ki o da Serpil Hanım’ın günlük aktivitelerinden biri. ‘Neler öğrenmiyorum ki ordan?’ Saç kremi tarifleri, kuzenimin oğlunun gidemediğim sünnetinden fotoğraflar, en son diyetler...’ diyor. Anneler, gerçek hayatta da tanıdıkları kişilerle ‘online’ arkadaş. Sosyal medya, çocuklarını, konu komşunun çocuklarını izlemek için de bir araç.”
