Habertürk
    Takipde Kalın!
      Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin
        Sesli Dinle
        0:00 / 0:00

        Yeniden Refah Partisi aslında savundukları itibarıyla AK Parti açısından mahallenin problemli çocuğu gibi…

        Salgın oluyor, AK Parti "Aşı aşı" derken Yeniden Refah “Aşı olmayın kuyruğunuz çıkabilir” diyor.

        AK Parti, “İstanbul Sözleşmesini kaldırdık ama kapı gibi 6284 var” diyor, Yeniden Refah çıkıp “Gelin onu da kaldıralım” diyor.

        AK Parti’nin çıkardım dediği gömlekte hangi desenler varsa Yeniden Refah onları sıkı sıkı sahipleniyor.

        Görüş ayrılıkları bunlarla da sınırlı değil.

        AK Parti “Kanal İstanbul’u yapacağız” diyor, Yeniden Refah “Kesinlikle yapılmamalı” diyor.

        AK Parti “Ekonomide iyiye gidiyoruz” diyor, Yeniden Refah ekonomideki gidişatı alabildiğine eleştiriyor.

        Yani Yeniden Refah ile ittifak kurmak aslında AK Parti’de görev yapan her kesin tam olarak içine sinen bir durum değil.

        Buna rağmen söz konusu yüzde 50+1 olduğu için Erdoğan siyasi tecrübesini konuşturdu, ne yaptı etti Fatih Erbakan’ı ittifaka dahil olmaya ikna etti.

        Benzer bir tablo CHP ile Muharrem İnce arasında da cereyan ediyor.

        Muharrem İnce de CHP için mahallenin yaramaz çocuğu gibi.

        REKLAM

        Onların da arasında memleket meselelerine bakışta önemli farklılıklar var.

        Aynı siyasi kökenden gelip sonradan yolların ayrılmasından kaynaklanan gerilimler var.

        Fakat Kılıçdaroğlu İnce’yi ziyarete gittiğinde geçmiş tartışmaları bir kenara bırakıp İnce’nin taleplerini müzakere etmeye pek yanaşmamış anlaşılan.

        Görüşme "Hoş geldiniz, güle güle" havasında bitmiş.

        Oysa Kılıçdaroğlu, Demokrat Parti’ye, Deva’ya, Gelecek’e vadettiği Başkan yardımcılığı, bakanlık gibi pozisyonları, oyu onların çok üstünde görünen Memleket Partisi’ne de pek tabii vadedebilirdi.

        Kimse de çıkıp “7 Başkan yardımcısı vardı, niye 8 oldu” demezdi.

        Aksine bu Kılıçdaroğlu’nun başarısı olarak görülürdü.

        Muhalefet ciddi bir ivme kazanırdı.

        Maksat yüzde 50+1’i almaksa Erdoğan nasıl Erbakan’ı ikna ediyorsa Kılıçdaroğlu da İnce’yi ikna etmeliydi.

        Kılıçdaroğlu’nun verdiği kararlarda diretme gibi bir tavrı var.

        Adaylık bahsinde bu tavır Akşener’in masadan kalkmasına neden oldu. Millet İttifakı oradan büyük bir yara aldı.

        Şimdi aynı inatçı tavrı İnce’ye karşı da sergiler ve Köroğlu gibi mücadele etmesine sebep olursa seçimlerden sonra pişman olabilir.

        İçimden bir ses bu meselede de Mansur Yavaş, Ekrem İmamoğlu veya Akşener’in devreye girebileceğini söylüyor.

        Bakanlar durumdan memnun mu?

        Bakanlar durumdan memnun mu?
        0:00 / 0:00

        Cumhurbaşkanı Erdoğan milletvekili seçimlerinde başarı yakalayabilmek için önemli bir siyasi hamle yaptı ve Fuat Oktay dahil 17 bakanın milletvekili olacağını açıkladı.

        Böylelikle sahaya güçlü isimlerle inecek ve olur da seçimi kazanamazsa Meclis’te güçlü bir muhalefet bloğu oluşturmuş olacak.

        Kazanırsa da yep yeni bir kabine ile taze bir başlangıç yapacak.

        Yani nereden baksanız kendisi açısından “kazan kazan” bir hamle…

        Fakat bu durum kimi bakanlar tarafından bir tür kötü sürpriz hatta dayatma olarak algılandı.

        Birkaç bakanın deprem bölgesinden milletvekili olmasını bekliyorlardı ama toplu adaylık açıklaması bu işten sıyrılabileceğini düşünen isimlerin de manevra alanını kapattı.

        Özellikle siyasetten değil profesyonel hayattan gelen, bakanlığı bir tür devlet görevi olarak addedenler milletvekili olmaya sıcak bakmıyormuş.

        Buna aday gösterileceği şehri beğenmeyenleri, bakanlıktaki kudretinden sonra milletvekilliğini nefsine yediremeyenleri de eklemek lazım.

        Anlayacağınız Cumhurbaşkanı’nın bu son hamlesi kabinede zorunlu askerlik hizmeti olarak karşılanmış.

        Şimdi tek umutları Meclis çoğunluğunun açık ara farkla alınması ve sonradan vekillikten istifa ederek yeniden bakan olma ihtimalleri…

        REKLAM

        Gerçi bakanlıktan sonra milletvekili olmayı yadırgamayacak isimler de yok değil.

        Örneğin siyasetin içinden gelip rakip partilerle kora kor mücadeleyi seven Sanayi ve Teknoloji Bakanı Mustafa Varank’ın durumdan şikayetçi olmayacağını tahmin etmek zor değil.

        Ticaret Bakanı Mehmet Muş, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Bilgin ve Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati gibi geçmişte milletvekilliği yapmış isimlerin de zorlanmayacağını düşünüyorum.

        Mehmet Aslantuğ nasıl bir siyasetçi olur?

        Mehmet Aslantuğ nasıl bir siyasetçi olur?
        0:00 / 0:00

        Türkiye İşçi Partisi son dönemin yükselen partilerinden.

        4 genç siyasetçi, Erkan Baş, Sera Kadıgil, Ahmet Şık ve Barış Atay, oldukça keskin, sert ve dikkat çekici bir muhalefet çizgisi izleyerek soldaki boşluğa hitap ettiler.

        Şimdi de kamuoyunda tanınan isimleri aday göstererek bu ivmeyi yukarı taşımayı istiyorlar.

        Adayları arasında dikkat çeken isimlerden biri de oyuncu Mehmet Aslantuğ.

        Mehmet Aslantuğ’u ülkemizin en beyefendi en sakin oyuncularından biri olarak tanıyıp severiz.

        CHP’den adaylık başvurusu yapsa kimse şaşırmazdı ama TİP’in siyaset tarzını düşününce nasıl bir siyasi performans sergileyeceğini merak ediyorum doğrusu.

        Bakalım o da bugüne kadar bildiğimiz karakterinin ötesine geçip meclis kürsüsünden tıpkı diğer TİP'li vekiller gibi sert ve coşkulu konuşmalar yapacak mı?

        Başbakanlık'ta ailece namaz pozu

        Başbakanlık'ta ailece namaz pozu
        0:00 / 0:00

        Fotoğrafta namaz kılan siyasetçi ne AK Partili ne de o fotoğraf Türkiye’de çekildi.

        Bu kare hiç beklemeyeceğimiz bir ülkeden, İskoçya’dan geldi.

        İskoçya’nın ilk Müslüman Başbakanı Humza Yousaf, başbakanlık konutunda iftar sonrası aile üyelerine namaz kıldırırken çekilmiş fotoğrafını sosyal medyada yayınladı.

        Humza Yousaf- İskoçya Başbakanı
        Humza Yousaf- İskoçya Başbakanı

        Fotoğrafın altına “Ailem ve ben, Bute House’daki ilk gecemizi geçiriyoruz. Birlikte iftar yaptıktan sonra âdet olduğu üzere aileme imamlık yaptığım özel bir an” diye not düştü.

        Biz İskoçya’yı Braveheart gibi filmlere konu olan koyu milliyetçi bir ülke zannederken meğer onlar Pakistan asıllı, annesi Kenyalı bir siyasetçiyi Başbakan seçmişler.

        Yani İskoçya da bir ‘melting pot’ olmuş ama bizim haberimiz yokmuş.

        Elbette hem İslam dünyası hem de çoğulcu demokrasi adına harika bir gelişme!

        Diğer Yazılar