Kızılkule'nin yamacında caz
ESKİ Afrika ruhani törenlerinin ezgilerinin, Amerikan ve Batı Avrupalı müzik teknikleriyle harmanlanmasıyla 19. yüzyılın başlarında ABD’nin güney eyaletlerinde temelleri atılmış caz müziğinin.
Kökenini Amerika’ya gelen Afrikalıların oluşturduğu cazcılar zamanla gruplar kurmaya başlamış.
Bu gruplar ekseri geziciymiş ve cenaze törenlerinde çalarlarmış.
Kıtada Afrikalıların halk müziği diye de nitelendirilen caz hızlıca yayılmaya başlamış. 1917 yılında ilk caz plağının piyasaya çıkmasıyla da dünya çapında tanınmaya başlamış.
2002’DE ANADOLU'YA AÇILMIŞ
Türkiye ise cazla, Cumhuriyet’in ilk yıllarında tanışmış.
1950’li yıllarda da Ayten Alpman, Selçuk Sun, Erol Pekcan, Hrant Lusigyan, Suheyl Denizci, İsmet Sıral ve Sevinç Tevs gibi isimlerle kendi ustalarını yetiştirmiş Türk cazı.
Ne yazık ki 70’lere doğru popüler kültüre yenik düşmüş.
1985 yılında Emin Fındıkoğlu tarafından düzenlenen ilk caz festivali olan ‘Bilsak Caz Festivali’ ile de tekrar bir kıpırdanmaya başlamış.
2002 yılında Alanya’da gerçekleşen caz etkinliğiyle de ilk kez Anadolu’ya açılmış olmuş Türkiye’de caz.
TAM 14 YILDIR DÜZENLENİYOR
Bunlar, 21-24 Eylül tarihleri arasında düzenlenen ‘Uluslararası Alanya Jazz Günleri’nde sahne alan Oakland’li sanatçı Jennah Bell ile Şenay Lambaoğlu performansı sırasında, Alanya Belediye Başkanı Adem Murat Yücel ve ekibinden dinlediklerimden sadece birkaçı...
Tam 14 yıldır düzenleniyormuş bu etkinlik.
“Onca yıldır yapıyorsunuz ama daha yeni haberimiz oluyor böylesine iyi bir organizasyondan” demekten alamıyorum kendimi.
Öyle değil mi ama? Bir yanına Kızılkule’nin ihtişamını diğerine ise rıhtımın dinginliğini alarak Alanya Kalesi gibi etkileyici bir yapıya nazır kaç kere konser izliyor ki insan hayatta?
Her ne kadar Türkiye ve dünyadan pek çok ünlü ismin katıldığı ‘Jazz Günleri’nin son sahnesi olan Ayhan Sicimoğlu ve Latin All Stars’ın performansına katılamamış olsam da etkinlikten aldığım keyif ve tat hâlâ aklımda.
Sonbaharda Alanya zaten bir harika, hele bir de notalarla buluşunca...
************
Alanya’ya dair
- Alanya Gazipaşa Havalimanı’nın etkin bir şekilde faaliyete geçmesiyle Alanya’ya ulaşım son derece kolaylaşmış ve süresi de kısalmış. Başta Belediye yetkilileri olmak üzere hemen herkesin isteği, THY’nin Business sınıf uçuşlarını da gerçekleştirdiği terminale bir CIP yolcu salonunun yapılması.
- Diğer turizm merkezlerinde olduğu kadar Arap turiste rastlanmıyor, hâlâ ciddi bir Rus ve Avrupalı turiste ev sahipliği yapıyor Alanya.
- Sezonu beklediklerinden çok daha iyi geçirmiş konaklama tesisleri ancak esnaf onlar kadar hoşnut değil. Zira her şey dahil sisteminden dolayı hiçbir turist burnunu tesisten dışarı çıkarmamış yaz boyunca.
- Alanya’nın en gözbebeği projelerinden biri geçtiğimiz yıllarda hizmete giren Teleferik. Kale yollarının tarihi dokusuna zarar veren motorlu araçlarla gerçekleştirilen ulaşıma alternatif olması için inşa edilmiş.
- Alanya’da yaşayan çok sayıda yabancının dilek ve şikâyetlerinin masaya yatırıldığı bir yabancılar meclisi var. Ayrıca her Noel’de, belediye tarafından yabancılara yönelik bir Noel Pazarı kuruluyormuş.
- Alanya’da engelli vatandaşlarımız ile dört ayaklı dostlarımıza her yerde rastlanmayan pek çok imkân sunuluyor. Akülü tekerlekli sandalyeleri şarj eden üniteler ve engelliler plajı, engelsiz sanat atölyesi ile ülkenin en büyük hayvan barınağı, kedi evleri ve pet mezarlığı bunların başında gelenlerden.
- Alanya deyince akla hemen muz gelse de avokado ve mango çoktan muzun tahtına göz dikmiş.
Evlerin bahçeleri dahil olmak üzere hemen her yerde bu tropik meyveler yetiştiriliyor artık.
- Kitlesi pek benzer olmasa da tefrişat ve donanım açısından Bodrum, Çeşme hatta İstanbul mekânlarına kafa tutacak pek çok kulüp, plaj, bar ve restoran var Alanya’da. En Vie Beach, Summer Garden Club, Rıhtım Restaurant ve Zencefil Cafe bunlardan sadece birkaçı...
