Zeytinin Zeus'u
Cahit Çetin, çocuğu gibi büyüttüğü ve dünya düzeyine taşıdığı Tariş Zeytin’den ayrılıyor.
Bazı insanlar vardır, gördüğünüzde değişik çağrışımlar yaptırır; onu bir şeylerle özdeşleştirirsiniz.
Cahit Çetin de o insanlardan biridir.
Nasıl ki Zeus, Ege mitolojisinin en büyük tanrısıdır, Cahit Çetin de Egeli zeytincilerin Zeus’udur.
Tanrıları ölümsüz yapan yiyecek ambrosia, içecek de nektar olduğuna göre... Ve bunların dünyadaki karşılığının zeytin ve zeytinyağı olduğu düşünülürse, Cahit Çetin’i Zeus’la kıyaslamak temelsiz olmayacaktır.
Tariş Zeytin gibi, zeytinciliğin ve zeytincilerin amiral gemisine kaptan olduktan sonra Türk zeytinciliğine çağ atlatmış, zeytincilerin yüzünü güldürmüş, bu çabalar içindeyken kimi siyasetçilerle yolu kesişmiş değerli Cahit Bey’in...
************
ÇAĞAN’LA KESİŞEN YOLLAR
Orman niteliğini yitirmiş orman alanlarına zeytin dikerek, zeytinlikleri artırma düşüncesi onu zamanın Orman Bakanı Nami Çağan ile tanıştırmış.
Çok yakında yitirdiğimiz, sevgili arkadaşım Prof. Dr. Çağan, Cahit Çetin’in yıllarca gerçekleştirmeye çalıştığı projesini duyduğunda, hemen kabul ederek gerekli yasal düzenlemeyi gerçekleştirdiğini yakından biliyorum.
Sevgili Başkan Çetin, bu olaydan sonra Nami Hoca’yı hiç unutmamış;
“Zeytincilik, Nami Çağan’dan gördüğü desteği hiçbir bakandan görmemiştir!” diyerek onu her konuşmasında yüceltme vefasını göstermiştir.
************
ZEYTİN BELLEĞİ
Zeytin ağacının en büyük özelliği, kendine iyilik edenleri asla unutmamasıdır. İki üç bin yıl yaşayabilen bir ağacının belleğine kazınmak, ne güzeldir!
Cahit Çetin, zeytin ağaçlarının belleğine yerleşenlerin başında yer almıştır herhalde. Belleğine yerleştirdiği kişinin resmini çizer gövdesine zeytin ağacı.
Cahit Çetin’in onurlu yüz çizgilerine rastlayacaksınız çoğu yerde.
Zeytin ağaçları, bir resim/heykel yarışması açmışçasına, Cahit Çetin’in çizgilerini çizmiş, figürlerini üretmişlerdir gövdelerinde... Son günlerde farklı bir sevinç var tüm zeytin bahçelerinde...
Çünkü, zeytinlikler onu artık daha çok görecek, kendi Zeus’larını bahçelerinde daha uzun ağırlayacaklar! Ona güle güle değil, hoş geldin diyorlar!
Ne mutlu Cahit Çetin gibi ayrılanlara...
