Diyanet kilise oluyor (zaten öyleydi)
Cemaate namaz kıldıran kişi anlamındaki imam, bir din adamı değildir. Hiçbir dinsel hiyerarşik yapının bir parçası olamaz. Mehmet Ali Kılıçbay yazdı..
İmam, Arapça bir kelime, esas anlamı “önder. Ama bütün İslam aleminde son derece geniş bir kullanım alanına sahip ve her ülkenin kendi kültür, tarih ve dini algılamasına göre son derece çeşitlenmiş bir içeriğe sahip. Türkçede imam kelimesi, gündelik dilde sayısız deyime can vermiş. Örneğin imam kayığı, imam evi, imamın abdest suyu, imam bayıldı gibi tabirleri herkes bilir. Ulusal ve yerel kullanımda bunlardan daha yüzlercesi var.
Ancak imam kelimesinin dinsel bağlamda kullanıldığı haller, kültürel alandaki bu çeşitliliğin tersine son derece net ve belirgin. İmamın Türkçedeki en yaygın ve en bilinen anlamı “cemaate namaz kıldıran kişi”dir. İslamiyetin öğretisine göre, her yetişkin erkek Müslüman imamlık edebilir. Hatta son zamanlarda, özellikle ABD’de kadınların da imamlık edebileceklerini savunan bir görüş giderek güçlenmektedir.
Cemaat, isterse içinden birini imam seçebilir veya bu işi sıraya bindirebilir. Bazı durumlarda, ücretini cemaatin ödemesi koşuluyla, belli bir süre için imam tutulabilir. Ama buradaki can alıcı nokta, imamlığın asla bir meslek, bir sanat veya bir rütbe olmadığıdır. Üstelik imam, ancak namazda imamet ettiği sürece imam sayılır, bunun dışında bu ad-sıfatı kullanamaz.
Bunun dışında, İslamın en ileri gelen alimleri veya mezhep kurucuları, Şiilikte Hz. Ali soyundan gelen 12 din ulusu ile gene aynı soya bağlanan büyük din alimleri (örneğin imam Humeyni), halifeler, bazı İslam devletlerinde devlet başkanları ve nihayet İslami ilimlerde çok geniş bilgisi olan ve eser verenler (örneğin imam Gazali), imam 8yani önder) olarak anılırlar.
Cemaate namaz kıldıran kişi anlamındaki imam, bir din adamı değildir. Hiçbir dinsel hiyerarşik yapının bir parçası olamaz. Bu, Kilise örgütlenmesini reddeden İslam dininin bizatihi yapı ve öğretisine en aykırı şeydir. İmam, devlet memuru da olamaz. Cemaat tarafından seçilmesi veya atanması şarttır. İmam, Tanrıyla ayrıcalıklı bir ilişki içinde olduğu iddiasında bulunamaz. İşini iyi yapmazsa görevden alınır. Bu anlamda, imamlık bir konum, bir unvan veya bir statü değildir.
Diyanet Denetim Elemanları ve Uzmanları Derneği genel başkanı, yani bir Diyanet İşleri Başkanlığı görevlisi olan Abdülkadir Sezgin, “Para herkesi bozduğu gibi din adamını da bozdu. Şu anda çok ciddi şaibeler var. Kurumda (DİB) herkes paralı iş peşinde. Kanun tasarısını (DİB Kanunu tasarısı) duyan bütün din adamları, vaizler, müfettişler, murakıplar ve diğerleri, bizim paramız kaç lira artıyor ya da niye artmıyor sevdasına düştüler… Haccın bu şekilde gitmesi ile birlikte Kuruma çok ciddi zarar vereceğini düşünüyorum. Din işi bu kadar para gözlü insanların kurumu olamaz” dedi.
Abdülkadir Sezgin’in sözünü ettiği kanun tasarısı, Diyanet İşleri Başkanlığı Teşkilat Yasası Tasarısı. Bu tasarıda şu cins unvanlar dikkat çekiyor: İl Müftüsü (Ankara, İzmir, İstanbul), İl Müftüsü (Büyükşehir), il müftüsü, ilçe müftüsü, baş vaiz, uzman vaiz, vaiz, baş imam, uzman imam, imam (ilahiyat), imam (lise). Görüldüğü üzere müthiş bir hiyerarşi oluşturulmuş, adeta Papa, kardinal, başpiskopos’tan başlayıp, köy ve mahalle papazına kadar inen Kilise hiyerarşisinin bir benzeri. Bu Diyanet hiyerarşisinde, basamaklar yükseldikçe maaş artıyor. Ama en başta Diyanet’in bilmesinin gerektiği üzere, İslamiyette hiyerarşi yoktur, memur din adamı yoktur ve asıl önemlisi, din adamı yoktur. Örneğin bu kadar kademelendirilen müftü, Arapçanın fetva kelimesinden gelir ve fetva veren kişi anlamını taşır.İslam öğretisine göre, yeterli İslami bilgiye sahip herkes fetva verebilir ve müftü’dür. Fetva veren kişinin bu iş karşılığında bir bedel alması, dinin özüne aykırıdır. Müftüyü atayan bir makam yoktur ve müftünün kadrolu, üstelik hiyerarşik bir yapı içinde olması İslamiyetin temel öğretisinin zıddında yer alır.
Diyanet, ta kuruluşundan itibaren ufaktan ufaktan inşa ettiği Kilise yapılanmasını artık tamamına erdiriyor. Samimi Müslümanlara duyurulur.
