Özdağ: Yavaş aday yapılmaz ise adayımız İnce

Kızılay Başkanlık koltuğunu işgal eden zatın, pişkin tavırları milleti şaşırttı.

Hükümete yakın olan ama içinde bir damla vicdan taşıyanlar dahil herkesi. Korunması uğruna ağız bozulan bir kurumun getirildiği içler acısı hali hep beraber gördük.

Dün çadır satışını savunan adamın, bir gün sonra aklanmak için çıktığı kanalda suçu “çalışma arkadaşlarına” atışını, ekibini satışını ibretle izledi herkes.

Oysa ortada şaşıracak hiçbir şey yok.

Çadır satışından daha büyük ayıplar var.

Dikkatlerden kaçıyor, Kızılay yönetimi, 13 milyon kişinin yaşadığı bir bölgeyi etkileyen ve iktidarın beceriksizliğini örmek için bile olsa “asrın afeti” olarak nitelediği deprem sonrası AFAD’a yalan söylüyor.

AFAD Kızılay’a soruyor, “Elinde kaç çadır var” diye.

Kızılay AFAD’a “Yalan söylüyor.”

Elindeki çadır sayısını gizliyor.

Elindeki binlerce çadırı AFAD’dan saklıyor.

Afetzedelere vermekle yükümlü olduğu çadırları vermiyor, yalan söylüyor ve bu çadırları satıyor.

Normal zamanda olsa satsın, kim ne der. Ama ihtiyaç varken, açık varken satıyor.

Ve kamunun afetle mücadele kurumuna yalan söylüyor.

Ve kimlere ne sattığını da bilmiyoruz.

Acaba AHBAP’la mı sınırlı bu satışlar, yoksa başkalarına da satmış mı!

Bu arada AHBAP’ın kamuya güvenmeyen ve bu güvensizlikte pek de haksız çıkmayan milyonların bağışlarını topladıktan sonra Kızılay’a para ödemesi AHBAP’a güvenenleri de çok kızdırmış görünüyor.

Depremin ilk gününden beri Haluk Levent ile her konuşmamda kendisine bunu söyledim.

“Haluk, çuvallamamalısın, süt kadar lekesiz görünmek zorundasın. Bu iş çok büyüdü. Çok kusursuz bir sistem kurmak zorundasın. Yapacağın tek küçük hata milyonlarca insanın son güven kalesinin de yıkılmasına neden olur. Vazifen bir deprem sonrası yardım toplayıp bunları yerine ulaştırmaktan daha büyük” dedim.

O da “Abi hiç merak etme” dedi hep. “Her bir kuruşun hesabını vereceğim” dedi.

Bugün Haluk Levent’e kızanlar var, görüyorum.

Ben ise olayı şöyle görüyorum.

Belli ki, iktidar yandaşları ve tabii ki iktidarın kendisi Haluk Levent’i korkutup sindirmiş.

Ve bundan yararlanarak, AHBAP’ın oluşturduğu kaynakları kendi istedikleri taraflara yönlendirmişler.

Bir anlamda son zamanların moda yaklaşımı ile “AHBAP’a çökmeye çalışmışlar”

Kızılay örneğinde gördüğümüz kadarı ile bunu bir nebze de olsun başarmışlar.

Umarım mesele Kızılay ile sınırlı kalsın. Umarım AHBAP’ın halk tarafından oluşturulan kaynakları iktidarın kontrolündeki kamu kaynakları gibi belli yerlere yönlendirilmemiş olsun.

Peki Haluk Levent buna tek başına direnebilir miydi!

Bu sorunun yanıtını siz kendi kendinize verin.

Bu arada Kızılay ile ilgili yurdun dört bir yanından ihbarlar, fotoğraflar yağıyor.

Üzerinde Kızılay logosu bulunan lüks araç fotoğrafları.

Ege kıyısında bir kasabamızdan Kızılay logolu bir BMW, bir başka yerden Kızılay logolu bir Mercedes.

Belli ki, birileri Kızılay'ı lüks yaşam kaynağı haline getirmiş.

Öğleden sonra ise iktidara çok ama çok yakın bir kaynaktan gelen bilgi şaşırtıcı idi.

"Meccanen görev yaptığını söyleyen Kızılay yöneticilerinin Kızılay çatısı altında kurdukları şirketlerdeki yönetim kurulu üyeliklerine de bir göz atmak lazım" dedi.

Ne yazık ki, bu şirketler halka açık olmadığı için bizim bu bilgilere erişme imkanlarımız kısıtlı ve şeffaf olmayan ve her şeyi "şirket sırrı" ya da "devlet sırrı" olarak gören bir anlayış karşısında bu bilgilere biz ulaşamayız.

Bu iddiaları bizim mercek altına almamızı isteyenlerin, bu bilgilere ulaşmaları bizden çok daha kolay.

Yeter ki, ulaşacakları bilgiden korkmasınlar

Bu dönemde iktidarın beceriksizliğini örten, paçasını kurtaran sivil toplum kuruluşları ve gönüllüler olmuştu.

Biz bunu söyleyince iktidarın ve iktidardan beslenenlerin hedefi olduk.

Ne hainliğimiz kaldı ne düşmanlığımız. Oysa söylediğimiz basitti ve gerçekti “geciktiniz”.

Sadece benim gibi bunu söyleyen birkaç kişiye değil, onların yapamadığını yapan sivil topluma da düşman oldular, onları da hedef aldılar.

Ve dün Adıyaman’da, tam da Adıyaman’da bir itiraf geldi.

“İlk birkaç gün Adıyaman’da istediğimiz gibi etkin değildik. Bu nedenle sizden helallik istiyorum” dedi.

Biz de tam bunu söylüyorduk zaten.

Depremin üçüncü günü “Hatay’a yardım yağdırdınız, Adıyaman’a yapılan hiçbir şey yok. Biraz da Adıyaman’a yönlendirin yardımları" dememin nedeni buydu.

Çünkü Hatay’a sivil toplum gitmişti ama sivil toplumun ilk anda gidemediği Adıyaman’da çaresizlik çok büyüktü.

Ben bunu söyleyince iktidar trollerinin günler süren ve hala süren hakaretlerine, iftiralarına, saldırılarına maruz kaldım.

Aynı şeyi söyleyen az sayıda meslektaşım gibi.

Ve bugün aynı şey söylendi.

Hadi şimdi sıkıyorsa bana söylediklerini ona söylesenize.

Bizim doğruyu söylediğimiz, en üst makamdan onaylanmış olmadı mı!

Cehaleti kutsayan toplumların sürünmeye mahkum olduğunu gördüğümüz zaman.