Keşke iyilik yapanları yüceltmeye ihtiyaç kalmasa...

Paulo COELHO / HT PAZAR

HİKÂYELER

Bir gün, Steva Manastırı’nda Başrahip Lucas, keşişleri vaaz için topladı. “Dilerim asla hatırlanmazsınız” dedi. “Ama nasıl olur?” diye karşılık verdi keşişlerden biri. “Bizim muhtaçlara yardım konusunda örnek teşkil etmemiz gerekmiyor mu?” “Herkesin doğru ve dürüst olduğu eski zamanlarda kimse örnek insanlara önem vermiyordu” diye cevap verdi Başrahip. “Herkes, bir görevi yerine getirme kaygısı gütmeden, kardeşlerine elinden gelenin en iyisini veriyordu. İnsanlar çevrelerindekileri seviyorlardı çünkü bunun hayatın bir parçası olduğunu anlamışlardı, doğanın kanununa uymak için özel bir çaba harcamaları gerekmiyordu. Taşıyabileceklerinden fazlasını biriktirmemek için eşyalarını birbirleriyle paylaşıyorlardı, zira yolculukları yaşam boyu sürüyordu. Beraber özgürce yaşadılar, vererek ve alarak, paylaşarak, hiçbir şey üzerinde hak iddia etmeden, kimseyi suçlamadan. İşte tam da bu yüzden başarıları kahramanlık sayılmadı, tarihe geçmedi.” “Keşke bugün biz de aynısını başarabilsek! İyilik yapmayı en olağan şey haline getirebilsek, öyle ki, iyilik yapanları yüceltmeye ihtiyaç kalmasın.” HHH Baba gazetesini okumaya çalışıyordu ama küçük çocuğu bir türlü onu rahat bırakmıyordu. En sonunda gazete keyfinin sürekli bölünmesinden bıkan baba, gazeteden bir sayfa yırttı ve üzerinde dünya haritası olan bu sayfayı birkaç parçaya kesip oğlunun eline verdi. “Al bakalım, işte oynayabileceğin bir şey. Sana bir dünya haritası veriyorum, bakalım parçaları olması gerektiği gibi doğru şekilde bir araya getirebilecek misin?” Adam çocuğunun bu şekilde saatlerce oyalanacağını düşünerek tekrar gazetesine döndü. Ancak 15 dakika sonra çocuk elinde dünya haritası tamamlanmış bir şekilde geri geldi. “Annen sana coğrafya mı öğretiyor yoksa” diye sordu adam şaşkınlıkla. “O dediğinin ne demek olduğunu bilmiyorum” diye cevapladı çocuk; “Ama sayfanın arka yüzünde bir adamın resmi vardı. Ve adamın parçalarını birleştirmeyi başarınca, dünyayı da birleştirmek çok kolay oldu.”

GERÇEK

Zilu, Konfüçyüs’e (M Ö 6. yüzyılda yaşamış Çinli filozof) sordu: “Ölüm hakkında ne düşündüğünü sorabilir miyim?” “Elbette sorabilirsin” diye cevap verdi Konfüçyüs; “Ama henüz hayatı anlayamamışsan neden ölüm hakkında bir şeyler öğrenmek isteyesin? Bırak, hayat bittiğinde bu konuda kafa yorarsın.”

DEĞERLENDİRME

Loren Eiseley (Phil Cousineau tarafından hazırlanan “The Soul of the World” kitabından): “Kaç boyuttan geçmeli ve kaç yaşam şeklini denemeliyiz varoluş süremiz boyunca? İnsan istediği noktaya ulaşabilmek için kaç farklı yolu yürümeli?” “Bu yolculuk zor, uzun ve bazen imkânsızdır. Ama öyle de olsa, bu zorlukların üzerine giden birkaç insan tanıyorum. Geçmişte neler olduğunu, bunların ne sonuçlar doğurduğunu ve gelecekte bizi neyin beklediğini bilmeden bu dünyaya geliyoruz. Sanki anne-babamız bir karavandaymış da biz de birdenbire yolculuğun orta yerinde doğmuşuz gibi.” “Haydi gelin olabildiğince hızlı yolculuk edelim. Ama çevremizdeki manzarayı seyrederken her şeyi bilmenin ve öğrenmenin mümkün olmayacağını da anlayalım.” “Bize kalan şey, kendi yolculuğumuz hakkında her şeyi hatırlamaktır, bu sayede hikâyelerimizi anlatabiliriz. Çocuklarımıza ve torunlarımıza gördüğümüz muhteşem güzellikleri ve yaşadığımız tehlikeleri anlatalım. Onlar da doğacak ve ölecek, onlar da kendi hikâyelerini çocuklarına, torunlarına anlatacak; ve karavan hâlâ gideceği yere varmamış olacak.”

Çeviren: Mine Akverdi Denktaş