Türkiye seninle gurur duymalı

Sırma Karasu / HT CUMARTESİ

“Viyana gezisi, Lang Lang ile tanışma filan iyi hoş da, 2003 doğumlu ‘el kadar’ çocukla mı gezeceğiz?” Allianz’ın bu sene ikincisini düzenlediği ve uluslararası marka elçisi Lang Lang’ın ustalık sınıfının da yer aldığı gezi davetini duyunca tam da böyle düşündüm. Önyargımı ve huysuzluğumu şuna verin; ablası olabileceğim yaşta insanlarla sosyalleşmeye henüz alışamamışken çevremde neredeyse annesi yaşında olduğum insanlar türedi! Bir de bahsi geçen çocuk Lang Lang ile çalıyor, Hüseyin Sermet ve Herbert Schuch gibi virtüözlerin, ustalık sınıflarına katılmış yani bayağı kariyeri var! Resmen dâhi çocuk alarmı, hani bilirsiniz sadece bir yanlışınızı düzeltmek gerektiğinde konuşurlar, havaya bile alerjileri vardır ve mutlak suretle boğazlı kazak giyerler... Ancak bu kadar yanılabilirdim!

DÂHİ Mİ, YILDIZ MI?

Kaan Baysal’a tanışır tanışmaz bayıldım. 12 yaşında bir çocuk düşünün, yaş ortalaması 35 olan bir grubu esprileriyle kahkahalara boğuyor. Piyanoya âşık, Beethoven’den bahsederken gözleri parıldıyor, bir yandan da Hababam Sınıfı gibi Kemal Sunal klasiklerine bayılıyor. Böyle bir genç adamı sevmemek mümkün mü? Düşünmeden edemedim; binlerce çok iyi çalan piyanist varken Lang Lang neden dünya çapında yıldız? Elbette üstün yeteneğine rağmen eğlenceli ve sempatik yanını koruyabilmiş olması sayesinde. Kendi kabuğunda yaşayan, konuşmak değil de konuşmamak için fırsat kollayan, hayatı müzikten ibaret müzisyenlerin devri bitti. Seyirci sahnede beceri değil zekâdan gelen bir yetenek görmek istiyor, samimiyet istiyor. Yani; “star elektriği”. Bu da Kaan’da mevcut, zaten bu sayede Lang Lang ile birbirlerine bayılmışlar. Aralarındaki samimiyeti görünce şaşırdım, abi-kardeş gibiydiler. Sanırım “Dâhi mi, yıldız mı?” sorusunun cevabı şu: “Neden ikisi de olmasın?”

ÖNCESİ İLHAM SONRASI DİSİPLİN

Youtube “The Masterclass Media Foundation”ı takip ediyorum. Hiçbir klasik enstrüman çalmıyorum ama ustalık sınıfları iyi bir klasik müzik dinleyicisi olmak için de çok faydalı. Ancak mesela András Schiff bazen öyle sert ki, ustalık sınıfına katılan gençlerin yerinde ben olsam piyanoyu bırakırdım! Bu sebepten Allianz’ın Gençler Müzik Kampının ustalık sınıfına içten bir merakla gittim. Viyana’nın en güzel binalarından olan ve Viyana Filarmoni orkestrasına ev sahip yapan Musikverein’ın konser salonu tıklım tıklımdı. Sadece kampa katılan gençlerin aileleri değil Viyana halkı da etkinliği merakla bekliyordu. Babasının çocukluğunda piyano çalışması için gerekli disiplini vermek için bazen şiddete dahi başvurduğunu birçok röportajında söyleyen Lang Lang’ın çocuklarla iletişimi beklemediğim kadar sıcaktı. Konser salonunda yıldız piyanist değil de mütevazı bir piyano öğretmeni gibiydi. “Sert davranıp çocukları piyanodan soğutmaktan korkmuyor musunuz?” diye sordum. “Amacınız ilham vermek olduğu sürece böyle bir hata yapamazsınız” diye cevapladı.

TÜKETMEK YETMEZ ÜRETMEK DE ŞART!

“Toplum için müzik, müzik için Allianz” gibi iddialı bir sloganla yola çıkan Allianz, Viyana’da gelecek sene kampın Türkiye’de gerçekleşeceğini açıkladı. Türkiye gibi klasik müzik üretiminin canlandırılmasına ihtiyacı olan bir ülkeyi seçmeleri, hedefleri açısından harika bir karar. Klasik müzik konusunda hem icra hem de beste konusunda uzun zamandır sadece tüketici konumundayız. Bir yandan da sayısız konservatuvar ve müzik okulu öğrencisi var. Demek ki taleple arzı buluşturacak bir teşvik gerekiyor. Türkiye marka yüzü Kaan Baysal ve Lang Lang’ın seneye neler hazırlayacağını merakla bekliyorum. Bu arada yazıyı bitirmeden havamı atayım. Diğer gazeteci arkadaşlar, Kaan ve zarif annesi İstanbul’a dönerken ben bir süre daha Viyana kalmaya karar verdim. Kaan uçağa benimle binemediği için üzülmüş, “Keşke Sırma Abla da olsaydı” demiş. Anlayacağınız ileride siz Kaan’ı dinlemek için konser salonlarında bilet aranırken ben onu en önden izleyeceğim gibi görünüyor, bundan büyük mutluluk ne olabilir ki?