Habertürk
    Takipde Kalın!
      Günlük gelişmeleri takip edebilmek için habertürk uygulamasını indirin
        Haberler Yaşam HT Pazar Nicholas Carlson: Baba olunca ne öğrendik?

        Nicholas CARLSON - HABERTÜRK PAZAR

        Arkadaşım Dave ve eşi sonbaharda bir bebek bekliyor. Geçtiğimiz yaz benim de bir bebeğim oldu ve son dışarı çıktığımızda Dave ne beklemesi gerektiğini öğrenmek istedi. Ona bir şey söyleyemedim. Çünkü türlerin devamlılığını sağlayabilmek için evrim, doğumun ardından 12 aylık tüm anıları ebeveynlerin kafasından siliyor. Dave’ın şansına, tuttuğum notlar vardı. Ona söyleyeceklerim hazır: Genelde dehşete düşmüş hissediyordum.

        Arthur, doğduğu ilk gece benim göğsümde uyumuştu. Onu beşiğine koymak istemiştim, yapamadım. Başlarda biraz uyuyabildim ama çıkardığı en ufak seste uyandım ve gidip hâlâ nefes alıp almadığını kontrol ettim. Her an ölebileceğini düşünmekten kendimi kurtarmam birkaç hafta aldı.

        Eşimle olan ilişkimiz değişti. Artık biz anne ve babaydık. İlişkimizin ilk 10 yılında en iyi arkadaştık. Ya da birbirlerini çok seven ev arkadaşları gibiydik. İlişkimizin temel amacı işten geldikten sonra ve hafta sonları beraber takılabilmekti. Birbirimizle iletişimimiz genellikle boş zamanlarımızda oluyordu. Çocuğumuz olduktan sonra, daha çok iş arkadaşı gibi olduk. Daha çok görevlerimizden konuşur olduk. Nöbetlerimizi planlıyorduk. Çalıştığımız saatler takip ediliyor ve karşılaştırılıyordu. Okulda grup etkinliklerini seven birisiysen çocuğun doğduktan sonraki birkaç ayı seveceksin. Değilsen biraz sabırlı olman gerekecek

        İşinizi yeniden sevebilmenizin en kolay yolu bir bebeğinizin olması. İş hayatımın büyük kısmında sevdiğim yerlerde çalıştığım için çok şanslıydım. Fakat işimi, 2 haftalık babalık iznim bittikten sonraki ilk sabahki kadar hiç sevmedim. Bir senenin ardından bir çocuğum olduğu için çok mutluyum. Eşimle ilişkim inanılmaz gelişti ve derinleşti. Eve gidip ailemle zaman geçirebilmek için işten çok daha erken çıkar oldum.

        Gülümsemeyi öğrendiklerinde her şey daha da kolaylaşıyor. Bir bebeğin hayatının ilk 6 haftası boyunca tüm işi siz yapıyorsunuz ve sıfır geri dönüş alıyorsunuz. Tek yaptıkları sizden bir şeyler almak. Ve bir gün, pat! Çocuğunuz size gülümsüyor.

        Çocuğunuz olması sosyal medya hayatınız için de harika. Çocuğum olmadan önce Instagram’daki fotoğraflarıma 13 beğeni alırsam şanslıydım. Şimdi tatlı bir şeyler paylaşarak anında 30 beğeni kapıyorum, bazen 100+ bile oluyor.

        GAZINI ÇIKARMASAKOLMAZ MI?

        Çocuk doktoruna gittiğimizde milyonlarca sorumuz vardı. Emzikle uyuması doğru mu? Geceleri kundaklanmalı mı? Evden dışarı, restoran gibi insanların olduğu yere götürmek için ne kadar büyümeli? Beslenmesini kaç saatte bir yapmalıyız? En çok ve en az kaç saat? Ne sıklıkta banyo yaptırmalıyız? Uyku eğitimi hakkındaki düşünceleriniz nelerdir? Eğer sadece anne sütüyle beslenirse olur mu? Kırmızı popo problem teşkil ediyor mu? Neden gazını çıkarmamız gerekiyor? Gaz sebebiyle akşam yemeklerinden sonra uyanıyor, biz yeniden uyutuyoruz. Gazını çıkarmazsak ne gibi sorunlar olur?

        Çocuğumun olması dünyadaki herkesin bir zamanlar küçük bir bebek olduğunu fark etmemi sağladı. Yardıma muhtaç ve mutlu. Bu mutluluğun şimdiki yetişkinlerde olmaması, büyürken bir şeylerin değiştiğini gösterdi.

        Şimdi ne zaman bir çocuğun başına gelen bir haber okusam çok daha fazla etkileniyorum. Her zaman, “Ya benim çocuğum olsaydı?” diye düşünüyorum.

        GÜNÜN ÖNEMLİ MANŞETLERİ