Atamayana atarlar

Beşiktaş Ankaragücü'nü Vida'nın golüyle yenerek zirve inadını sürdürdü.

Geçen hafta kazanılan Erzurum maçı sonrası övgüleri hak eden siyah beyazlılar Ankaragücü karşısında zorlandı.

Karşılaşmanın geneline baktığımızda Beşiktaş'ın tek pozisyonla kazandığını söyleyebiliriz.

Bu anlamda kısır bir maçtı.

Heyecan, tempo, mücadele vardı. Tek eksik pozisyon olmayışıydı.

Kazanan, zaman zaman iyi oynayan bir takım neden gol yollarında yoktu?

Sorunun yanıtı Ankaragücü'nün yaptığı harika savunmaydı.

Maç boyunca oyun disiplininden kopmadılar.

Aboubakar, Larin, Ghezzal savunma duvarına çarptılar. Hatta kayboldular.

Biraz Rosier ve Mensah öne çıktılar.

İlk yarı Ankaragücü net 3 gol pozisyonunu harcadı. İkinci yarı ise zorunlu değişiklikler nedeniyle ciddi anlam da güç kaybetti.

Forvet sorunu çözülmez ise Ankara takımının işi zor. Çok iyi yaptıkları savunmanın bir anlamı olmaz.

Beşiktaş'a karşı duran bir toptan gol yemelerine elbet üzülüyorlar. Ancak, kaçırdıkları hatta son bölümdeki beceriksizliklerini iyi analiz etsinler.

Beşiktaş, kapalı savunma karşısında ne yapacağını bilmiyordu açıkçası.

Kenarlar çalışmayınca, merkezden gelmeye çalıştılar. Onda da başarısız oldular. Atiba'nın formsuz oluşu üretim sıkıntısına neden oldu.

Kapalı savunmayı açacak bir formül de şut olmalıydı.

Ne yazık ki akılda kalan bir şut izleyemedik.

Vida'nın kafa golü galibiyeti getiren en önemli pozisyondu.

Futbolda bu tür maçlar olur. Beşiktaş bu anlamda şanslıydı. Kısa sürede maç oynamak kolay değil elbette.

Zirvede tutunmak hatta zorlamak Beşiktaş adına büyük başarıdır.

Şampiyonluk, iyi oyun yanı sıra mücadele ile de kazanılır.

Beşiktaş'ın en büyük avantajı mücadele gücü.