Haksız rekabet ortamında oynanan bir Süper Lig’imiz var.
Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş ve Trabzonspor’un transfer döneminde harcadığı paralar milyon dolarların çok üstünde.
Buna karşın 4 büyük takımın rakipleri olan 16 takımın bütçesi bir iki futbolcuya verilen paraya eşit.
Örnek vermek gerekirse, Fenerbahçe bu sezon kadrosuna kattığı Cengiz Ünder’e 15 milyon Euro bonservis ücreti ödedi.
Bu paranın daha az miktarına takım kuran kulüplerimiz; Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş ve Trabzonspor’la aynı kulvarda yarışıyorlar.
Elbette şampiyonluğa oynayan, Avrupa hedefi olan kulüplerin bütçelerinin başka olması doğal.
Ancak fark bu kadar büyük olunca, hatta arada uçurum söz konusu ise çarpık düzen ortaya çıkıyor.
Kasımpaşa gibi kendi yağı ile kavrulmaya çalışanlar futbol deyimi ile maça 1-0 yenik başlıyorlar.
İşin bir de yönetimsel tarafı var. Futbol federasyonunun harcama limitlerindeki adaletsiz uygulaması dikkat çekiyor. Borcu olana oldukça hoşgörü gösterilirken, borçsuz kulüpler cezalandırılırcasına limitleri sınırlı tutuluyor.
Mali çelişki bir yana, karşılaşmalarda hakemlerin tutumu da ayrı bir sorun olarak ortaya çıkıyor.
Dikkat edilirse şampiyonluk iddiası olan takımların maçlarında hakemlerin yönetimi de sürekli büyükleri kayırma şeklinde seyrediyor.
Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş’ın son lig maçlarına bakıldığında inanılmaz hakem hatalarını görüyoruz.
Verilen yanlış penaltı kararları maçlara damga vururken, hakemlerin oyun süresince yüzde 70’e varan takdir haklarını hep büyükten yana kullanmaları doğalmış gibi algılanıyor.
Oysa kaliteli ve dünya yıldızı oyuncuları kadrolarında barındıran bu takımların, kazanmak için hakemlere ihtiyacı olmadığı ortada.
Görüldüğü gibi, haksız rekabet yalnız ekonomik olmakla kalmıyor. Yanlı hakem yönetimleri ile de taçlandırılıyor.
Kasımpaşa gibi takımların suçu ne diye sormak herhalde her sporseverin hakkı.
Haksızlıkların had seviyelere ulaştığı, rekabetin lafta kaldığı bir ortamda, futbolda kalite beklemek ne kadar doğru olur?
Futbol Federasyonu her kulübe karşı adaletli ve eşit davranmalı. Harcama limitlerinden, maç saati programlarına, hakemlerin tutumundan, yayın gelirlerine kadar birçok konuda daha gerçekçi kararlar almalı.
Yoksa futbolu yönettiklerini iddia edenler büyük kulüplerin istediklerini yerine getiren bir kurum olmaktan öteye gidemezler.
