Srebrenitsa 20'nci yılında kurbanlarını anıyor

GAZETE HABERTÜRK

Bosna Savaşının en büyük katliamı 20'nci yıl dönümünde anılıyor

Bosna Savaşı’nın en büyük katliamının bugün 20’nci yıldönümü. Srebrenitsa’da katledilen 8372 kişi bugün törenlerle anılıyor. Soykırımın yıldönümünde Srebrenitsa’da 136 kişinin daha cenazesi toprağa verilecek.

Defnedilecekler arasında 75 yaşındaki Yusuf Smayloviç ile oğlu ve torunu da bulunuyor. Katliamın yıldönümü törenlerine 50 bin kişinin katılması bekleniyor.

Srebrenitsa Katliamı’nın üzerinden tam 20 yıl geçti. Bosna bugün katliamda hayatını kaybedenleri anacak. 11 Temmuz 1995’te Bosna Hersek’in Srebrenitsa kasabasında katledilenler, aralarında Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun da bulunduğu çok sayıda devlet ve hükümet başkanı ile Kraliyet Ailesi mensuplarının katılımıyla anılacak.

Bosna Savaşı sırasında AB D Başkanı olan Bill Clinton ile Avrupa Birliği Dışişleri Bakanı Federica Mogherini’nin de bugün törenlere katılması bekleniyor. Törenlere en az 50 bin kişinin katılacağı tahmin ediliyor.

SIRBİSTAN’DA GÖSTERİ YASAK

Srebrenitsa Katliamı’nın 20’nci yıldönümü anma törenlerinin sürpriz konuklarından biri Sırbistan Başbakanı Aleksandar Vuçiç.

Vuçiç hafta başında “Başkalarının kurbanları için başımızı eğerek uzlaşma yönünde adım atabileceğimizi göstermenin tam zamanı. Bu yüzden törenlere katılma kararı aldım” açıklaması yapmıştı. Vuçiç, İçişleri Bakanı Nebojsa Stefanoviç’e Sırbistan’da her türlü karşı gösteriyi yasaklama talimatı verdi. Sırbistan polisi, katliama katılan Sırpları yücelten her türlü, miting ve toplantıya izin vermeyecek.

MERKEL, SREBRENİTSA ANALARIYLA BULUŞTU

Almanya Başbakanı Angela Merkel, 2 günlük resmi program çerçevesinde 3 Balkan ülkesini ziyaret etti. Arnavutluk ve Sırbistan ziyaretlerinden sonra BosnaHersek’te dün temaslarda bulunan Merkel, “Srebrenitsa 11/07/1995” sürekli sergisini gezdi ve Srebrenitsa anneleri ile buluştu.

Srebrenitsa’da yaşananların gelecekte bir daha tekrarlanmaması için cesarete ihtiyaç olduğunu söyleyen Merkel, Rusya’nın Srebrenitsa’da yaşananları “soykırım” olarak niteleyen kararı BM Güvenlik Konseyi’nde veto etmesini de eleştirdi. Merkel, “En azından kurbanların anılması, geçmiş hakkında konuşulması ve geleceğe bakılması mümkün olmalı” dedi.

136 KİŞİ BUGÜN DEFNEDİLECEK

20’nci yıl anma törenlerinde DNA testiyle kimlikleri kısa süre önce tespit edilen 136 kişi için de bugün cenaze töreni düzenlenecek. Cenazeleri taşıyan Bosna Hersek bayraklı kamyon önceki gün Saraybosna’ya varmıştı.

136 kişi için Potoçari Mezarlığı’nda mezar yerleri açıldı. Bu yıl defnedilecekler arasında 18 yaşını doldurmamış 18 kişi bulunuyor. Katliamın kurbanlarının en yaşlısı ise öldüğünde 75 yaşında olan Yusuf Smayloviç. Smayloviç, oğlu ve torunu ile birlikte toprağa verilecek. Potoçari Mezarlığı’nda ilk cenaze töreni 600 Srebrenitsalının defnedildiği 2003 yılında yapılmıştı. Bugün yapılacak cenaze töreniyle beraber toplam 6377 kişinin mezar yeri olacak.

23 YIL SONRA BOMBALANAN EVİNDE

GAZETE HABERTÜRK / ÜMRAN AVCI

Bosn a-Hersek Savaşı’nda Boşnaklar acımasızca soykırıma maruz kaldığında Emine Seçeroviç Kaşlı 7 yaşında bir çocuktu.

Bir ağabeyi hunharca öldürüldü. Savaşta çocuk gözüyle görüp yaşadıklarını sonraki yıllarda “Kurşunların da Rengi Var/Bosna Savaşı’nda Çocuk Olmak” adıyla kitaplaştıran Kaşlı, o günlerde ailesiyle birlikte güvenlik nedeniyle oturdukları evden çıkıp karşı apartmanın bodrumuna yerleşti. Kendi evleri ise bir bayram öncesinde bombalandı. Seçeroviç Kaşlı, bombalanan evine uzun yıllar sonra yeniden girdi.

Onu karşılayansa parçalanmış eşyalar ve çocukluğunun anısı oyuncaklarıydı. Kaşlı, eve girdikten sonra karşılaştığı manzarayı “Savaşta yıkılmış olan, doğduğum, evimize yıllar sonra ilk defa girdik. Yerde, evimiz yıkılmadan önce, 1992’de bıraktığım oyuncaklarımı buldum. Ne hissettim sormayın...” ifadesiyle sosyal medyadan paylaştı. Kaşlı, evlerinin yıkılış hikâyesini Habertürk’e şöyle anlattı: “Arife günüydü. Ertesi günkü bayram için elbiselerimizi hazırlamıştık.

Güvenlik nedeniyle evde kalamıyorduk, karşı binanın bodrum katına geçmiştik. Babam gelip beni aldı ve aramızda geçen konuşma ve babamın yüz ifadesi aslında bir şeylerin ters gittiğini söylüyordu ama anlamıyordum. Taa ki eve girene kadar... Annemi yerde, toz içinde oturmuş, ağlarken gördüm. Ağabeylerim ağlıyordu. Parçalanmış eşyalara, elbiselerine bakıyorlardı.

Çığlıklarla ağlamaya başladım. Hazırladığım bayram elbisem de yok olmuştu. Öyle kirli, tozlu elbiselerimizle bayramı karşılamıştık.” Kaşlı, uzun yıllar önünden geçtiği eve giremediğini belirterek, o anları şöyle aktardı: “Evimiz yıkıldıktan sonra, savaş süresince birkaç kez girdiğim olmuştu.

Sonra bir daha girmedim. Eve girmek de bir yüzleşmeydi... Ben çocukluğumu gömmüştüm o eve. Kapıdan girdiğimde tüm bunlar yüzüme çarptı. Gözüme ilk çarpan odadaki çekyat oldu. Ağabeylerimin çekmeceleri vardı orada. Rahmetli abimi hatırladım. Kafamı kaldırdığım gibi mutfağı gördüm... Ocağa yetişemediğim için sandalyeye çıkıp babama yemek pişirdiğimi gördüm.”