Yaşının sırrı köy merasından çıktı!

İlk kez HT Ekonomi’nin gündeme getirdiği göreve devam etmesinin önündeki yaş engeli konusunu Durmuş Yılmaz, ilk kez ayrıntılı biçimde anlattı:

“Nüfustaki kaydım 23 Mart 1951. İlkokulu 1959’da bitirdim. O sırada köyün önündeki meranın topraksız köylüye dağıtılacağı haberi geldi. Köyün muhtarı anneme, sen dulsun, kocan yok, aileden sayılmazsın, toprak da alamazsın, büyük oğlanın yaşını büyütüp evlendir, toprağı onun üzerine al demiş.

HAKİM REDDETTİ

Annem mahkemeye müracaat ediyor. Bu arada benden küçük bir kardeşim var, şu anda Hollanda’da işçi. O da nüfusta 1942 doğumlu yazılmış. Annem ikimizi merkebe bindirdi. Mahkemeye götürdü. Hâkimin karşısına çıktık. Annem iki şahit bulmuş. Biri amcamın oğlu, diğeri komşu köyden, kasabada yaşayan biri. Şahit hâkime, bu çocuk doğduğunda, babası bizim köydeydi, palamut alıp satardı. Biri köyden koştu geldi, Mahmut ağa, müjde müjde oğlun oldu deyince, hâkim de palamutun ne zaman alınıp

satıldığını sordu. Adam ‘sonbaharda’ deyince, hâkim, burada 23 Mart, ilkbahar yazılı. ‘Sen yalan söyledin’ diyerek, talebi reddetti”

ANNEM PES ETMEDİ

Annesinin birkaç ay sonra tekrar dava açtığını, nüfus idaresinde çalışan birine 5 lira vererek, onu şahit yazdırdığını anlatan Yılmaz, yaşlarının düzeltildiğini ve kendisinin 23 Mart 1951 olan doğum tarihinin 23 Mart 1947 olarak değiştirildiğini anlattı.

O dönem kadastrocuya “urgancı” denildiğini anlatan Yılmaz, urgancının köye gelip toprağı ölçeceğini, kendisinin de 8 yaş büyük bir kızla evlendirilerek, toprak sahibi olacağını anlattı. Yılmaz, ‘’Ama 27 Mayıs 1960 devrimi geldi. Urgancı da gitti, toprak da gitti. Ben de evlenmedim” dedi.