Türkiye Dünya Şampiyonu

İlker KARAŞ-Asım Öner

Bizim dönemimizin enpopüler meselesi “Progamer” olmaktı. En beğendiğimiz oyuncuları “Heaton, Potti, Fisker, Ahl, Spawn” diye sıralardık. Hepsi dönemine göre muhteşem işler başaran ve dünyanın parasını kazanan oyunculardı ve hayatları rüya gibiydi.

Futbolcular kadar ilgi görüyorlardı. Tabii o zamanlar Twitch falan yok, durum böyleyken elektronik sporlar aşırı önem kazanıyordu. Bu isimlerle büyüdük, izledik, öğrendik ve çevremizdeki turnuvalara katıldık. Uzun yıllar Türk oyuncular pek büyük başarılara imza atamadı. İrili ufaklı başarılarımız vardı ama firmalar çok ilgili sayılmazdı. CS:GO özelinde bakarsak yeterli maddi imkân yaratılamıyordu. Tüm bu aksiliklere rağmengeçmişten günümüze güzel işler çıkaran takımlar ve oyuncularımız oldu. Hepsinin emeğine sağlık.

Son 2 yıl içinde durumlar inanılmaz değişmeye başladı. Türkiye’den takımlar özel turnuvalara davet edilir oldu. HTC 1vs1 Invitational by PGL’e Xantares’in davet alması ile işler bir anda değişti, dünyanın gözü bize çevrilmeye başladı. Üzerine bu etkinlikten aylar sonra Asus ROGSummer 2016 şampiyonunun Space Soldiers olması, Türkiye’deki CS:GO kitlesinin muazzam olduğunu ortaya koydu.

Ve gelinen son nokta TWC 2016 şampiyonluğu. Bunun üzerine uzun uzun yazılır, yılların beklentisi ve mutluluğu var şu an üzerimizde. Aynı döneme denk gelen, farklı ülkelerde farklı büyük ödüllü turnuva elemeleri nedeniyle milli takımlarına ünlü oyuncularını yollayamayan diğer takımların yarattığı bir şanstı bu şampiyonluk bizim için. Şahsen en çok korktuğum rakibimiz Fransa ve onun en çok çekindiğim oyuncusu da KennyS’ti. 95’li bir oyuncunun 2011’de 130 dolar kazanarak başladığı oyunculuk kariyerinde 2015 yılında 80 milyon 662 bin 47 dolar kazanacak kadar ilerlemesi, yeteneği ister istemez korkutuyordu. Onun olmaması bile milli takım bazında büyük bir eksiklikti.

Elemeleri güzel geçen efsane maçlar çıkaran ve 7’de 7 yapan Türkiye Milli CS:GO takımı adeta herkese parmak ısırttı. Devamında yarı finalde rakibimiz grup aşamasında da yendiğimiz Fransa idi. 2-1 ile geçtiğimiz Fransa’nın ardından finalde Arjantin’le karşılaştık.

Dünya Şampiyonası yapıyorsanız tarafsız olmalısınız. İşte bu noktada TWC adına bu işi yapan ekip, sunucusundan anlatıcısına kadar tarafsızlığını yitirdi. Türk karşıtlığı konusunda en önde bayrak taşıdılar. Avrupa bizi istemiyor lafını futbolda çok ediyorduk fakat bu defa canlı canlı eSpor arenasında da gördük.

Arjantin’e karşı ilk maçımızda Train’de 11-0 geriye düştük. Spikerler zevkten dört köşeydi, rakibin en yetenekli 2 oyuncusu Tomi ve JonYBoY için övgüler dizip bizim aldığımız skorlarımızı sıradan bir şekilde anlatmaya devam ettiler. Ekran karşısında hepimiz 11-0’ın şokunuyaşıyorduk fakat bildiğimiz bir şey vardı: Bu duruma alışkındık. Lokal turnuvalarda da oyuncuların bir miktar salıp sonrasında Try Hard modunagirmesi, “Bitiriyoruz beyler” diye oturuşunu düzeltip ciddi oynamaya başlamasına alışkındık. Dediğimiz gibi de oldu: Üst üste alınan round’lar oyunu bize getirdi. 2. harita Overpass rakip ise bilenmiş Arjantin idi. 16-5 gibi bir skorla dağıldık karşılarında. İlk haritada yerden kalkmayan, ölmekten bir hal olan Straka bu haritada Arjantin adına en çok skoru yapan isimdi. Oyunu inanılmazdı. 3. harita, bizim için çok kritik bir haritaydı.

Cobblestone: Ya kupayı kaldıracaktık ya da Belgrad’da bunca Türk karşıtlığı arasında gözyaşlarımızı tutamayacaktık. Calyx ve PAZ bu haritayahayatını koydu ve maçı sırtlayıp bize getirdi! Finaller daima büyük olur. O sahnede oynamak, hemfiziksel hem ruhsal olarak baskıya maruz kalmak büyük güç ister. Finalde bizi en iyi şekilde temsil eden Çağatay ‘DESPE’ Sedef, Ahmet ‘paz’ Karahoca, Ismailcan ‘XANTARES’ Dörtkardeş,Buğra ‘CALYX’ Arkın ve Engin ‘MAJ3R’ Küpeli’ye ve bu 5’linin arkasındaki koçumuz Canpolat ‘HARDSTYLE’ Yıldıran’a sahnede ter döktükleri, İstiklal Marşı’mızı gururla dinlettikleri ve kupayı kaldırıp bunca yılın emeğini boşa çıkarmadıkları için teşekkürler!