Feridun Oral: Benim sırrım doğada

Çocuğu olanlar Feridun Oral’ı yakından tanır. Naif çizimlerinin süslediği çocuk kitaplarında hikâye kadar çizimlere siz de dalarsınız. Oral hep pilot olmak istese de hayal gücünün ayaklarını yerden kesip uçurduğunu çocuk kitapları sayesinde fark etmiş. Bu nedenle de bu dünyadan hiç çıkmamış. Çalışmalarında ağırlıklı olarak suluboya kullanıyor, dijital teknolojiden faydalanmıyor. Elinin olası doğal kusurlarının samimiyetini sevdiğini söylüyor. Çizimleri 1986’dan beri Türkiye’de ve dünyanın çeşitli yerlerinde, bienallerde sergileniyor. Hatta “Böğürtlen Cini ve Sarı Gaga” adlı kitabı Japonca basılmış ve Nagasaki’de bir okulda yardımcı ders kitabı olarak okutulmuş. Şu sıralar yurtdışında basılacak yeni bir çocuk kitabı üzerinde çalışıyor. Feridun Oral ile kitaplarını, ona ilham veren ayrıntıları, çocuk kitabı yazmanın zorluklarını konuştuk. HT Pazar'dan Ekin Türkantos'un haberi...

Sizi çocuk kitabı alanında çalışmaya iten şey neydi?

Beni bu alanda çalışmaya iten şey hayal gücümün olmasıydı. Çocuklar yeniliklere açıktır. Gelecekte sınırsız hayal gücüne sahip bireyler olmalarına yardımcı olmaya çalışırken, duyarlı ve paylaşımcı olmalarına yol gösterecek başka bilgiler de vermeye çalışıyorum. Bunu yaparken iç dünyalarında anlamlandıramadıkları çatışmaları çözmeye biraz eğlendirici unsurlarla, altını kalınca çizmeden, ders vermeden yazıp resimliyorum.

Hayvanlar ve doğa sizin için vazgeçilmez unsurlar. Kitaplarınızı çocuklar kadar yetişkinler de takip ediyor. Bunun sırrı nedir?

Hayat belgesel bir filme benziyor. Çocukluk yıllarına ait iyi-kötü bütün hatıralar, izler beynin çocukluk dönemi arşivinde saklanıyor. Bazen o yıllara ait hatıralar, soyut/somut ne varsa paylaşılırken dün-bugün kıyaslamaları da ister istemez yapılıyor. Artık ne çağını yaşadığımızı bilemediğim bu dünyada değişmeyen tek şey doğa. Benim sırrım burada... Tilki her yerde tilki, kuyruğu biraz uzunmuş, biraz kızılmış ne fark eder? Çocuklara doğanın ayrılmaz bir parçası olduğumuzu hayvan karakterler aracılığıyla tanıtıp sevdirmeye çalışıyorum.

Çocuk için yazmanın ve çizmenin zor yanları neler?

Çocuklar sünger gibidir, ne verirseniz onu alır. Bu nedenle, okul öncesi çocuklara yönelik kitap yazmak zor. Hikâyeleştirme aşamasında bir pedagog gibi düşünmeniz gerekir. Çocuklar o inanılmaz dikkatleriyle sizin hiç fark etmediğiniz bir detayı yakalarlar. Hikâyeyle ilgili olmayan, keyfi çizimlere takılıp sorularıyla sizi bunaltabilirler. Yerden göğe haklılar... Çünkü kitapları maalesef ebeveynler seçtiği için belki kendi seçimlerini özgürce yapamamalarından dolayı, kitabı acımasızca eleştirip (ki bu harika bir şey) hakkını verirler. Bu ebeveynlerine, “Bana kitap seçerken biraz daha dikkatli olmalısın” anlamında bir mesaj olabilir.

Şile’de oturuyorsunuz, nasıl bir çalışma temponuz var?

Her sabah çatıda toplanan karga sürüsünün gürültüsüyle güne başlıyorum. Martıların uçarken bazen pencereye isabet ettirdikleri dışkılarına gülümsemeyi, yağmurun tıpırtısını, terastaki soğanlı bitkilerin çiçek açma yarışını seyrediyorum. Doğanın yakınında yaşamak ve gözlem yapabilmek yeni çalışmalar için beni heyecanlandırıyor.