İtalyan mutfağının babası Antonio Carluccio hayatını kaybetti

Geçtiğimiz hafta içerisinde ‘İtalyan mutfağının babası’ Antonio Carluccio’yu kaybettik. 80 yaşında vefat eden Carluccio, ülkemizde de iyi tanınan bir simaydı. Bana sorarsanız, Türkiye’de çok başarılı bir halkla ilişkiler çalışması yürütüyordu. Ülkemizde tanınmasının 3 sebebi vardı. Birincisi kurduğu restoran zinciri “Carluccio’s”un Türkiye’de şubeler açması. İkincisi Türkiye’ye yaptığı ziyaretler. Üçüncüsü de Gennaro Contaldo ile birlikte çektikleri “Two Greedy Italians” isimli televizyon programının, özellikle yeme-içmeye meraklı olanlar tarafından takip edilmesinden. HT Pazar'dan Murat Bozok'un haberi...

Türkiye’de pek bilinmese de, rahmetli Antonio Carluccio’nun iniş ve çıkışlarla dolu, oldukça renkli bir hayat hikâyesi var. Her ne kadar İtalya’nın güneyindeki Solerno kasabasında doğsa da, babasının tayini sebebiyle çocukluğunun büyük bir bölümünü ülkenin kuzeybatısındaki Piedmont’ta geçirmiş. Babası tren istasyonunda şef olduğundan, sık sık İtalya içerisinde dolaşmak zorunda kalmışlar. Birçoklarının düşündüğü gibi Antonio bir şef değil. Asıl mesleği gazetecilik. Torino’da muhabirlik yaparken, İngiltere’ye yerleşmeye karar verir. Restoranlarda garsonluk yapmaya başlar. Bir süre sonra İngiltere’nin en büyük restoran zincirlerinin sahibi Terrance Conran’ın “Neal Street” isimli restoranında müdür olur. Bu arada Terrance Conran’ın kız kardeşiyle evlenir. Kısa bir süre sonra da Neal Street’in önce ortağı, sonra sahibi olur. Popülerliği artar. Televizyonda yemek programları yapmaya ve kitaplar yazmaya başlar. Aynı zamanda kendi adını verdiği “Carluccio’s” isimli İtalyan malzemeleri ve yemekleri satan restoran zincirinin temellerini atar. Günümüzün en popüler şeflerinden Jamie Oliver da mesleğe Antonio’nun yanında başlamıştır. Yirminin üzerinde yemek kitabı yazar. 2005’de restoran zincirindeki hisselerini satar ve burada danışman olarak devam eder. 2011’de hayattaki en başarılı projesi olan “Two Greedy Italians” (İki Huysuz İtalyan) isimli televizyon programı başlar.

Dışarıdan şan, şöhret, para ve başarı hikâyeleriyle kaplı bir hayat gibi gözükse de, yaşam kendi içerisinde inişler ve çıkışlarla dolu. Özel yaşantısı sorunlarla dolu olan Antonio defalarca intihara kalkıştı, bir kısmı basına yansıdı. Restoranlarını kapatıp üçüncü eşinden de boşandıktan sonra uzun süre akıl hastanesinde, ileri derece depresyon tedavisi gördü. Söyleşilerinde “yemek pişirmenin deviniminin ve rehabilite eden tarafının kendisini hayatta tuttuğunu” söyledi. Sanırım Antonio’yu huysuz ve samimi bir İtalyan olarak anımsayacağım. Gerçek İtalyan mutfağını, basitin güzel olduğunu ve doğru malzemenin iyi bir yemek için en önemli unsur olduğunu yıllarca tatlı tatlı anlattığı için minnettarım. Nur içinde yatsın...