'Dünya başıma yıkıldı'

Esra SERİM / ANKARA

Lösemi hastası 3.5 yaşındaki oğlunun tedavisi için 14 ay Ankara’da kalan anne Ayşe Topal, Kahramanmaraş’a döndüğünde henüz 4 aylıkken bıraktığı bebeği onu tanımıyordu.

Kahramanmaraş’ta yaşayan 10 çocuk sahibi 43 yaşındaki Ayşe Topal’ın hayatı, oğlu Emir’e lösemi tanısı konulmasıyla değişti. 3.5 yaşındaki Emir, tedavisi için Kahramanmaraş’tan Ankara’ya sevk edildi.

Anne Topal da, 6 yaşındaki özürlü çocuğu ve henüz 4 aylık bebeğini babaları ve babaannelerine emanet ederek Ankara’ya gitti. Hasta çocuğu için diğer 9 evladını Kahramanmaraş’ta bırakarak Ankara yollarına düşen Ayşe Topal’ın yaşadığı dram her geçen gün arttı.

Topal, maddi imkânsızlıklar ve Emir’in enfeksiyon kapma riski nedeniyle 14 ay boyunca Ankara Gölbaşı’ndaki LÖSEV köyünde kaldı. Memleketine döndüğünde ise kundakta bıraktığı çocuğunun artık kendisini tanımadığını ve babaanneye “anne” dediğini duyunca ikinci bir dram yaşadı. Fedakâr anne Ayşe Topal, yaşadıklarını şöyle anlattı:

‘HAYAT BİTTİ SANDIM’

“Emir’in hasta olduğunu duyduğumda dünyam yakıldı, hayat bitti sandım. Çocuğum makineye bağlandığında çok asabi oluyordu, onu öyle görmek beni bitiriyordu. Diğer 9 çocuğum memlekete gittiğimde beni bırakmak istemediler, ‘Bizi de götür anne’ dediler. Engelli çocuğum da 6 yaşında, ‘Benimle kal’ diyor, bırakmıyor, arkamdan ağlıyor. Çocuklarım, ‘Bizi sevmiyorsun anne, hep onunla gidiyorsun’ deyip bana küsüyorlar.

‘MADDİ SIKINTIMIZ VAR’

Eşim çalışmıyor, LÖSEV’den burs alıyoruz. Maddi sıkıntı içerisindeyiz. Bu imkânsızlıklar nedeniyle memlekete de çok sık gidemedik. Bayram nedeniyle gittiğimde kundakta bıraktığım bebeğim büyümüştü ve artık beni tanımıyordu. Babaannesi baktığı için ona ‘Anne’ diyordu. Beni tanımadığı ve babaanneye ‘Anne’ dediği anlar benim için çok kötüydü. Bir yanda hasta çocuğum, diğer yanda memlekette bıraktığım evlatlarım. O an dünya başıma yıkıldı.”